الواقعة ٤٦

وَ کَانُوا يُصِرُّونَ‌ عَلَى‌ الْحِنْثِ‌ الْعَظِيمِ‌

کپی متن آیه
وَ کَانُوا يُصِرُّونَ‌ عَلَى‌ الْحِنْثِ‌ الْعَظِيمِ‌

ترجمه

و بر گناهان بزرگ اصرار می‌ورزیدند،

|و بر گناه بزرگ اصرار مى‌ورزيدند

و بر گناه بزرگ پافشارى مى‌كردند.

و بر گناه بزرگ (شرک و عناد) لجاجت و اصرار داشتند.

و همواره بر گناهان بزرگ پافشاری داشتند،

و بر گناهان بزرگ اصرار مى‌ورزيدند.

بر گناه بزرگ مداومت می‌کردند

و بر گناه بزرگ- شرك، يا پيمان‌شكنى، يا سوگند بزرگ بر انكار بعث- پاى مى‌فشردند،

و پیوسته بر انجام گناهان بزرگ، پافشاری داشته‌اند.

و بر گناه بزرگِ پیمان‌شکنی پافشاری می‌کرده‌اند؟

و بودند اصرار می‌ورزیدند بر گناه (یا پیمان‌شکنی) بزرگ‌

And they used to persist in immense wrongdoing.

ترتیل:

ترجمه:

الواقعة ٤٥	آیه ٤٦	الواقعة ٤٧
سوره : سوره الواقعة نزول : ٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٦ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْحِنثِ الْعَظِیمِ»: گناه بزرگ. گناهان کبیره، و از همه بدتر، کفر و شرک.

تفسیر

---

• آيات ۱۱ - ۵۶ سوره واقعه
• موارد استعمال كلمۀ «قرب»، در امور مادی و معنوی
• توصیف نعمت های بهشتى مقربان
• توصیف نعمت های بهشتى اصحاب یمین
• توصیف حال اصحاب شمال، در قيامت
• اقوال مختلف درباره مقصود از «حنث عظيم»
• پاسخ خداوند به استبعاد معاد مشركان و بيان حالشان در قيامت
• بحث روايتى
• توضیحی راجع به نسخ آيه: «ثُلّة من الأوّلين و ثُلّة من الآخرين»
• رواياتى در ذيل آيات مربوط به بهشت و نعمت هاى بهشتى

---

• تفسیر آیات

تفسیر نور (محسن قرائتی)

---

إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذلِكَ مُتْرَفِينَ «45» وَ كانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ «46»

البتّه آنان پيش از اين (در دنيا) نازپرورده و خوشگذران بودند. و همواره بر گناه بزرگ پافشارى مى‌كردند.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

---

وَ كانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ (46)

وَ كانُوا يُصِرُّونَ‌: و بودند كه اصرار مى‌كردند، عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ‌: بر گناه بزرگ و از آن نادم و تائب نمى‌شدند. مراد جميع گناهان كبيره يا سوگند به دروغ است بر آنكه حشر و نشر نخواهد بود.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

---

وَ أَصْحابُ الشِّمالِ ما أَصْحابُ الشِّمالِ (41) فِي سَمُومٍ وَ حَمِيمٍ (42) وَ ظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ (43) لا بارِدٍ وَ لا كَرِيمٍ (44) إِنَّهُمْ كانُوا قَبْلَ ذلِكَ مُتْرَفِينَ (45)

وَ كانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ (46) وَ كانُوا يَقُولُونَ أَ إِذا مِتْنا وَ كُنَّا تُراباً وَ عِظاماً أَ إِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (47) أَ وَ آباؤُنَا الْأَوَّلُونَ (48) قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ (49) لَمَجْمُوعُونَ إِلى‌ مِيقاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (50)

ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51) لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (52) فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53) فَشارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54) فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55)

هذا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56)

---

جلد 5 صفحه 131

ترجمه‌

و ياران جانب چپ چيست حال ياران جانب چپ‌

در باد گرم سوزان و آب جوشان هستند

و در سايه‌اى از دود بسيار سياه‌

كه نه سرد است و نه پسنديده‌

همانا آنها بودند پيش از اين بناز و نعمت پرورده‌شدگان‌

و بودند كه اصرار مى‌ورزيدند بر گناه بزرگ‌

و بودند كه ميگفتند آيا وقتى كه مرديم و گشتيم خاك و استخوانها آيا همانا ما بر انگيخته شدگانيم‌

و آيا پدران پيشين ما

بگو همانا پيشينيان و پسينيان‌

هر آينه جمع‌شدگانند تا وقت روز معيّنى‌

پس همانا شما اى گمراهان تكذيب كنندگان‌

هر آينه خورندگانيد از درختى از زقوم‌

پس پر كنند گانيد از آن شكمها را

پس آشامندگانيد روى آن از آب جوشان‌

پس نوشندگانيد مانند نوشيدن شتران عطشان‌

اينست تشريفات ورودى آنها روز قيامت.

