روایت:الکافی جلد ۱ ش ۸
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْعَقْلِ وَ الْجَهْل
علي بن محمد بن عبد الله عن ابراهيم بن اسحاق الاحمر عن محمد بن سليمان الديلمي عن ابيه قال :
الکافی جلد ۱ ش ۷ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۳۷
سليمان ديلمى از پدرش گويد: به امام صادق عرض كردم: فلانى در عبادت و ديندارى و فضيلت چنان و چنين است. فرمود:عقلش در چه پايه است؟ گفتم: نمىدانم، فرمود: ثواب به اندازه عقل است، مردى از بنى اسرائيل در يكى از جزائر دريا به عبادت خدا عمر مىگذرانيد، جزيره سبز و خرم پر از درخت بود و آبهاى روان داشت، فرشتهاى بر او گذشت و عرض كرد: پروردگارا مزد عبادت اين بنده خود را به من بنما، خدا ثواب وى را به او نمود و فرشته آن را كم شمرد، خدا به او وحى كرد: همراه او باش، آن فرشته به صورت آدميزاد نزد وى آمد، عابد از او پرسيد: كيستى؟ گفت: من مردى خداپرستم كه آوازه جا و خداپرستى تو را شنيدم و آمدم تا با تو عبادت كنم، آن روز را با او گذراند، فردا صبح فرشته تازه وارد به او گفت: اينجا بسيار پاكيزه و دلبند است و همان براى عبادت خوب است و بس، عابد گفت: اينجا پاكيزه و دلبند است و همان براى عبادت خوب است و بس، عابد گفت: اينجا يك عيب دارد، پرسيد: چه عيبى؟ گفت: پروردگار ما حيوانى ندارد، اگر الاغى داشت برايش مىچرانديم، به راستى اين علفها ضايع مى شود، آن فرشته به وى گفت: پروردگارت الاغ ندارد؟ گفت: اگر داشت اين همه علف ضايع نمىشد. خدا به آن فرشته وحى كرد:همانا به اندازه عقلش به او ثواب مىدهم.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۲
سليمان ديلمى گويد: بامام صادق عليه السلام عرضكردم فلانى در عبادت و ديانت و فضيلت چنين و چنانست فرمود: عقلش چگونه است؟ گفتم نميدانم، فرمود، پاداش باندازه عقل است، همانا مردى از بنى اسرائيل در يكى از جزاير دريا كه سبز و خرم و پر آب و درخت بود عبادت خدا ميكرد يكى از فرشتگان از آنجا گذشت و عرضكرد پروردگارا مقدار پاداش اين بندهات را بمن بنما خداوند باو نشان داد و او آن مقدار را كوچك شمرد، خدا باو وحى كرد همراه او باش پس آن فرشته بصورت انسانى نزد او آمد عابد گفت تو كيستى؟ گفت مردى عابدم چون از مقام و عبادت تو در اين مكان آگاه شدم نزد تو آمدم تا با تو عبادت خدا كنم پس آن روز را با او بود، چون صبح شد فرشته باو گفت: جاى پاكيزهاى دارى و فقط براى عبادت خوبست. عابد گفت: اينجا يك عيب دارد. فرشته گفت، چه عيبى؟ عابد گفت: خداى ما چهارپائى ندارد، اگر او خرى ميداشت در اينجا ميچرانديمش براستى اين علف از بين ميرود! فرشته گفت: پروردگار كه خر ندارد، عابد گفت: اگر خرى ميداشت چنين علفى تباه نميشد، پس خدا بفرشته وحى كرد: همانا او را باندازه عقلش پاداش ميدهم (يعنى حال اين عابد مانند مستضعفين و كودكان است كه چون سخنش از روى ساده دلى و ضعف خرد است مشرك و كافر نيست ليكن عبادتش هم پاداش عبادت عالم خداشناس را ندارد).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۸۵
على بن محمد بن عبداللَّه، از ابراهيم بن اسحاق احمر، از محمد بن سليمان ديلمى، از پدرش روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه فلان شخص از بندگى و فضيلت و دينى كه دارد، به مرتبه بلندى رسيده، آن حضرت فرمود كه: «عقلش چگونه است؟» عرض كردم كه: نمىدانم. فرمود: «به درستى كه ثواب بر اندازه عقل است». و حضرت فرمود كه: «مردى بود از بنى اسرائيل كه خدا را عبادت مىنمود در جزيرهاى از جزيرههاى دريا كه سبز و خرم و نيكو بود. درختان بسيارى داشت و آب آن بر روى زمين روان (يا پاك و پاكيزه و صاف) بود. و فرشتهاى از فرشتگان خدا به او گذشت، پس گفت كه: اى پروردگار من، ثواب اين بنده خود را به من بنما. خدا آن را به وى نمود. آن فرشته آن را كم شمرد. خداى تعالى به سوى او وحى فرمود كه: با او مصاحبت كن. آن فرشته به نزديك عابد آمد در صورت آدمى. عابد گفت كه: تو كيستى؟ گفت: من مرد عابدى هستم، خبر خوبى مكان تو و عبادتى كه در اين مكان مىكنى به من رسيد، به نزد تو آمدهام كه با تو خدا را عبادت كنم. پس آن فرشته در آن روز و شب با وى به سر برد. چون صبح شد، به عابد گفت: اين مكانى كه تو دارى، هر آينه خرّم و نيكو است و صلاحيت ندارد مگر از براى عبادت. عابد گفت كه: اين مكان ما يك عيب دارد. گفت كه: آن عيب چيست؟ گفت كه: پروردگار ما را چارپايى نيست، پس اگر او را خرى مىبود، آن را در اين مكان مىچرانيديم؛ زيرا كه اين علف تلف مىشود. فرشته گفت كه: پروردگار تو را خرى نمىباشد. عابد گفت كه: اگر او را خرى مىبود مثل اين علف تلف نمىشد. پس خدا به سوى آن فرشته وحى فرمود: او را بر اندازه عقلش ثواب دادم».
شرح
آیات مرتبط (بر اساس موضوع)
- آل عمران ١١٣
- آل عمران ١٩٠
- آل عمران ١٩١
- آل عمران ٢
- آل عمران ٢٠٠
- آل عمران ٤٣
- آل عمران ٥١
- آل عمران ٩٧
- ابراهيم ١٠
- ابراهيم ٣٧
- الأحقاف ١٥
- الأحقاف ٥
- الأعراف ١٢٠
- الأعراف ١٤٠
- الأعراف ١٤٢
- الأعراف ١٨٠
- الأعراف ١٩٥
- الأعراف ٢٠٦
- الأعراف ٢٩
- الأعراف ٣١
احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۰ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۱۵ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۲ (روایت شده از: امام حسن مجتبى عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۳ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۳۸ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۵ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۶ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۸ (روایت شده از: امام رضا عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۱۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۲ (روایت شده از: امام على عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۲۰ (روایت شده از: امام هادى عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۲۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۲۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۲۴ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)
- الکافی جلد ۱ ش ۲۵ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
- الکافی جلد ۱ ش ۲۶ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)