نتایج جستجو

کفّلها زکریا) تصریح خداوند به سپردن کفالت مریم به زکریا پس از «انبتها ... »، بیانگر ارتباط میان رشد معنوى مریم و کفالت زکریا است. ۱۴ - نقش سرپرست و مربّى

احکام سفیه ۱۰، ۱۵ ۱، ۴، ۵، ۷، ۱۲، ۱۳، ۱۵، ۱۶ ; تأمین سفیه ۱۰، ۱۵ ۱۲، ۱۳ ; کفالت سفیه ۱۰، ۱۵ ۵ ; مال سفیه ۱۰، ۱۵ ۴، ۵، ۱۳ ; محجوریت سفیه ۱۰، ۱۵ ۲، ۳ ; معاشرت

خدا: حقیقت عهد با خدا ۷; علم غیب خدا ۹; عهد با خدا ۱; عهدشکنى با خدا ۶، ۸; کفالت خدا ۷; مشروعیت عهد با خدا ۲ خیانت خیانت به خدا ۸ ذکر: آثار ذکر علم خدا ۱۰،

یتیم ۲، ۳، ۷ ; حقوق یتیم ۱۸ ; خدمت به یتیم ۱۰، ۱۲، ۱۹ ; رشد یتیم ۱، ۲، ۳ ; کفالت یتیم ۷، ۲۰، ۲۱ ; مال یتیم ۲، ۷، ۹، ۱۴ ; مصلحت یتیم ۱۹ طبرسی، مجمع البیان

منافقان مباش و از جور و آزارشان درگذر و کار خود به خدا واگذار، که خدا بر کفالت و کارسازی (امور خلق) کفایت است. و از کافران و منافقان اطاعت مکن و آزارشان

تيرهاى قرعه را مى‏انداختند تا كدامشان كفالت مريم را به عهده گيرد ايضاً [قصص:12]. و [طه:40]. كه هر دو در باره كفالت بر موسى «عليه السلام» است. * [آل عمران:37]

تيرهاى قرعه را مى‏انداختند تا كدامشان كفالت مريم را به عهده گيرد ايضاً [قصص:12]. و [طه:40]. كه هر دو در باره كفالت بر موسى «عليه السلام» است. * [آل عمران:37]

در نزد آنها نبودى آندم كه تيرهاى خويش را به هم مى‏زدند تا كدام يك مريم را كفالت نمايد. عَلّم الْإِنْسَان الْأَکْرَم الّذِي مَا رَبّک لَم وَ يَعْلَم کَلاّ

مراحل رشد و بلوغ کافى، ممنوع است. (حتى یبلغ أشدّه) «حتى یبلغ أشدّه» غایت کفالت یتیم است; یعنى، شما اى متکفلان ایتام! از اموال آنها مراقبت کنید و در آنها

عمر خویش، تنگدست بود. (و وجدک عائلاً فأغنى) فعل «عال» از مصدر «عول»; یعنى، کفالت کرد و قیّم شد (مصباح) و از مصدر «عَیْلَة»; یعنى، فقیر شد (مفردات راغب). در

استخاره اسلامى استمداد از خدا و توجه به ساحت قدس او است چنانكه نظير آن در كفالت مريم در قرآن آمده [آل عمران:44]. نصب من ما ب ذلکم رجس فسق الذين يسر قسم خمر

پروردگارت حافظ آنها باشد.» |به يقين، تو را بر بندگان [صالح‌] من تسلطى نيست، و كفالت پروردگارت بس است «در حقيقت، تو را بر بندگان من تسلطى نيست، و حمايتگرى [چون‌]

بيت المقدس كردند درباره تكفل او قرعه كشى كردند [آل عمران:44]. تا بالاخره كفالت مريم به عهده زكريّا واگذار شد و هر وقت پيش مريم مى‏آمد در نزد وى رزق بخصوصى

هو فى الجنّة كهاتين، و قرن بين اصبعيه المسبّحة و الوسطى: هر كه كفالت كند يتيمى را و كفالت كند خرج او را باشم من و او در بهشت مانند اين دو، و انگشت سبّابه

یتیمان و نیز از خوردن اموال آنها نهی شده مردمی که یتیمی در خانه داشتند، از کفالت وی فاصله گرفتند و حتی گروهی آنان را از خانه خود بیرون کردند و یا در خانه

چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى پدرت عبد اللّه است و تا آخر عمر با كمال عزت

و ‌غير‌ اينها و ‌هو‌ ‌علي‌ ‌کل‌ شي‌ء وكيل‌ تمام‌ ‌در‌ تحت‌ قدرت‌ ‌او‌ و كفالت‌ و حفظ ‌او‌ و ‌در‌ كنف‌ ‌او‌ و محيط بجميع‌ ‌اينکه‌ عوالم‌ و عالم‌ بجميع‌

علم، و يا لطف نسبت به مكلفين تا آگاه شوند و وثوق يابند كه غنى على الاطلاق كفالت روزى آنها نموده. در اين صورت به سبب حرص در طلب دنيا خود را از درك فيوضات

چند سال پس جاى داد تو را در حجر جدّت عبد المطّلب و پس از وفات او در تحت كفالت عمّت ابو طالب كه برادر ابو ينى پدرت عبد اللّه است و تا آخر عمر با كمال عزت

«1» طاريه مونث طارى: آفت، داهيه، بلا. جلد 12 - صفحه 263 مبرى از بخل است كفالت روزى را فرموده و احاديث بسيار وارد شده از جمله: 1- قرب الاسناد از حضرت باقر