مريم ٥١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و یاد کن در کتاب موسی را که او است ناآلوده و بوده است پیمبری فرستاده شده‌
|-|معزی=و یاد کن در کتاب موسی را که او است ناآلوده و بوده است پیمبری فرستاده شده‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::51|٥١]] | قبلی = مريم ٥٠ | بعدی = مريم ٥٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره مريم | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::51|٥١]] | قبلی = مريم ٥٠ | بعدی = مريم ٥٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«کَانَ»: بود. تکرار این واژه، برای تکریم و تفخیم شأن موسی است. «مُخْلَصاً»: کسی که خدا او را از نقائص زدوده و برای خویشتن برگزیده است (نگا: اعراف / . کسی که با تمام وجود از آن خدا و پالوده از شرک است (نگا: یوسف / ). «نَبِیّاً»: والا مقام. رفیع. از مصدر (نُبُوَّة) به معنی رفعت. خبر دهنده. از (نَبَأ) به معنی خبر؛ یعنی کسی که از سوی خدا، یکتاپرستی و قوانین الهی را به اطّلاع مردم می‌رساند. در این صورت، ذکر دو وصف (رَسُولاً) و (نَبِیّاً) تنها جنبه تأکید و تعظیم دارد.
«کَانَ»: بود. تکرار این واژه، برای تکریم و تفخیم شأن موسی است. «مُخْلَصاً»: کسی که خدا او را از نقائص زدوده و برای خویشتن برگزیده است (نگا: اعراف / . کسی که با تمام وجود از آن خدا و پالوده از شرک است (نگا: یوسف / ). «نَبِیّاً»: والا مقام. رفیع. از مصدر (نُبُوَّة) به معنی رفعت. خبر دهنده. از (نَبَأ) به معنی خبر؛ یعنی کسی که از سوی خدا، یکتاپرستی و قوانین الهی را به اطّلاع مردم می‌رساند. در این صورت، ذکر دو وصف (رَسُولاً) و (نَبِیّاً) تنها جنبه تأکید و تعظیم دارد.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۲


ترجمه

و در این کتاب (آسمانی) از موسی یاد کن، که او مخلص بود، و رسول و پیامبری والا مقام!

|و در اين كتاب از موسى ياد كن، همانا او خالص شده و فرستاده‌اى پيامبر بود
و در اين كتاب از موسى ياد كن، زيرا كه او پاكدل و فرستاده‌اى پيامبر بود.
و یاد کن در کتاب خود شرح حال موسی را که او بنده‌ای برگزیده و رسولی بزرگ و مبعوث به پیمبری بود.
و در این کتاب، [سرگذشتِ] موسی را یاد کن، بی تردید او انسانی خالص شده و فرستاده ای پیامبر بود.
و در اين كتاب، موسى را ياد كن. او بنده‌اى مخلص و فرستاده‌اى پيامبر بود.
و در کتاب آسمانی از موسی یاد کن که او اخلاص یافته و فرستاده‌ای پیامبر بود
و در اين كتاب، موسى را ياد كن همانا او برگزيده و ويژه شده [خدا] بود و فرستاده‌اى پيامبر بود.
در کتاب (آسمانی قرآن) سخن از موسی بگو. کسی که پاک و برگزیده‌ی خدا، و پیغمبری بس والا بود.
و در کتاب، موسی را یاد کن (که) همواره او پاک‌شده‌ای (ربانی) و (نیز) فرستاده‌ای برجسته بود.
و یاد کن در کتاب موسی را که او است ناآلوده و بوده است پیمبری فرستاده شده‌


مريم ٥٠ آیه ٥١ مريم ٥٢
سوره : سوره مريم
نزول : ٦ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کَانَ»: بود. تکرار این واژه، برای تکریم و تفخیم شأن موسی است. «مُخْلَصاً»: کسی که خدا او را از نقائص زدوده و برای خویشتن برگزیده است (نگا: اعراف / . کسی که با تمام وجود از آن خدا و پالوده از شرک است (نگا: یوسف / ). «نَبِیّاً»: والا مقام. رفیع. از مصدر (نُبُوَّة) به معنی رفعت. خبر دهنده. از (نَبَأ) به معنی خبر؛ یعنی کسی که از سوی خدا، یکتاپرستی و قوانین الهی را به اطّلاع مردم می‌رساند. در این صورت، ذکر دو وصف (رَسُولاً) و (نَبِیّاً) تنها جنبه تأکید و تعظیم دارد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- پیامبراکرم(ص) وظیفه دار یادکرد سرگذشت حضرت موسى در قرآن (واذکر فى الکتب موسى)

