الأنفال ٥٠
| کپی متن آیه |
|---|
| وَ لَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ کَفَرُوا الْمَلاَئِکَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبَارَهُمْ وَ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ |
ترجمه
| الأنفال ٤٩ | آیه ٥٠ | الأنفال ٥١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«یَتَوفَّی»: جان می‌گیرند. به قبض روح می‌پردازند (نگا: نساء / ، انعام / ، محمّد / ، نحل / و ). «الْحَرِیقِ»: سوزاندن. سوزاننده (نگا: آل‌عمران / .
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى... (۳) يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلاَئِکَةَ لاَ... (۲) فَکَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمُ... (۵)
نزول
این آیه درباره کفار و مشرکینى نازل شده که در جنگ بدر کشته شده بودند و در هنگام جنگ مزبور فرشتگان بر پشت آنها می‌زدند به قسمى که مردى به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفت: یا رسول الله به پشت ابوجهل نگریستم آثار ضرب بر پشت او نمایان بوده است. پیامبر فرمود: ضرب مزبور از ناحیه فرشتگان بوده است.[۱]
تفسیر
- آيات ۵۴ - ۴۱، سوره انفال
- توضيح و تفسير مفردات و جملات آيه شريفه مربوط به خمس : (( واعملوا انما غنمتم منشى ء فان لله خمسه و للرسول ... ))
- ياد آورى امدادهاى غيبى الهى در جنگ بدر كه موجب پيروزى مسلمين گرديد
- شش دستور جنگى به سربازان اسلام
- توضيح در مورد زينت دادن شيطان ، اعمال مشركين راو تحريك آنها به جنگ با مسلمين و سپس تنها گذاشتن آنانرا
- سخن منافقين و بيمار دلانى كه در ميان اصحاب بدر بودند، درباره مسلمان مجاهد
- تبدل نعمت به نقمت و عذاب هنگامى است كه صاحبان نعمت استعداد درونى خود را از دست داده مستعد عقاب شده باشند.
- رواياتى در مورد خمس و مستحقيقن آن در ذيل آيه شريفه : (( واعملوا انما غنمتم من ... ))
- رواياتى در ذيل آيات مربوط به جنگ بدر
- اشاره به اينكه تجسم شيطان در صورتهاى انسانى ، امر محالى نيست تا استعباد شود
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَوْ تَرى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا الْمَلائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبارَهُمْ وَ ذُوقُوا عَذابَ الْحَرِيقِ «50»
و (اى پيامبر!) اگر ببينى آن هنگام كه فرشتگان جان كافران را مى‌گيرند، بر چهره‌ها وپشت‌هاى آنان ضربه مى‌زنند (و مى‌گويند:) بچشيد عذاب سوزان را.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لَوْ تَرى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا الْمَلائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبارَهُمْ وَ ذُوقُوا عَذابَ الْحَرِيقِ (50)
در منهج- مروى است كه چون كفار قلت لشكر اسلام ديدند، روى به قتال نهادند. و چون ميان معركه افتادند، ملائكه تازيانه بر پشت و روى ايشان زده، آنها را هلاك نموده به جهنم فرستادند. حق تعالى پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم را از اين اخبار فرمايد:
وَ لَوْ تَرى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا: و اگر مى‌ديدى اى پيغمبر، چون قبض روح مى‌گردند آن كسانى را كه كافر شدند، الْمَلائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبارَهُمْ: ملائكه اعوان ملك الموت مى‌زدند روى‌ها و پشتهاى كفار را عمودهاى آتشين. مراد تعميم ضرب است، يعنى رو و پشت و ساير اعضاى ايشان را. يا به صورت هر يك كه متوجه ايشان مى‌شد و به پشت آنانكه هزيمت مى‌نمودند.
از سعيد بن جبير و ابن عباس نقل است كه: چون مشركان رو به مسلمانان مى‌آوردند، ملائكه با تيغ به روى آنها مى‌زدند. و چون پشت به هزيمت كردند، به آنها رسيده، با مقامع و تازيانه زدندى. «1» وَ ذُوقُوا عَذابَ الْحَرِيقِ: و مى‌گفتند به آنان كه بچشيد عذاب سوزناك را كه مقدمه عذاب جهنم است. در منهج «2»- مروى است كه در دست هر يك از ملائكه مقمع آهنين بودى كه بر هر مشرك مى‌زدى آتش از آن افروخته مى‌شد و
«1» مجمع البيان، جلد 2، صفحه 551.
«2» مجمع البيان، جلد 2، صفحه 551.
