ریشه بلس: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
|||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::بلس]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | |||
ابلاس به معنى يأس است [روم:12] روزى كه قيامت برپا شود گناهكاران مأيوس شوند. طبرسى در ذيل آيه فوق فرموده: ابلاس به معنى يأس است گفتهاند: به معنى حيرت به هنگام تمام بودن حجّت طرف است. على هذا معنى آيه اين است كه: گناهكاران متحيّر مىشوند. در قاموس هست: «اَبْلَسَ: يَئِسَ و تَحَيَّرَ». راغب گويد: ابلاس اندوهى است كه از شدّت سختى ناشى شود... و چون شخص اندوهگين بيشتر اوقات ساكت مىشود و چاره را از ياد مىبرد گويند: اَبْلَسَ فلان يعنى ساكت شد و حجّتش قطع گرديد. بايد دانست تحيّر و يأس و اندوه از هم جدا نيستند و اگر معناى اصلى را يأس يا اندوه بگيريم مانعى نخواهد داشت [انعام:44]، آنها را به ناگهان گرفتيم پس آنگاه مأيوس و متحيّر بودند. در سوره روم پس از ذكر آمدن باران و شادى مردم، آمده [روم:49] و حقّا كه آنها پيش از نزول باران مأيوس بودند. نظير اين آيه، آيه [شورى:28]، است و با ملاحظه آن روشن مىشود كه ابلاس به معنى يأس است زيرا قنوط مسلّماً به معناى يأس مىباشد. | |||
===ریشههای [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
هم:100, ه:61, ف:48, ل:40, ظلم:35, فى:32, قوم:30, کون:29, اذا:27, من:27, الى:26, ما:26, قبل:23, هو:23, الذى:22, جرم:22, قطع:22, لم:22, سوع:22, نشء:20, نظر:20, دبر:20, رجع:19, الله:19, کم:19, لکن:19, يوم:19, الذين:17, بغت:17, اثر:17, رحم:16, شدد:16, عن:16, على:16, سمع:16, فتر:14, نزل:14, شرک:14, بصر:14, حمد:14, ثم:14, عذب:14, اخذ:14, لا:13, خلد:13, اتى:13, فئد:13, اله:13, ذا:13, ان:13, بوب:11, ب:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۴۳
تکرار در قرآن: ۵(بار)
قاموس قرآن
ابلاس به معنى يأس است [روم:12] روزى كه قيامت برپا شود گناهكاران مأيوس شوند. طبرسى در ذيل آيه فوق فرموده: ابلاس به معنى يأس است گفتهاند: به معنى حيرت به هنگام تمام بودن حجّت طرف است. على هذا معنى آيه اين است كه: گناهكاران متحيّر مىشوند. در قاموس هست: «اَبْلَسَ: يَئِسَ و تَحَيَّرَ». راغب گويد: ابلاس اندوهى است كه از شدّت سختى ناشى شود... و چون شخص اندوهگين بيشتر اوقات ساكت مىشود و چاره را از ياد مىبرد گويند: اَبْلَسَ فلان يعنى ساكت شد و حجّتش قطع گرديد. بايد دانست تحيّر و يأس و اندوه از هم جدا نيستند و اگر معناى اصلى را يأس يا اندوه بگيريم مانعى نخواهد داشت [انعام:44]، آنها را به ناگهان گرفتيم پس آنگاه مأيوس و متحيّر بودند. در سوره روم پس از ذكر آمدن باران و شادى مردم، آمده [روم:49] و حقّا كه آنها پيش از نزول باران مأيوس بودند. نظير اين آيه، آيه [شورى:28]، است و با ملاحظه آن روشن مىشود كه ابلاس به معنى يأس است زيرا قنوط مسلّماً به معناى يأس مىباشد.
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
مُبْلِسُونَ | ۳ |
يُبْلِسُ | ۱ |
لَمُبْلِسِينَ | ۱ |