نتایج جستجو

امتى، توان به تأخیر انداختن اجل معین شده خود را ندارد. (ما تسبق من أمة أجلها و ما یستئخرون) اجل: اجل مسمّى ۱، ۲، ۳ امتها: اجل امتها ۱، ۲، ۳; عجز امتها ۱،

اختلاف شد، و اگر از سوی پروردگارت [به سبب اتمام حجت] مهلتی برای انسان تا اجل معینش مقدر نشده بود، یقیناً میانشان [به عذاب] داوری شده بود [و هیچ کس از آنان پس

معذب نشدند و بهلاكت نرسيدند مگر آنكه اجل مقدر مكتوب در لوح محفوظ آنها رسيده بود و هيچ امّت و گروهى پيشى نميگيرند بر اجل محتوم خودشان و باز پس نميمانند از

حِينٍ‌: و شايد كه آن تأخير برخوردارى باشد شما را تا هنگامى كه وقت مقرر و اجل مقدر است، و به جهت اين بهره بردن، حجت بر شما لازم گردد، و تا موعود واقع شود

السّلام. فَأَمْلَيْتُ لِلْكافِرِينَ‌: پس مهلت داديم مر كافران را تا وقتى كه اجل مقدر ايشان در آيد، يعنى تعجيل عقوبت ايشان نكرديم تا حجت بر ايشان تمام گردد.

ترتیل: ترجمه: «إِلاّ رَحْمَةً ...»: لکن رحمت ما ایشان را درمی‌یابد و تا وقت اجل مقدّر آنان را از زندگی بهره‌مند می‌سازیم (نگا: تفسیر المنتخب). واژه (رَحْمَة)

زمين را ميخنداند بگل و گياه و خداوند ميميراند بندگانرا در دنيا برسيدن اجل مقدّر و زنده ميكند آنها را در قبر و قيامت براى مجازات اعمالشان و خداوند خلق فرموده

تا برسد اجل حتمى شما كه قابل تأخير نيست چون اين قسم اجل مقدّر الهى وقتى برسد مهلت نميدهد و تأخير نمى‌افتد و اگر شما دانا بوديد ميدانستيد كه اجل معلّق بتوبه

حاصل مى‌شود به فعل حضرت عزت بر سبيل عادت؛ پس خداى تعالى مى‌ميراند بوقت اجل مسمى يا اجل بلاء، و زنده فرمايد در قبر و قيامت. 2- مرده را زنده سازد مانند نطفه،

زمين را ميخنداند بگل و گياه و خداوند ميميراند بندگانرا در دنيا برسيدن اجل مقدّر و زنده ميكند آنها را در قبر و قيامت براى مجازات اعمالشان و خداوند خلق فرموده

زمين را ميخنداند بگل و گياه و خداوند ميميراند بندگانرا در دنيا برسيدن اجل مقدّر و زنده ميكند آنها را در قبر و قيامت براى مجازات اعمالشان و خداوند خلق فرموده

زمين را ميخنداند بگل و گياه و خداوند ميميراند بندگانرا در دنيا برسيدن اجل مقدّر و زنده ميكند آنها را در قبر و قيامت براى مجازات اعمالشان و خداوند خلق فرموده

ناگوار براى مشرکان و گنه کاران (فإنى أخاف علیکم عذاب یوم کبیر) اجل: اجل مسمّى ۹; جهل به اجل ۱۰ ادیان: ادیان و معاش نیکو ۸; اهداف ادیان ۸ استغفار: آثار استغفار

هنگام نماز فرو برد و بيرون نيفكند خداوند تعالى او را تا زمان فرا رسيدن أجل مقدّر و مرگ طبيعى تندرستى كرامت فرمايد. و روايت شده در مورد كسى كه در صحرا باشد

روى سخط و غضب مر اعمال او را «2». نكته: چون اجل واقع در لقاء و لازم آنست، پس صحيح باشد كه‌ (فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ) جواب‌ (مَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ

مرگى را كه از آن مى‏گريزد، و مدّت عمر، موضع راندن نفس است به سوى آن (يا اجل مقدّر، راندن نفس به سوى آن است كه هر جانى را مى‏كشند به سوى آن)، و گريختن از

براى کافران، داراى اجل و وقت معینى است. (و لولا أجل مسمّى لجاءهم العذاب) ۶ - هر کسى، اجل و مدت تعیین شده اى براى زندگى دارد. (و لولا أجل مسمّى لجاءهم العذاب)

پذير نيست و ما در تفسير اول سوره انعام ، گذرانديم كه اجل دو تا است: يكى اجل معلق و موقوف، و يكى اجل مسمى كه هيچ تاخير نمى پذيرد، و يكى از ادله اين معنا،

فرار از مردن بمرگ طبيعى يا كشته شدن بدست مردم باشد هر دو بتقدير الهى است اجل هر كس رسيده باشد هر جا باشد ميميرد يا كشته ميشود و تقديم و تأخيرى در آن روى

کلّ یجرى إلى أجل مسمًّى) ۱۱ - جریان خورشید و ماه، داراى پایانى حتمى و مشخص - و نه ابدى و نامعلوم - است. (و سخّر الشمس و القمر کلّ یجرى إلى أجل مسمًّى) ۱۲