تفسير

اصحاب شمال كه صاحبان شئامت و شقاوتند و در آيات اوليّه اين سوره بيان شد جاى تعجّب است از حال آنها كه در باد سام مولود از حرارت آتش جهنم كه در نهايت سوزندگى و نافذ در مسامات بدن است جاى دارند و آب جوشى كه بر سر آنها ريخته ميشود بر آنها احاطه مينمايد و سايه‌اى از تراكم دودهاى بسيار سياه جهنم بر سر آنها افكنده شده كه نه برودت و خنكى دارد و نه خوبى ديگر جز عفونت و اينها كسانى هستند كه خداوند نعمت خود را از آنها دريغ نفرموده بود و در دنيا بعيش و عشرت مشغول بودند و لذا از ياد خدا و انجام وظايف بندگى خودشان غافل و بپرورش بدن خاكى دلخوش و مايل گشتند و پى در پى مرتكب معاصى كبيره شدند و توبه ننمودند و گفته‌اند مراد از حنث عظيم شرك است و حنث بر گناه اطلاق ميشود و بنظر حقير حنث همان خلف عهد ازلى الهى است كه بايد بنى آدم معصيت خدا و عبادت شيطان را ننمايند و آن هر چه باشد بزرگ است و لذا خداوند فرموده آنها در دنيا بطور تعجب ميگفتند آيا وقتى كه ما مرديم و خاك شديم و از ما جز استخوان پوسيده‌ئى باقى نماند دو مرتبه زنده ميشويم و بالاتر از اين آيا پدران ما كه سالهاى دراز است كه مرده‌اند و چيزى از

---

جلد 5 صفحه 132

آنها باقى نمانده زنده ميشوند بگو اى پيغمبر در جواب اين مردم نفهم بى‌فكر بلى تمام مردم دنيا از اوّلين تا آخرين را خدا براى روز معيّنى كه قيامت كبرى باشد جمع ميفرمايد و همه را زنده ميكند و در پيشگاه خود حاضر ميسازد پس شما گمراهانى كه تكذيب نموديد انبيا و اوصيا و علما را از شدّت گرسنگى از ميوه تلخ بد بوى درخت زقوم كه در سوره الصّافات بيان شد ميخوريد و شكمهاى خودتان را پر ميكنيد پس عطش بر شما غلبه ميكند و مجبور ميشويد روى آن آب داغ جهنّمى را مانند شترانى كه از آب خوردن سير نميشوند بخوريد و اين بمنزله تشريفات ورودى ميهمان است كه براى آنها در اوّل وقت جزاء تهيّه شده و تقديم ميشود عذابهاى گوناگون آنها را بعد از استقرار در جهنّم خدا ميداند كه چيست و بنابراين كلام مبنى بر طعن و استهزاء آنها است و بعضى گفته‌اند نزل چيزى است كه صاحبش بر آن وارد ميشود و قمى ره نقل فرموده كه اين ثواب آنها است در روز مجازات.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

---

وَ كانُوا يُصِرُّون‌َ عَلَي‌ الحِنث‌ِ العَظِيم‌ِ (46)

و بودند اصرار زياد داشتند ‌بر‌ معصيت‌ بزرگ‌ ‌از‌ شرك‌ و كفر و ضلالت‌ و ظلم‌ و تكذيب‌ انبياء و قتل‌ انبياء و اوصياء انبياء و صلحاء و اتقياء و كبر و نخوت‌ و امثال‌ اينها.

برگزیده تفسیر نمونه

---

(آیه 46)- سپس به دومین گناه آنها اشاره کرده، می‌افزاید: «و بر گناهان بزرگ اصرار می‌ورزیدند» (وَ کانُوا یُصِرُّونَ عَلَی الْحِنْثِ الْعَظِیمِ).

بنابر این ویژگی اصحاب شمال تنها انجام گناه نیست، بلکه اصرار بر گناهان عظیم است، چرا که گناه ممکن است، احیانا از اصحاب یمین نیز سر زند، ولی آنها هرگز بر آن اصرار نمی‌ورزند، هنگامی که متذکر می‌شوند فورا توبه می‌کنند.

---

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - عظمت گناه پیمان شکنى در بینش الهى (و کانوا یصرّون على الحنث العظیم) «حنث» در مطلق گناه و نیز خصوص شکستن پیمان و خلف قسم به کار مى رود. گفتنى است که توصیف «حنث» به وصف «عظیم»، بیانگر آن است که شکستن پیمان در همه موارد گناهى بزرگ است.

۲ - اصرار و پافشارى «اصحاب الشمال» بر پیمان شکنى، عامل دوزخى شدن آنها (و کانوا یصرّون على الحنث العظیم)

۳ - پافشارى و تداوم بخشى بر گناهان بزرگ، در پى دارنده قطعى دوزخ (و کانوا یصرّون على الحنث العظیم)

۴ - شرکورزى، گناهى بزرگ و نابخشودنى و باعث دوزخى شدن انسان (و کانوا یصرّون على الحنث العظیم) برخى از مفسران برآنند که مراد از «حنث» در آیه شریفه، شکستن پیمان توحید است (پیمانى که خداوند فطرتاً و در عالم ذر از انسان ها گرفته است). بر این مبنا، مفاد آیه چنین مى شود: اصحاب شمال به خاطر شکستن پیمان توحید و روى آوردن به شرک و اصرار بر آن، گرفتار عذاب دوزخ خواهند شد.

موضوعات مرتبط

• اصحاب شمال: عهدشکنى اصحاب شمال ۲
• جهنم: موجبات جهنم ۲، ۳، ۴
• شرک: گناه شرک ۴
• عهدشکنى: آثار اصرار بر عهدشکنى ۲; گناه عهدشکنى ۱
• گناه: آثار اصرار بر گناهان کبیره ۳; گناهان کبیره ۱، ۴; گناه نابخشودنى ۴