الأعراف ١٥٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و هنگامی که فرونشست از موسی خشم بگرفت الواح را و در نسخه آنها هدایت و رحمتی است برای آنان که از پروردگار خویشند هراسان | |-|معزی=و هنگامی که فرونشست از موسی خشم بگرفت الواح را و در نسخه آنها هدایت و رحمتی است برای آنان که از پروردگار خویشند هراسان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::154|١٥٤]] | قبلی = الأعراف ١٥٣ | بعدی = الأعراف ١٥٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::18|١٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«سَکَتَ»: خاموش شد. فرو نشست. «فِی نُسْخَتِهَا»: در نوشتههای آن. نُسْخه به معنی منسوخ، یعنی مکتوب است. «یَرْهَبُونَ»: میترسند. میهراسند. | «سَکَتَ»: خاموش شد. فرو نشست. «فِی نُسْخَتِهَا»: در نوشتههای آن. نُسْخه به معنی منسوخ، یعنی مکتوب است. «یَرْهَبُونَ»: میترسند. میهراسند. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۴۷
ترجمه
الأعراف ١٥٣ | آیه ١٥٤ | الأعراف ١٥٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«سَکَتَ»: خاموش شد. فرو نشست. «فِی نُسْخَتِهَا»: در نوشتههای آن. نُسْخه به معنی منسوخ، یعنی مکتوب است. «یَرْهَبُونَ»: میترسند. میهراسند.
تفسیر
- آيات ۱۳۸ - ۱۵۴، سوره اعراف
- اشاره به اينكه بنى اسرائيل مردمى مادى و حس گرا و تحت تاءثير مرام بت پرستىقبطيان بوده اند.
- برهانى كوتاه و لطيف در بيان مصنوع نبودن خداى تعالى
- مواعده خداوند با موسى (ع )
- معناى رؤ يت در كلام موسى (ع ): رب ارنى انظر اليك
- مراد از رؤ يت در درخواست موسى (ع ): (( ربّ ارنى انظر اليك (( و در آيات مشابه ديگر،علم ضرورى است
- حقيقت علم ضرورى كه از آن به رؤ يت تعبير مى شود
- تعبير از اينگونه معلومات به رؤ يت تعبيرى است شايع ؛ در مواردى كه تعبير (( رؤ يتخدا(( آمده است خصوصياتى ذكر شده كه مراد از رؤ يت را مى رساند.
- حاصل سخن در مراد از رؤ يت در كلام خدا
- علم ضرورى مخصوص به خداى تعالى ، حقيقتى است كه قرآن پرده از آن برداشته است .
- نفى رؤ يت خدا (( لن ترانى (( مربوط به دنيا است و معناى نفى رؤ يت نفى طاقت وقدرت بر آن است .
- مراد از تكلم خدا با موسى (ع ) و چگونگى آن
- تورات نسبت به معارف و شرايعى كه مورد نياز بشر است كتاب كاملى نيست
- مقصود از جمله : (( ساءريكم دارالفاسقين (( در آيه شريفه و وجوهى كه در معناى آنگفته شده است
- وجه تقييد تكبر و امثال آن به (( بغير الحق ((
- حبط عمل و بى اجر بودن آن ، خود يك نحو كيفر است
- اشاره به ماجراى گوساله پرستيدن بنى اسرائيل
- معناى جمله : (( و لمّا سقط فى ايديهم ...(( در آيه شريفه
- معناى جمله : (( اعجلتم امر ربّكم ((
- رفتار تند موسى (ع ) با هارون (ع ) بعد از بازگشتن به سوى بنىاسرائيل و مواجه شدن با گوساله پرستى
- رفتار حضرت موسى (ع ) با برادرش هارون منافاتى با عصمت آن حصرت ندارد!
- وجوهى كه مفسرين براى اين عمل حضرت موسى (ع ) بيان كرده اند.
- چرا با اين كه موسى (ع ) قبل از بازگشت از ميقات از گوساله پرستى بنىاسرائيل خبر داشته غضبناك نشد؟
- رواياتى در ذيل (اجعل لنا الها كما لهم آلهة )
- روايتى پيرامون نحوه سخن خداوند با موسى عليه السلام
- دو روايت در مورد تقاضاى موسى (ع ) رؤ يت خداوند را
- گفتگوها و مشاجرات علماء و اهل بحث اشاعره و معتزله درباره درخواست رؤ يت توسط موسى
- بيان ضعف روايتى كه مى گويد موسى (ع ) از زبان قومش تقاضاى رؤ يت كرد
- تجلى خدا تعالى فى حد نفسه امر ممكنى است ولى كسى و چيزى تابتحمل آن را ندارد
- دو نكته ديگر كه از روايت استفاده مى شود.
- رواياتى ديگر در مورد تقاضاى رؤ يت ، تجلى براى جبلّ، صعقه موسى ، دكّجبل و...