۲- تاریخ زندگى موسى(ع) و خصوصیات او، درس آموز و سازنده است. (واذکر فى الکتب موسى)

۳- یاد کرد و تجلیل از پیامبران و اسوه هاى خلوص، از روش هاى هدایتى قرآن (ذکر رحمت ربّک ... واذکر ... واذکر ... واذکر)

۴- لزوم بزرگداشت شخصیت هاى الهى و معنوى و تجلیل و تکریم آنان (ذکر رحمت ... واذکر ... واذکر ... واذکر)

۵- خداوند موسى(ع) را از هرگونه آلودگى مبرّا و او را براى خود خالص گردانید. (إنّه کان مخلصًا) «مخلَص» به فتح لام، یعنى خالص شده و کسى که خداوند او را براى خود خالص کرده و از آلودگى مصون داشته است (لسان العرب). تفاوت آن با مخلِص (به کسره) این است که «مخلِص» عبادتش را براى خدا خالص مى کند، ولى «مخلَص» کسى است که خداوند او را براى خود برگزیده و خالص کرده باشد.

۶- حضرت موسى(ع) برگزیده خداوند و داراى مقام رسالت و نبوت بود. (إنّه کان مخلصًا و کان رسولاً نبیًّا) فرق «رسول» و «نبىّ» این است که هر کس رسالت الهى دارد «نبىّ» نیز مى باشد، زیرا «نبىّ» یعنى داراى خبر، ولى ممکن است کسى نبىّ باشد، اما به سوى شخصى یا قومى ارسال نشده و حامل رسالت الهى نباشد.

۷- خلوص، زمینه ساز دستیابى به رتبه هاى معنوى است. (إنّه کان مخلصًا و کان رسولاً نبیًّا)

۸- ارزش هاى معنوى، ملاک بزرگداشت یاد و نام افراد در قرآن است. (واذکر ... إنّه کان مخلصًا و کان رسولاً نبیًّا)

۹- پاکى و برگزیدگى موسى و مقام رسالت و نبوت او، موجب شرافت و بزرگداشت یاد او در قرآن (واذکر فى الکتب موسى إنّه کان مخلصًا و کان رسولاً نبیًّا) جمله «إنّه کان ...» تعلیل براى «اذکر» است.

موضوعات مرتبط

  • اخلاص: آثار اخلاص ۷
  • ارزشها: ارزشهاى معنوى ۸; ملاک ارزشها ۸
  • اولیاءالله: اهمیت تعظیم اولیاءالله ۴
  • برگزیدگان خدا ۶:
  • تعظیم: ملاک تعظیم ۸
  • ذکر: ذکر الگوها ۳; ذکر انبیا ۳; ذکر قصه موسى(ع) ۱; ذکر مخلصان ۳; عوامل ذکر موسى (ع) ۹
  • رسولان خدا ۶:
  • عبرت: عوامل عبرت ۲
  • قرآن: قصص قرآن ۱
  • محمد(ص): مسؤولیت محمد(ص) ۱
  • مخلَصین ۵:
  • مقامات معنوى: زمینه مقامات معنوى ۷
  • موسى(ع): آثار برگزیدگى موسى(ع) ۹; آثار پاکى موسى(ع) ۹; آثار نبوت موسى(ع) ۹; برگزیدگیموسى(ع) ۵، ۶; عبرت از قصه موسى(ع) ۲; عصمت موسى(ع) ۵; عوامل تعظیم موسى(ع) ۹; فضایل موسى(ع) ۵; مقامات موسى(ع) ۶; نبوت موسى(ع) ۶
  • هدایت: روش هدایت ۳

منابع