فَخُور

آیات شامل این کلمه

«فَخُور» صیغه مبالغه از مادّه «فخر» به معناى کسى است که نسبت به دیگران بسیار فخر فروشى مى کند، تفاوت «مختال» و «فخور» در این است که: اولى، اشاره به تخیلات کبرآلود ذهنى است، و دومى، به اعمال کبر آمیز خارجى.

ریشه کلمه

• فخر (۶ بار)

قاموس قرآن

باليدن به مال و جاه. «اَلْفَخْرُ اَلْمُباهاةُ فِى الْاَشْياءِ الْخارِجَةِ عَنِ الْاِنْسانِ كَالْمالِ وَالْجاهِ» (مفردات) [لقمان:18]. مختال به معنى متكبرو فخور به معنى بالنده و نازنده است. تكبر در نفس آدمى و فخر اظهار و شمردن اسباب تكبر و باليدن بر آنهاست و هر دو صيغه مبالغه‏اند يعنى خدا هيچ متكبر نازنده را دوست ندارد. فخور چهار بار در قرآن مجيد آمده سه بار توأم با «مختال» و يكبار [هود:10]. فرح نيز شادى از روى تكبر است. آيات به نظر مى‏دهند كه باليدن از لوازم تكبر است. [رحمن:14]. معنى آيه در صلصال گذشت.

کلمات نزدیک مکانی

وَ الّذِين مُخْتَال کُل يُحِب لا إِلاّ اللّه يَبْخَلُون فِي اقْصِد لَفَرِح إِنّه صَبَرُوا عَنّي مَشْيِک يَأْمُرُون السّيّئَات عَمِلُوا النّاس اغْضُض الصّالِحَات بِالْبُخْل ذَهَب مِن لَيَقُولَن أُولٰئِک إِن مَن آتَاکُم مَرَحا لَهُم مَسّتْه صَوْتِک ضَرّاء الْأَرْض بِمَا تَفْرَحُوا بَعْد

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...