روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۵۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ ثَوَابِ اصْطِنَاعِ الْمَعْرُوفِ إِلَى الْعَلَوِيَّة

و قال الصادق ع :

إِذَا كَانَ‏ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ أَيُّهَا اَلْخَلاَئِقُ أَنْصِتُوا فَإِنَ‏ مُحَمَّداً يُكَلِّمُكُمْ فَتُنْصِتُ اَلْخَلاَئِقُ فَيَقُومُ‏ اَلنَّبِيُّ ص‏ فَيَقُولُ يَا مَعْشَرَ اَلْخَلاَئِقِ مَنْ كَانَتْ لَهُ عِنْدِي يَدٌ أَوْ مِنَّةٌ أَوْ مَعْرُوفٌ فَلْيَقُمْ حَتَّى أُكَافِيَهُ فَيَقُولُونَ بِآبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ أَيُّ يَدٍ وَ أَيُّ مِنَّةٍ وَ أَيُّ مَعْرُوفٍ لَنَا بَلِ اَلْيَدُ وَ اَلْمِنَّةُ وَ اَلْمَعْرُوفُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ‏ عَلَى جَمِيعِ اَلْخَلاَئِقِ فَيَقُولُ لَهُمْ بَلَى مَنْ آوَى أَحَداً مِنْ أَهْلِ بَيْتِي أَوْ بَرَّهُمْ أَوْ كَسَاهُمْ مِنْ عُرْيٍ أَوْ أَشْبَعَ جَائِعَهُمْ فَلْيَقُمْ حَتَّى أُكَافِيَهُ فَيَقُومُ أُنَاسٌ قَدْ فَعَلُوا ذَلِكَ فَيَأْتِي اَلنِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَا مُحَمَّدُ يَا حَبِيبِي قَدْ جَعَلْتُ مُكَافَأَتَهُمْ إِلَيْكَ فَأَسْكِنْهُمْ مِنَ‏ اَلْجَنَّةِ حَيْثُ شِئْتَ قَالَ فَيُسْكِنُهُمْ فِي اَلْوَسِيلَةِ حَيْثُ لاَ يُحْجَبُونَ عَنْ‏ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۷۲

و امام صادق عليه السّلام فرمود: چون روز قيامت فراز آيد، منادى‏اى ندا دردهد كه: آيا اى خلائق خاموش باشيد و گوش فرا داريد، زيرا كه محمّد با شما سخن ميگويد، پس خلائق خاموش ميشوند و گوش فرا ميدارند، و در اين هنگام پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله بپا مى‏خيزد، و ميگويد: اى گروه خلائق، هر كه را كه بر من نعمتى يا منّتى يا احسانى بوده است، پس بپاخيزد، تا پاداشش را بدهم. پس مردم ميگويند پدرانمان و مادرانمان فداى تو! كدام نعمت و كدام منّت و كدام احسان از جانب ما متوجه شما بوده است! بلكه نعمت و منّت و احسان از آن خدا و رسول او در باره همگى خلائق است. پس پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله در خطاب به ايشان ميگويد: آرى، كسى كه يكى از خاندان مرا پناه داده، يا در باره ايشان احسان كرده، يا از برهنگيشان پوشانده، يا گرسنه‏اى از ايشان را سير كرده است، بپاخيزد، تا پاداشش را بدهم. پس جمعى از مردم كه چنين خدماتى را انجام داده‏اند قيام ميكنند، و در اين هنگام از سوى خداى عزّ و جلّ ندا ميرسد كه: يا محمّد، اى حبيب من، پاداش دادن ايشان را به تو واگذاشتم، پس در هر كجا از بهشت كه بخواهى ايشان را اسكان ده، فرمود:پس ايشان را در منزلتى نزديك بخودش جاى ميدهد، در آنجا كه از ديدار محمّد و خاندانش صلوات الله عليهم اجمعين محجوب نمى‏مانند.