جلد 4 صفحه 358
او را مى‌سوزانيد. شخصى خدمت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم عرضه داشت:
يا رسول اللّه، من پشت أبو جهل را ديدم مثل شراك شده بود. حضرت فرمود: اين ضربت ملائكه است. ايضا مجاهد نقل نموده كه مردى پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را گفت من حمله كردم بر يكى از مشركان و هنوز شمشير من به او نرسيده بود كه سر او پران شد. فرمود: سبقت نمود تو را ملائكه.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
إِذْ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هؤُلاءِ دِينُهُمْ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (49) وَ لَوْ تَرى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا الْمَلائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبارَهُمْ وَ ذُوقُوا عَذابَ الْحَرِيقِ (50) ذلِكَ بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبِيدِ (51)
ترجمه
هنگاميكه مى‌گفتند منافقان و آنانكه در دلهاى آنها مرض بود كه مغرور نمود اينان را دينشان و هر كس توكّل كند بر خدا پس همانا خدا غالب درست كار است
و اگر ميديدى هنگاميرا كه قبض روح مى‌نمودند آنانرا كه كافر شدند ملائكه كه ميزدند بر رويهاشان و پشتهاشان و بچشيد عذاب سوزان را
اين بسبب آن چيزى است كه پيش فرستاد دستهاى شما و همانا خدا نيست بيدادگر مر بندگانرا.
تفسير
در همان وقت كه كفار قريش مغرور بمقاله شيطان شدند كه در آيه سابقه اشاره شد جمعى از منافقان كه در دلهاى آنها مرض شك و ريا جاى داشت و ظاهرا قبول اسلام نموده بودند ميگفتند مسلمانان حقيقى بدين خودشان و وعده فتح مغرور شدند و با اين عدّه كم اقدام بجنگ عدّه زياد نمودند و خداوند از آنها جواب فرمود كه كسانى كه بوعده خدا و پيغمبر (ص) وثوق و اعتماد نمايند مغرور نيستند خداوند غالب است و غلبه ميدهد ضعيف متوكّل را بر قوىّ مغرور و افعالش بر وفق حكمت و مصلحت است نميگذارد دوستانش مقهور دشمنانش شوند و اگر ميديدى اى پيغمبر آنروز كه ملائكه قبض روح مينمودند از كفار و ميزدند بصورتها و اسافل اعضاء آنها يا به پيش‌رو و پشت سرشان
جلد 2 صفحه 542
و ميگفتند اين عذاب دنياى شما بود و بعدا بچشيد عذاب آخرت را و گفته‌اند گرزهاى آهنين در دست آنها بود كه وقتى ميزدند بر بدن كفار آتش شعله‌ور ميگرديد و از پيغمبر (ص) نقل شده است كه مردى بآنحضرت عرض كرد من حمله نمودم بيكى از كفار پيش از آنكه شمشيرم باو برسد سرش افتاد فرمود سبقت گرفتند بر تو ملائكه و جواب شرط محذوف است براى توسعه و تعظيم يعنى اگر ميديدى اين حال را ديده بودى امر شگفت آوريرا كه موجب بسى مسرّت بود و ملائكه فاعل يتوفّى و جمله يضربون وجوههم حال است و بعضى تتوّفى بتا قرائت نموده‌اند و از كلمه ذوقوا ببعد مقول قول ملائكه است و خداوند بهيچ وجه ظلم بر بندگان نمى‌نمايد و اگر بخواهد آنها را بدون استحقاق عذاب فرمايد بسيار ظلم نموده اعمال خودشان موجب عقوبت آنها شده است و اين نكته تعبير بصيغه مبالغه و ردّ مجبّره است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لَو تَري إِذ يَتَوَفَّي الَّذِينَ كَفَرُوا المَلائِكَةُ يَضرِبُون‌َ وُجُوهَهُم وَ أَدبارَهُم وَ ذُوقُوا عَذابَ الحَرِيق‌ِ (50)
و اگر مشاهده ميكردي زماني که ميگيرند و قبض روح ميكنند كساني را
جلد 8 - صفحه 141
که كافر شدند ملائكه ميزنند صورت آنها و پشت آنها را و بچشيد عذاب سوزنده را وَ لَو تَري جزاء آن محذوف است يعني لرأيت منظرا عجيبا عظيما، إِذ يَتَوَفَّي توفي قبض بشدّت و قوت است و از اينکه باب است توفي دين که دائن از مديون اتخاذ ميكند و باين سبب حضرت ملك الموت را قابض ارواح گفتند، و نسبت توفي در آيات شريفه گاهي بخداوند داده شده اللّه‌ُ يَتَوَفَّي الأَنفُس‌َ حِين‌َ مَوتِها زمر آيه 43، گاهي نسبت بملك الموت داده شده قُل يَتَوَفّاكُم مَلَك‌ُ المَوت‌ِ الَّذِي وُكِّل‌َ بِكُم سجده آيه 110، گاهي بملائكه مثل همين آيه و اينها طولي است قبض ملائكه بامر ملك عزرائيل، حضرت ملك الموت و او مأمور بامر خدا، و ملائكه اعوان او هم ملائكه رحمت و هم ملائكه عذاب هستند الَّذِينَ كَفَرُوا شامل جميع كفار و كساني که در حكم كفار هستند که بر خلاف دين حق هستند ميشود نه خصوص مشركين بدر که بدست ملائكه كشته شدند چنانچه مفسرين توهم كردند بمناسبت آيات قبل، و شاهد بر اينکه عموم علاوه بر ظهور نفس اينکه جمله آيه شريفه فَكَيف‌َ إِذا تَوَفَّتهُم‌ُ المَلائِكَةُ يَضرِبُون‌َ وُجُوهَهُم وَ أَدبارَهُم محمّد صلّي اللّه عليه و آله و سلّم آيه 29.
