۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۳۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بحث روایتی: (چند روايت درباره خسران نفس و اهل ، اطاعت جباران و... )
| خط ۱۲۷: | خط ۱۲۷: | ||
<span id='link250'><span> | <span id='link250'><span> | ||
==بحث روایتی | ==بحث روایتی== | ||
در تفسير | در تفسير قمى، در روايت ابى الجارود، از امام ابى جعفر «عليه السلام» آمده كه در ذيل جملۀ «قُل إنّ الخَاسِرِينَ خَسِرُوا أنفُسَهُم وَ أهلِيهِم» فرموده: يعنى در نفس خود و اهل شان، مغبون شدند. | ||
و در مجمع | و در مجمع البيان، در ذيل آيه «وَ الّذِينَ اجتَنِبُوا الطّاغُوتَ أن يَعبَدُوهَا وَ أنَابُوا ألَى اللّه لَهُمُ البُشرَى» مى گويد: ابوبصير، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه فرمود: شما (پيروان مكتب اهل بيت)، همان ها هستيد. و هر كس جبارى را اطاعت كند، گويا او را پرستيده. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۳۸۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۳۸۳ </center> | ||
مؤلف: اين روايت، از باب تطبيق مصداق بر مفهوم عام است. | |||
و در كافى | و در كافى است، كه بعضى از اصحاب ما، بدون ذكر سند، از هشام بن حكم روايت كرده اند كه گفت: امام ابوالحسن موسى بن جعفر «عليه السلام» به من فرمود: اى هشام! خداى تبارك و تعالى، اهل عقل و فهم را در كتاب خود بشارت داده و فرموده: «فَبَشّر عِبَادِ الّذِينَ يَستَمِعُونَ القَولَ فَيَتّبِعُونَ أحسَنَهُ أُولَئِكَ الّذِينَ هَدَاهُمُ اللّهُ وَ أُولَئِكَ هُم أُولُوا الألبَاب». | ||
و در الدر المنثور است كه : ابن جرير و ابن ابى | و در الدر المنثور است كه: ابن جرير و ابن ابى حاتم، از زيد بن اسلم روايت كرده اند كه در ذيل آيه «وَ الّذِينَ اجتَنِبُوا الطّاغُوتَ أن يَعبَدُوهَا» گفته است: اين دو آيه درباره سه نفر كه در جاهليت می گفته اند «لا إله إلّا اللّه» نازل شده، و آن سه نفر عبارت بودند از: «زيد بن عمرو بن نفيل»، و «ابوذر غفارى»، و «سلمان فارسى». | ||
مؤلف: اين روايت را، صاحب مجمع البيان، از عبداللّه بن زيد نقل كرده. و در الدر المنثور هم، از ابن مردويه، از ابن عُمَر آورده كه گفت: درباره سعيد بن زيد و ابوذر و سلمان نازل شده. | |||
و نيز، از جويبر، از جابر بن عبداللّه روايت كرده كه گفت: درباره مردى از انصار نازل شده، كه وقتى آيه «لَهَا سَبعَةُ أبوَاب...» نازل شد، هفت غلام خود را آزاد كرد. ولى ظاهرا تمامى اين روايات، از باب تطبيق داستان بر آيه مى باشد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۳۸۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۳۸۴ </center> | ||
<span id='link251'><span> | <span id='link251'><span> | ||
==آيات ۲۱ - ۳۷ سوره زمر == | ==آيات ۲۱ - ۳۷ سوره زمر == | ||
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السمَاءِ مَاءً فَسلَكَهُ يَنَبِيعَ فى الاَرْضِ ثُمَّ يخْرِجُ بِهِ زَرْعاً مخْتَلِفاً أَلْوَنُهُ ثمَّ يَهِيجُ فَترَاهُ مُصفَرًّا ثُمَّ يجْعَلُهُ حُطماً إِنَّ فى ذَلِك لَذِكْرَى لاُولى الاَلْبَبِ(۲۱) | أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السمَاءِ مَاءً فَسلَكَهُ يَنَبِيعَ فى الاَرْضِ ثُمَّ يخْرِجُ بِهِ زَرْعاً مخْتَلِفاً أَلْوَنُهُ ثمَّ يَهِيجُ فَترَاهُ مُصفَرًّا ثُمَّ يجْعَلُهُ حُطماً إِنَّ فى ذَلِك لَذِكْرَى لاُولى الاَلْبَبِ(۲۱) | ||
