آل عمران ١١٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=نیستند یکسان از اهل کتابند گروهی ایستاده نمازگزار میخوانند آیتهای خدا را اثنار شب و ایشانند سجدهکنندگان | |-|معزی=نیستند یکسان از اهل کتابند گروهی ایستاده نمازگزار میخوانند آیتهای خدا را اثنار شب و ایشانند سجدهکنندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = | {{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::15|٣ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::113|١١٣]] | قبلی = آل عمران ١١٢ | بعدی = آل عمران ١١٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::15|١٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«سَوَآءً»: برابر و یکسان. «أُمَّةٌ»: دسته. جماعت. «قَآئِمَةٌ»: بر دین خدا ماندگار و استوار. «آنَآءَ»: جمع (إِنْو) یا (إِنْی)، ساعاتی از شب. پاسی از شب. | «سَوَآءً»: برابر و یکسان. «أُمَّةٌ»: دسته. جماعت. «قَآئِمَةٌ»: بر دین خدا ماندگار و استوار. «آنَآءَ»: جمع (إِنْو) یا (إِنْی)، ساعاتی از شب. پاسی از شب. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۵
ترجمه
آل عمران ١١٢ | آیه ١١٣ | آل عمران ١١٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«سَوَآءً»: برابر و یکسان. «أُمَّةٌ»: دسته. جماعت. «قَآئِمَةٌ»: بر دین خدا ماندگار و استوار. «آنَآءَ»: جمع (إِنْو) یا (إِنْی)، ساعاتی از شب. پاسی از شب.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ إِنَ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ... (۳) وَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى أُمَّةٌ... (۲) أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّيْلِ... (۵)
تفسیر
- آيات ۱۲۰ - ۱۱۱، سوره آل عمران
- مراد از اينكه بر اهل كتاب ذلت زده شده : ((ضربت عليهم الذلة ))
- كلام بعضى از مفسرين : آيه در مقام تشريع نيست
- معناى ((امت قائمة )) و اشاره به فرق بين ((سرعت )) و ((عجله ))
- ((خيرات )) مفيد استغراق است به معناى مطلقاعمال صالح
- عمل فاسد، اثر فاسد در پى دارد
- اگر مسلمين صبر كنند و تقوا پيشه سازند، از كينه دشمنان ايمن خواهند بود
نکات آیه
۱- یکسان نبودن اهل کتاب، در گرایشهاى اعتقادى، اعمال و رفتار خویش (ذلک بانّهم کانوا یکفرون ... لیسوا سوآءً)
۲- برخى از اهل کتاب، منکر آیات الهى، قاتل انبیا و اهل عصیان و تعدى و برخى دیگر پذیراى طاعت خدا، اهل تلاوت آیات الهى و سجده کننده در پیشگاه او هستند. (ذلک بانّهم کانوا یکفرون ... لیسوا سوآءً من اهل الکتب ... و هم یسجدون)
۳- گرایش رفتارى و اعتقادى برخى از اهل کتاب به اسلام (من اهل الکتب امّة قائمة یتلون ءایت اللّه)
۴- برخى از اهل کتاب به خاطر گرایشهاى ایمانى و رفتار پسندیده، مصون از ذلّت و درماندگى و غضب الهى (ضربت علیهم الذّلّة ... لیسوا سوآءً من اهل الکتب)
۵- احترام اسلام به افراد شایسته و ستایش از آنان، ولو اینکه مسلمان نباشند. (ضربت علیهم الذّلّة ... لیسوا سوآءً من اهل الکتب امّة قائمة)
۶- اطاعت خداوند، خواندن آیات الهى به هنگام شب و در حال سجده، ملاک ارزشمندى انسانها (لیسوا سوآءً من اهل الکتب امّة قائمة ... و هم یسجدون)
۷- ارزش والاى اطاعت و بندگى خدا، تلاوت آیات الهى (قرآن و ... ) به هنگام شب و در حال سجده به درگاه وى (یتلون ءایت اللّه ءاناء الّیل و هم یسجدون) بنابر اینکه جمله «و هم یسجدون»، حال باشد.
۸- ترغیب به عبادت و تلاوت آیات الهى، (قرآن و ... ) در هنگام شب به همراه سجده (امّة قائمة یتلون ءایت اللّه ءاناء الّیل و هم یسجدون)
۹- وجود آیاتى تحریف نشده در کتابهاى آسمانى اهل کتاب، تا عصر بعثت (من اهل الکتب امّة قائمة یتلون ءایت اللّه) چون آیه درباره اهل کتاب است، منظور از «ایات اللّه»، مى تواند تورات و انجیل باشد و ارزش تلاوت آنها، بیانگر عدم تحریف آنهاست.
۱۰- تلاوت آیات خدا و سجده به درگاه او، قیام به امر خداوند است. (امة قائمة یتلون ... و هم یسجدون) بنابر اینکه «یتلون ... »، تفسیر «قائمة» باشد.
۱۱- اطاعت خداوند، تلاوت آیات الهى و سجده به درگاه او، از اصول رفتارى مشترک بین ادیان الهى من اهل الکتب امة قائمة یتلون ... و هم یسجدون
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: تلاوت آیات خدا ۲، ۶، ۷، ۱۰، ۱۱ ; کفر به آیات خدا ۲
- ادیان: سجده در ادیان ۱۱ ; هماهنگى ادیان ۱۱
- ارزش: ملاکهاى ارزش ۶
- اسلام: ویژگى اسلام ۵
- اطاعت: از خدا ۶، ۷، ۱۰، ۱۱
- اللّه: عبودیت اللّه ۷ ; غضب اللّه ۴
- انبیا: قتل انبیا ۲
- انگیزش:۸
- اهل کتاب:۳ تجاوزگرى اهل کتاب ۳ ۲ ; کفر اهل کتاب ۳ ۲ ; گروههاى اهل کتاب ۳ ۱ ; مؤمنان اهل کتاب ۳ ۲، ۴
- تاریخ مقارن بعثت:۹
- تحریف:۹
- تشویق:۸
- تهجد: تشویق به تهجد ۸ ; ارزش تهجد ۶، ۷
- ذلت: عوامل رهایى از ذلت ۴
- سجده: ارزش سجده ۶، ۷ ; اهمیت سجده ۱۰ ; سجده به خدا ۱۱
- شخصیت: حفظ شخصیت ۵
- عبادت: تشویق به عبادت ۸
- قرآن: تلاوت قرآن ۷، ۸
- کتب آسمانى: تحریف کتب آسمانى ۹
- کفر:۲
- مدح و ذمّ:۵