هود ١٠٨

از الکتاب
کپی متن آیه
وَ أَمَّا الَّذِينَ‌ سُعِدُوا فَفِي‌ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ‌ فِيهَا مَا دَامَتِ‌ السَّمَاوَاتُ‌ وَ الْأَرْضُ‌ إِلاَّ مَا شَاءَ رَبُّکَ‌ عَطَاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ

ترجمه

امّا آنها که خوشبخت و سعادتمند شدند، جاودانه در بهشت خواهند ماند، تا آسمانها و زمین برپاست، مگر آنچه پروردگارت بخواهد! بخششی است قطع نشدنی!

ترتیل:
ترجمه:
هود ١٠٧ آیه ١٠٨ هود ١٠٩
سوره : سوره هود
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِلاّ مَا شَآءَ رَبُّکَ»: مراد سرمدیّت و ابدیّت است. یا این که (ما) به معنی (مَنْ) است و استثناء موحّدین بزهکار از ضمیر (سَعِدُوا) است که سالها بعد از چنین افراد خوشبختی از دوزخ خارج و به بهشت می‌آیند. «عَطَآءً»: عطیّه. بخشش. مفعول مطلق است و تقدیر چنین است: یُعْطِیهِمْ عَطَآءً. عَطاء مصدر یا اسم مصدر و به معنی (إعطاء) است. حال مفعول مقدّر و تمییز از نسبت هم بشمار آورده‌اند. «غَیْرَ مَجْذُوذٍ»: غیر مقطوع. ناگسستنی. همیشگی و پیاپی.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱- بهشت ، جایگاه سعادتمندان صحنه قیامت است. (و أما الذین سعدوا ففى الجنة خلدین فیها)

۲- بهشتیان ، براى همیشه در بهشت ماندگار خواهند بود. (و أما الذین سعدوا ففى الجنة خلدین فیها مادامت السموت و الأرض)

۳- نیل به سعادت و خوشبختى در قیامت ، به توفیق الهى است. (و أما الذین سعدوا ففى الجنة) مجهول آوردن فعل «سُعدوا» و آمدن فعل «شقوا» به صورت معلوم ، بیانگر این نکته است که: تیره بختان به اختیار خویش اسباب شقاوت را بر خود فراهم مى آورند و سعادتمندان در اختیار اسباب سعادت ، توفیق الهى را به همراه دارند.

۴- سراى آخرت همچون دنیا، داراى زمین و آسمان است. (مادامت السموت و الأرض)

۵- سراى آخرت، داراى یک زمین است و آسمانهایى متعدد دارد. (مادامت السموت و الأرض)

۶- خلود بهشتیان در بهشت ، بسته به مشیّت خداوند است. (و أما الذین سعدوا ففى الجنة خلدین ... إلاّ ما شاء ربک)

۷- هیچ چیز و هیچ کس نمى تواند مانع نفوذ مشیّت الهى شود. (خلدین فیها ... إلاّ ما شاء ربک)

۸- وعده خداوند بر مخلّد ساختن بهشتیان در بهشت ، مشیّت او را محدود نخواهد ساخت و مانع او در موقت قرار دادن آن نخواهد شد. (خلدین فیها ... إلاّ ما شاء ربک عطاءً غیر مجذوذ) «عطاءً غیر مجذوذ» حاکى از دوام بهشت و نعمتهاى آن و تأکیدى بر «خالدین فیها» است. استثناى «ما شاء ربک» در ضمن بیان خلود و دوام نعمتهاى بهشت گویاى این نکته است که وعده هاى خداوند، موجب آن نمى شود که مشیت او مقیّد شود و وى را از این که برخلاف آن عمل کند، ناتوان سازد.

۹- بهشت و موهبتهاى آن ، عطایى الهى است. (عطاءً غیر مجذوذ)

۱۰- بهشت و موهبتهاى آن ، از میان نخواهد رفت و از بهشتیان باز پس گرفته نخواهد شد. (عطاءً غیر مجذوذ) «عطاء» حال براى «الجنة» است و «مجذوذ» به معناى مقطوع مى باشد. بنابراین «عطاءً غیر مجذوذ»; یعنى ، [وارد بهشت مى شوند]در حالى که آن بهشت ، عطایى تمام نشدنى و مداوم است.

موضوعات مرتبط

  • آخرت: آسمان آخرت ۴; تعدد آسمان آخرت ۵; زمین آخرت ۴، ۵
  • بهشت: جاودانگى بهشت ۱۰; جاودانگى در بهشت ۲، ۶، ۸; جاودانگى نعمتهاى بهشت ۱۰; ویژگیهاى بهشت ۱۰
  • بهشتیان: ۱ جاودانگى بهشتیان ۲، ۶
  • توفیقات: توفیق سعادت اخروى ۳
  • خدا: آثار مشیت خدا ۶; توفیقات خدا ۳; حتمیت مشیت خدا ۷; عطایاى خدا ۹; مشیت خدا ۸; نقش وعده هاى خدا ۸
  • سعادتمندان: سعادتمندان در بهشت ۱
  • موجودات: عجز موجودات ۷
  • نعمت: نعمت بهشت ۹

منابع