روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۵۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم
و قال رسول الله ص :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۵۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۶۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۸
و چون ماه رمضان فرا رسيد، و آن به هنگامى بود كه سه روز از شعبان باقى مانده بود، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بلال را فرمود: در جمع مردمان ندا در ده، پس مردم گرد آمدند، و آنگاه پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله به منبر برآمد، و خداى راحمد و ثنا گفت، سپس فرمود: «آيا اى مردمان، همانا كه اين ماه در محيط شما حاضر شده، و آن سرور ماهها است. در اين ماه شبى هست كه از هزار ماه بهتر است، درهاى دوزخ در اين ماه بسته مىشود، و درهاى بهشت در آن گشوده مىگردد، پس كسى كه اين ماه را درك كند، و آمرزيده نشود، خداوند از رحمت خود دور كناد! و كسى كه در حيات والدين آمرزيده نشود خداوند از رحمت خود دور كند و كسى كه نام من نزد او برده شود و او صلوات بر من نفرستد، تا آمرزيده شود پس خدا او را از رحمتش دور كند!