۱۶٬۹۴۶
ویرایش
خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
فرمود: «شومان»، و اين شخص همان كسى است كه خداى تعالى او را از آتشى خالص بيافريد. | فرمود: «شومان»، و اين شخص همان كسى است كه خداى تعالى او را از آتشى خالص بيافريد. | ||
و در احتجاج، از على «عليه السلام» روايت كرده كه در ضمن حديثى فرمود: و اما اين كه فرموده: «رَبُّ المَشرِقَينِ وَ رَبُّ المَغرِبَين»، منظور از آن مشرق زمستان | و در احتجاج، از على «عليه السلام» روايت كرده كه در ضمن حديثى فرمود: و اما اين كه فرموده: «رَبُّ المَشرِقَينِ وَ رَبُّ المَغرِبَين»، منظور از آن مشرق زمستان علی حده، و مشرق تابستان علی حده است. آيا اين (مطلب) را از دورى و نزديكى خورشيد نمى شناسى؟ | ||
مؤلف: اين معنا را، قمى هم در تفسير خود آورده، وليكن سند آن را ذكر نكرده، و نام على «عليه السلام» را نبرده، بلكه فرموده: از آن جناب. | مؤلف: اين معنا را، قمى هم در تفسير خود آورده، وليكن سند آن را ذكر نكرده، و نام على «عليه السلام» را نبرده، بلكه فرموده: از آن جناب. |
ویرایش