روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴۰
آدرس:
عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عثمان بن عيسي عن سماعه بن مهران قال :
الکافی جلد ۲ ش ۳۹ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۴۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۱
از سماعة بن مهران گويد: به امام صادق (ع) گفتم قول خدا عز و جل (سوره احقاف): «شكيبا باش چنانچه رسولان اولو العزم شكيبا بودند» چه معنا دارد؟ فرمود: مقصود از آنها نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و محمد است (ص). گفتم: چگونه اولو العزم شدند؟ فرمود: زيرا نوح با كتاب و شريعتى مبعوث شد و هر كه پس از او آمد به كتاب و شريعت و روش او عمل كرد تا حضرت ابراهيم صحف را آورد و فرمان ترك كتاب نوح (ع) را نه از راه كافر شدن بدان، و هر پيغمبرى بعد از ابراهيم آمد به شريعت و روش و صحف ابراهيم عمل كرد تا موسى (ع) تورات را آورد با شريعت و روش خود و فرمان ترك صحف و هر پيغمبرى بعد از موسى آمد به تورات و شريعت و روش او عمل كرد تا مسيح انجيل را آورد و فرمان ترك شريعت موسى و روش او را، و هر پيغمبرى بعد از مسيح آمد به شريعت و روش او عمل كرد تا محمد (ص) آمد و قرآن را آورد و شريعت و برنامه اسلام را، پس حلال او تا روز قيامت حلال است و حرام او تا روز قيامت حرام است، پس اينهايند اولو العزم از رسولان (ع).
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۸
سماعة بن مهران گويد: قول خداى عز و جل را: «چنان كه پيغمبران اولو العزم صبر كردند تو هم صبر كن- ۳۵ سوره ۴۶-» بامام صادق عليه السلام عرضكردم. فرمود: پيغمبران اولو العزم: نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و محمد صلى اللَّه عليه و آله و عليهم ميباشند. عرضكردم: اينها چگونه اولو العزم گشتند؟ فرمود: زيرا جناب نوح با كتاب و شريعتى مبعوث شد و هر پيغمبرى كه پس از نوح آمد، كتاب و شريعت و طريقه او را اخذ كرد، تا زمانى كه جناب ابراهيم عليه السلام آمد با صحف و فرمان ترك كتاب نوح. نه از راه كافر شدن بآن (بلكه اوضاع زمانش مقتضى ترويج كتاب نوح نبود، و آن هم بدستور خداى تعالى بود) سپس هر پيغمبرى كه بعد از ابراهيم عليه السلام آمد بشريعت و طريقه و صحف او رفتار كرد، تا زمانى كه جناب موسى آمد و تورات و شريعت و طريقه خود را با فرمان ترك صحف آورد، و هر پيغمبرى كه بعد از موسى عليه السّلام آمد، بتورات و شريعت و طريقه او متمسك شد، تا زمانى كه جناب مسيح عليه السّلام با انجيل و فرمان ترك شريعت و طريقه موسى آمد، سپس هر پيغمبرى كه بعد از مسيح آمد شريعت و طريقه او را گرفت، تا زمانى كه محمد صلى اللَّه عليه و آله آمد و قرآن و شريعت و طريقه خود را آورد، پس حلال او حلالست تا روز قيامت، و حرام او حرامست تا روز قيامت. و پيغمبران اولو العزم اينها هستند.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۹
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد بن خالد، از عثمان بن عيسى، از سماعة بن مهران كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم و سؤال نمودم در باب قول خداى عز و جل «فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ» «۴»؛ يعنى: «پس صبر كن، چنان كه صبر كردند صاحبان عزم و آهنگ از پيغمبران مرسل». فرمود: «ايشان، نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و محمداند- صلى اللَّه عليه و آله و عليهم-». عرض كردم: چگونه ايشان اولوا العزم شدهاند؟ فرمود: «زيرا كه نوح مبعوث شد با كتاب و شريعتى، و هر كه بعد از نوح عليه السلام آمد، به كتاب و شريعت و طريقه نوح عمل كرد، __________________________________________________
(۴). احقاف، ۳۵.
تا آنكه حضرت ابراهيم عليه السلام با صحيفها [كتابها] و عزيمت آمد. «۱» و بعد از آنكه آمد، كتاب نوح را وا گذاشت، نه از روى نگرويدن به آن؛ بلكه به جهت مصلحت مردمان و زمان؛ پس هر پيغمبرى كه بعد از ابراهيم آمد، شريعت و طريقه ابراهيم، و به صحيفهاى آن حضرت عمل كرد، تا آنكه حضرت موسى آمد، با تورات و شريعت و طريقه و عزيمتى كه داشت، و صحيفهاى ابراهيم را ترك كرد؛ پس هر پيغمبرى كه بعد از موسى آمد، به تورات و به شريعت و طريقه موسى عمل كرد، تا آنكه حضرت مسيح عيسى بن مريم با انجيل و عزيمت آمد، و شريعت و طريقه موسى را ترك نمود؛ پس هر پيغمبرى كه بعد از مسيح آمد، به شريعت و طريقه آن حضرت عمل كرد، تا آنكه حضرت محمد صلى الله عليه و آله آمد؛ پس قرآن و شريعت و طريقه خويش را آورد، و حلال آن حضرت حلال است تا روز قيامت، و حرام او حرام است تا روز قيامت» (كه آنچه را كه آن حضرت حلال يا حرام گردانيده، بعد از اين تغيير و تبديلى در آن راه نيابد؛ زيرا كه پيغمبرى بعد از او نمىآيد تا روز قيامت). و حضرت عليه السلام فرمود: «پس اين گروه اولوا العزم، از رسولاناند عليهم السلام». __________________________________________________
(۱). و عزيمت، دل بر كارى بستن است و آنچه ترك آن نشايد، به خلاف رخصت. (مترجم)
شرح
آیات مرتبط (بر اساس موضوع)
- آل عمران ١
- آل عمران ١٠
- آل عمران ١٠٠
- آل عمران ١٠١
- آل عمران ١٠٢
- آل عمران ١٠٣
- آل عمران ١٠٤
- آل عمران ١٠٥
- آل عمران ١٠٦
- آل عمران ١٠٧
- آل عمران ١٠٨
- آل عمران ١٠٩
- آل عمران ١١
- آل عمران ١١٠
- آل عمران ١١١
- آل عمران ١١٢
- آل عمران ١١٣
- آل عمران ١١٤
- آل عمران ١١٥
- آل عمران ١١٦
احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۴۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۴۸ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۴۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۵۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۶۹۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۷۹
- الکافی جلد ۱ ش ۸۱ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۲ ش ۲۶۹ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۲ ش ۴۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)