ریشه طفل: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
بچه. راغب گويد: طفل تا وقتى گفته مىشود كه فرزند، بدنش نرم باشد. در مجمع فرموده: «اَطِّفْلُ: الصَّغيرُ مِنَ النّاسِ» در اقرب گويد: به كوچك هر چيز طفل گويند هُوَ يَسْعى لى فى اَطْفالِ الْحَوائِجِ» يعنى او در حاجتهاى كوچك براى من تلاش مىكند. قاموس نيز معنى اولى آن را مثل اقرب گفته است. [حج:5]. طفل در واحد و جمع به كار مىرود كهآن اسم جنس و در اصل مصدر است در آيه [نور:31]. و نيز در آيه فوق جمع به كار رفته است. بعضى در آيه اول «نُخْرِجُ كُلَّ واحِدٍ مِنْكُمْ» گفتهاند. جمع آن اطفال است [نور:59]. اين كلمه فقط در آيات فوق و آيه 67 غافر آمده است. در نهايه گفته: طفل به معنى بچه است بر پسر و دختر و جمع اطلاق مىشود. | بچه. راغب گويد: طفل تا وقتى گفته مىشود كه فرزند، بدنش نرم باشد. در مجمع فرموده: «اَطِّفْلُ: الصَّغيرُ مِنَ النّاسِ» در اقرب گويد: به كوچك هر چيز طفل گويند هُوَ يَسْعى لى فى اَطْفالِ الْحَوائِجِ» يعنى او در حاجتهاى كوچك براى من تلاش مىكند. قاموس نيز معنى اولى آن را مثل اقرب گفته است. [حج:5]. طفل در واحد و جمع به كار مىرود كهآن اسم جنس و در اصل مصدر است در آيه [نور:31]. و نيز در آيه فوق جمع به كار رفته است. بعضى در آيه اول «نُخْرِجُ كُلَّ واحِدٍ مِنْكُمْ» گفتهاند. جمع آن اطفال است [نور:59]. اين كلمه فقط در آيات فوق و آيه 67 غافر آمده است. در نهايه گفته: طفل به معنى بچه است بر پسر و دختر و جمع اطلاق مىشود. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ثم:100, کم:100, من:69, بلغ:64, ل:53, خرج:44, شدد:35, او:33, الذين:28, حکم:26, اذا:26, رجل:26, لم:26, ظهر:24, علم:24, حلم:24, اذن:24, علق:21, على:21, وسم:21, وله:21, ارب:21, اله:19, ف:19, سمو:19, عور:19, اول:19, نسو:17, اجل:17, غير:17, الله:17, کون:15, ما:15, ايى:15, تبع:15, لا:15, ک:15, الى:15, نطف:15, ضرب:12, شىء:12, شيخ:10, يمن:10, وفى:10, ب:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۵۱
تکرار در قرآن: ۴(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
بچه. راغب گويد: طفل تا وقتى گفته مىشود كه فرزند، بدنش نرم باشد. در مجمع فرموده: «اَطِّفْلُ: الصَّغيرُ مِنَ النّاسِ» در اقرب گويد: به كوچك هر چيز طفل گويند هُوَ يَسْعى لى فى اَطْفالِ الْحَوائِجِ» يعنى او در حاجتهاى كوچك براى من تلاش مىكند. قاموس نيز معنى اولى آن را مثل اقرب گفته است. [حج:5]. طفل در واحد و جمع به كار مىرود كهآن اسم جنس و در اصل مصدر است در آيه [نور:31]. و نيز در آيه فوق جمع به كار رفته است. بعضى در آيه اول «نُخْرِجُ كُلَّ واحِدٍ مِنْكُمْ» گفتهاند. جمع آن اطفال است [نور:59]. اين كلمه فقط در آيات فوق و آيه 67 غافر آمده است. در نهايه گفته: طفل به معنى بچه است بر پسر و دختر و جمع اطلاق مىشود.
ریشه‌های نزدیک مکانی
ثم کم من بلغ ل خرج شدد او الذين حکم اذا رجل لم ظهر علم حلم اذن علق على وسم وله ارب اله ف سمو عور اول نسو اجل غير الله کون ما ايى تبع لا ک الى نطف ضرب شىء شيخ يمن وفى ب
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| طِفْلاً | ۲ |
| الطِّفْلِ | ۱ |
| الْأَطْفَالُ | ۱ |
