۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۳۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معنای جمله: «الّذِينَ يَستَمِعُونَ القَولَ فَيَتّبِعُونَ أحسَنَهُ»
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
==معنای جمله: «الّذِينَ يَستَمِعُونَ القَولَ فَيَتّبِعُونَ أحسَنَهُ»== | ==معنای جمله: «الّذِينَ يَستَمِعُونَ القَولَ فَيَتّبِعُونَ أحسَنَهُ»== | ||
و مراد از «قول»، به شهادت اين كه دنبالش مسأله «اتّباع» آمده، آن قولى است كه ارتباط و مساسى با عمل داشته باشد. پس بهترين قول، آن قولى است كه آدمى را بهتر به حق برساند، و براى انسان خيرخواهانه تر باشد. و انسان، فطرتا اين طور است كه حُسن و جمال را دوست مى دارد و به سويش مجذوب مى شود، و معلوم است كه هرچه آن حُسن بيشتر باشد، اين جذبه شديدتر است. و اگر زشت و زيبا، هر دو را ببيند، به سوى زيبا متمايل مى شود، و اگر زيبا و زيباتر را ببيند، به سوى زيباتر مى گرايد. و اما اگر به سوى زيباتر نرود، و باز به همان زيبا سرگرم شود، معلوم مى شود كه سرگرمى اش به زيبا، به خاطر زيبايى آن نبوده، چون اگر براى زيبايى آن بود، با بيشتر شدن زيبايى، بايد بيشتر مجذوب شود، و زيبا را رها كرده، به طرف زيباتر متمايل شود. | و مراد از «قول»، به شهادت اين كه دنبالش مسأله «اتّباع» آمده، آن قولى است كه ارتباط و مساسى با عمل داشته باشد. پس بهترين قول، آن قولى است كه آدمى را بهتر به حق برساند، و براى انسان خيرخواهانه تر باشد. و انسان، فطرتا اين طور است كه حُسن و جمال را دوست مى دارد و به سويش مجذوب مى شود، و معلوم است كه هرچه آن حُسن بيشتر باشد، اين جذبه شديدتر است. و اگر زشت و زيبا، هر دو را ببيند، به سوى زيبا متمايل مى شود، و اگر زيبا و زيباتر را ببيند، به سوى زيباتر مى گرايد. | ||
و اما اگر به سوى زيباتر نرود، و باز به همان زيبا سرگرم شود، معلوم مى شود كه سرگرمى اش به زيبا، به خاطر زيبايى آن نبوده، چون اگر براى زيبايى آن بود، با بيشتر شدن زيبايى، بايد بيشتر مجذوب شود، و زيبا را رها كرده، به طرف زيباتر متمايل شود. | |||
پس اين كه آيه شريفه، بندگان خدا را توصيف فرموده به اين كه «پيروِ بهترين قول اند»، معنايش اين است كه مطبوع و مفطور بر طلب حقّ اند، و به فطرت خود، رشد و رسيدن به واقع را طالب اند. پس هر جا امرشان دائر شود بين حق و باطل، بين رشد و گمراهى، البته حق و رشد را متابعت مى كنند، و باطل و گمراهى را رها مى نمايند. و هر جا امرشان داير شود بين «حق» و «أحق» - حق تر - و رشد و رشد بيشتر، البته حق تر و رشد بيشتر را انتخاب مى كنند. | پس اين كه آيه شريفه، بندگان خدا را توصيف فرموده به اين كه «پيروِ بهترين قول اند»، معنايش اين است كه مطبوع و مفطور بر طلب حقّ اند، و به فطرت خود، رشد و رسيدن به واقع را طالب اند. پس هر جا امرشان دائر شود بين حق و باطل، بين رشد و گمراهى، البته حق و رشد را متابعت مى كنند، و باطل و گمراهى را رها مى نمايند. و هر جا امرشان داير شود بين «حق» و «أحق» - حق تر - و رشد و رشد بيشتر، البته حق تر و رشد بيشتر را انتخاب مى كنند. | ||