- يكى از (كروبين ) وسطه تجلى خدا شده است
- رواياتى درباره الواح تورات و گوساله پرستى بنىاسرائيل
- بحث روايتى (پاره اى از روايات از ائمه عليهم السلام در معناى رؤ يت قلب )
- اصطلاح (( ظلّ(( و (( ظلال (( در لسان اهل بيت عليهم السلام
- همانطور كه مقصود از رؤ يت ، ديدن به چشم نيست ، مقصود ايمان قلبى از راهاستدلال هم نيست
- چند روايت درباره حجاب بين خدا و خلق
- روايتى از امام صادق (ع ) درباره معرفت به خدا
- انحصار معرفت به خدا در فكر واستدلال ، خودجهل به خدا و شرك خفى به او است
- در علم به هر چيزى نخست علم به آفريدگار آنحاصل مى شود و محال است كه خداى تعالى شناخته نشود
- توضيح فقرات ديگرى از روايت كه معرفت با واسطه به خدا را شرك دانسته است
نکات آیه
۱- موسى(ع) پس از دریافت وعده الهى (آمرزش گوساله پرستان تائب و به کیفر رساندن غیر تائبان) خشمش فرو نشست. (و لما سکت عن موسى الغضب) وقوع جمله «و لما سکت ... »، پس از دو آیه گذشته، بیانگر این است که فرو نشستن غضب موسى(ع) به خاطر پذیرش توبه تائبان از سوى خدا و تهدید اصرارکنندگان بر گوساله پرستى به کیفرى زودرس بوده است.
۲- موسى(ع) پس از فرونشستن خشمش، لوحه هاى تورات را که بر اثر غضب رها ساخته بود، از زمین برگرفت. (و لما سکت عن موسى الغضب أخذ الألواح)
۳- نوشته ها و حقایق موجود در الواح عطا شده به موسى، هدایتگر انسانها و رحمت آفرین براى آنها (و فى نسختها هدى و رحمة) کلمه «نسخة» به نوشته اصلى و نیز به رونوشت آن به اعتبار اینکه جانشین نوشته اصلى است، اطلاق مى گردد. (لسان العرب). ظاهراً مراد از «نسخة» در آیه شریفه همان نوشته اصلى است.
۴- بهره مند شدن از پیامهاى الهى در تورات، مخصوص کسانى است که از خدا بترسند و از غیر او نهراسند. (و فى نسختها هدى و رحمة للذین هم لربهم یرهبون) روشن است که پیامهاى خدا، از جمله پیامهاى او در تورات، براى همه مردم است. بنابراین لام در «للذین» لام منفعت است ; یعنى خداترسان از هدایتگرى و رحمت آفرینى تورات بهره مند مى شوند. «ربهم» متعلق به «یرهبون» است و تقدیم آن دلالت بر حصر دارد.
۵- خداترسان با به کار بستن پیامهاى آسمانى، مشمول رحمت خدا خواهند شد. (و فى نسختها هدى و رحمة للذین هم لربهم یرهبون)
۶- هیچ مقامى، جز خدا، شایسته آن نیست که آدمى در برابر آن هراسان شود. (للذین هم لربهم یرهبون)
۷- فرونشستن فتنه گوساله پرستى در میان قوم موسى، فراهم آورنده زمینه اى مناسب براى مطرح شدن تورات از سوى آن حضرت (أخذ الألواح) بیان این واقعیت که موسى(ع) در پى فرونشستن فتنه گوساله پرستى، الواح را برگرفت، این حقیقت را روشن مى سازد، که زمینه از دست رفته براى تعالیم تورات بار دیگر در میان قوم موسى ایجاد شد. گفتنى است آیه «۱۴۹» مى رساند که عموم بنى اسرائیل از گوساله پرستى توبه کردند و آیه «۱۵۳» مى رساند که خداوند توبه آنان را پذیرفت و در نتیجه فتنه گوساله پرستى فرونشست.
موضوعات مرتبط
- بنى اسرائیل: تاریخ بنى اسرائیل ۷ ; فتنه گوساله پرستى بنى اسرائیل ۷ ; کیفر گوساله پرستان بنى اسرائیل ۱
- ترس: از خدا ۶ ; ترس پسندیده ۶
- تورات: استفاده از تعالیم تورات ۴ ; الواح تورات ۲، ۳ ; تعالیم تورات ۳ ; رحمت تورات ۳ ; زمینه تبلیغ تورات ۷ ; هدایتگرى تورات ۳
- خدا: اختصاصات خدا ۶ ; وعده خدا ۱
- خشیت: آثار خشیت ۴، ۵
- کتب آسمانى: عمل به کتب آسمانى ۵
- گوساله پرستان: آمرزش گوساله پرستان تائب ۱
- مشمولان رحمت:۵
- موسى(ع): تبلیغ موسى(ع) ۷ ; قصه موسى(ع) ۱، ۲ ; کظم غضب موسى(ع) ۱، ۲