روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۶۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و روي جابر عن ابي جعفر ع قال :

كَانَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ إِذَا نَظَرَ إِلَى هِلاَلِ‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ اِسْتَقْبَلَ اَلْقِبْلَةَ بِوَجْهِهِ ثُمَّ قَالَ‏ اَللَّهُمَّ أَهِلَّهُ‏ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَ اَلْإِيمَانِ وَ اَلسَّلاَمَةِ وَ اَلْإِسْلاَمِ‏ وَ اَلْعَافِيَةِ اَلْمُجَلِّلَةِ وَ اَلرِّزْقِ اَلْوَاسِعِ وَ دَفْعِ اَلْأَسْقَامِ وَ تِلاَوَةِ اَلْقُرْآنِ‏ وَ اَلْعَوْنِ عَلَى اَلصَّلاَةِ وَ اَلصِّيَامِ اَللَّهُمَّ سَلِّمْنَا لِشَهْرِ رَمَضَانَ‏ وَ سَلِّمْهُ لَنَا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا حَتَّى يَنْقَضِيَ‏ شَهْرُ رَمَضَانَ‏ وَ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا ثُمَّ يُقْبِلُ بِوَجْهِهِ‏ عَلَى اَلنَّاسِ فَيَقُولُ يَا مَعْشَرَ اَلنَّاسِ إِذَا طَلَعَ هِلاَلُ‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ غُلَّتْ مَرَدَةُ اَلشَّيَاطِينِ وَ فُتِحَتْ أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ وَ أَبْوَابُ‏ اَلْجِنَانِ‏ وَ أَبْوَابُ اَلرَّحْمَةِ وَ غُلِّقَتْ أَبْوَابُ‏ اَلنَّارِ وَ اُسْتُجِيبَ اَلدُّعَاءُ وَ كَانَ لِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عِنْدَ كُلِّ فِطْرٍ عُتَقَاءُ يُعْتِقُهُمْ مِنَ‏ اَلنَّارِ وَ يُنَادِي مُنَادٍ كُلَّ لَيْلَةٍ هَلْ مِنْ تَائِبٍ هَلْ مِنْ سَائِلٍ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ اَللَّهُمَّ أَعْطِ كُلَّ مُنْفِقٍ خَلَفاً وَ أَعْطِ كُلَّ مُمْسِكٍ تَلَفاً حَتَّى إِذَا طَلَعَ هِلاَلُ‏ شَوَّالٍ‏ نُودِيَ اَلْمُؤْمِنُونَ أَنِ اُغْدُوا إِلَى جَوَائِزِكُمْ فَهُوَ يَوْمُ اَلْجَائِزَةِ ثُمَّ قَالَ‏ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ أَمَا وَ اَلَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ مَا هِيَ بِجَائِزَةِ اَلدَّنَانِيرِ وَ اَلدَّرَاهِمِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۹

و جابر از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله چون به هلال ماه رمضان مى‏نگريست روى خود را به سوى قبله مى‏كرد، و آنگاه مى‏گفت: «خدايا اين هلال را با امن و ايمان، و سلامت از آفات، و تسليم در برابر اوامر و نواهى خود، و توأم با عافيتى فراگير، و رزقى گسترده، و دفع دردها و بيماريها، و با تلاوت قرآن، و يارى بر نماز و روزه در محيط ما طالع گردان، خدايا ما را در قيام به وظائف خود براى ماه رمضان و آن ماه را براى ما از اشتباه در روزهاى آن سالم بدار، و عبادات ما در اين ماه را از ما بپذير تا ماه رمضان به‏حالى سپرى شود كه تو ما را آمرزيده باشى. سپس پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله رو به مردم مى‏كرد، و مى‏فرمود: «اى گروه مردمان، چون هلال ماه رمضان طلوع كند، شياطين سركش به غل كشيده مى‏شوند، و درهاى آسمان و ابواب بهشت و درهاى رحمت گشوده مى‏شود، و ابواب دوزخ بسته مى‏گردد، و دعا به اجابت مى‏رسد، و خداى تبارك و تعالى را در هر عيد فطرى آزادشدگانى هست كه ايشان را از آتش آزاد مى‏سازد، و در هر شب مناديى ندا مى‏دهد كه: آيا تائبى هست؟ آيا سائلى هست؟ آيا آمرزش خواهى هست؟ [و آن منادى ندا مى‏دهد كه‏]

         اى خدايا منفقان را ده خلف             وى خدايا ممسكان را ده تلف‏
تا چون هلال شوّال طلوع كند، به مؤمنان ندا مى‏رسد كه: بسوى جوائزتان بشتابيد كه امروز روز جائزه است.

سپس امام ابو جعفر عليه السّلام فرمود: الا به آن خدا كه جان من در قبضه قدرت او است، اين جائزه از قبيل دينارها و درمها نيست.