روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۶۱
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم
و روي زراره عن ابي جعفر ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۶۰ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۶۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۰
و زراره از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است، كه پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله چون از عرفات بازگشت، و به سوى منى روان شد، به مسجد [خيف] درآمد، پس مردم پيرامون او گرد آمدند، به حالى كه در باره شب قدر از آنحضرت سؤال مىكردند، پس به خطبه برخاست، و پس از ثنا بر خداى عزّ و جلّ فرمود: امّا بعد، پس شما در باره شب قدر از من سؤال كرديد، و من آن را نه بدان جهت از شما پوشيده داشتم كه نسبت به آن عالم نبودم. بدانيد اى مردمان كه هر كس ماه رمضان بر او وارد شود، در حالى كه سالم و پيراسته از عيب و مرض باشد، پس روز آن ماه را روزه بدارد، و بخشى از شب آن را به تلاوت قرآن و دعا بپا دارد، و بر نماز خود مواظبت كند، و به سوى جمعه آن هجرت نمايد، و به سوى عيدش بشتابد، پس در حقيقت شب قدر را درك كرده است، و به جائزه پروردگار عزّ و جلّ دست يافته است.