الملائكة ملائكه عذاب که اعوان ملك الموت هستند بخلاف اهل ايمان که ملائكه رحمت که دسته ديگر اعوان ملك الموت هستند قبض روح ميكنند يَضرِبُون‌َ وُجُوهَهُم وَ أَدبارَهُم ضرب با تازيانه آتشي و مراد از وجوه مقابل رو است و از ادبار عقب سر چنانچه ميفرمايد الَّذِينَ طَغَوا فِي البِلادِ فَأَكثَرُوا فِيهَا الفَسادَ فَصَب‌َّ عَلَيهِم رَبُّك‌َ سَوطَ عَذاب‌ٍ حجر آيه 10 و 11 و 12.
وَ ذُوقُوا عَذابَ الحَرِيق‌ِ يعني ملائكه بآنها ميگويند بچشيد عذاب سوزنده را، در جاي ديگر ميفرمايد وَ لَو تَري إِذِ الظّالِمُون‌َ فِي غَمَرات‌ِ المَوت‌ِ وَ المَلائِكَةُ باسِطُوا أَيدِيهِم أَخرِجُوا أَنفُسَكُم‌ُ اليَوم‌َ تُجزَون‌َ عَذابَ الهُون‌ِ بِما كُنتُم تَقُولُون‌َ عَلَي اللّه‌ِ
جلد 8 - صفحه 142
غَيرَ الحَق‌ِّ وَ كُنتُم عَن آياتِه‌ِ تَستَكبِرُون‌َ انعام آيه 93، و بقرينه صدر اينکه آيه وَ مَن أَظلَم‌ُ الاية و ذيل آيه مراد از ظالمين كفار هستند نه مطلق ظالم چنانچه در تفسير آيه مجلد پنجم بيان كرده‌ايم.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 50)- این آیه صحنه مرگ کفار و پایان زندگی شومشان را مجسم می‌کند، نخست روی سخن را به پیامبر کرده، می‌گوید: «و اگر ببینی وضع عبرت انگیز کفار را به هنگامی که فرشتگان مرگ به صورت و پشت آنها می‌زنند و به آنها گویند عذاب سوزنده‌ای را بچشید» به حال آنان تأسف خواهی خورد (وَ لَوْ تَری
ج2، ص161
إِذْ یَتَوَفَّی الَّذِینَ کَفَرُوا الْمَلائِکَةُ یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبارَهُمْ وَ ذُوقُوا عَذابَ الْحَرِیقِ).
آیه فوق اشاره به فرشتگان مرگ، و لحظه قبض روح و مجازات دردناکی است که در این لحظه بر دشمنان حق و گنهکاران بی‌ایمان وارد می‌سازند.
نکات آیه
۱- میراندن انسانها و گرفتن جان ایشان، از مأموریتهاى فرشتگان (و لو ترى إذ یتوفى الذین کفروا الملئکة)
۲- فرشتگان به هنگام فرارسیدن مرگ کافران، با کوبیدن بر صورت و پشت آنان، جانشان را خواهند گرفت. (و لو ترى إذ یتوفى الذین کفروا الملئکة یضربون وجوههم و أدبرهم)
۳- تسلى و دلجویى خداوند از پیامبر(ص) و مؤمنان با بیان چگونگى جان کندن کفرپیشگان (و لو ترى إذ یتوفى الذین کفروا الملئکة) با توجه به اینکه خطاب در آیه متوجه پیامبر(ص) و یا هر انسان مؤمنى است، مى توان گفت از اهداف بیان جان کندن کفرپیشگان تسلى خاطر اهل ایمان است. چنانچه «لو» در «لوترى ... » به معناى تمنى باشد، این معنا وضوح بیشترى خواهد داشت.
۴- حقیقت آدمى به روح اوست. (إذ یتوفى الذین کفروا الملئکة) بدیهى است که انسان با مردن، جسمش باقى است، پس آنچه را ملائکه دریافت مى کنند، حقیقتى است غیر جسم که از آن به روح تعبیر مى کنیم.
۵- مرگ کافران کشته شده در جنگ بدر با شکنجه و عذابى سخت از سوى فرشتگان مرگ (إذ یتوفى الذین کفروا الملئکة یضربون وجوههم و أدبرهم) از مصادیق مورد نظر براى «الذین کفروا»، به دلیل وقوع آیه مورد بحث در پى آیات مربوط به جنگ بدر، کافرانى هستند که در آن نبرد به قتل رسیدند.
۶- فرشتگان مرگ انسانهاى مؤمن و کافر را از یکدیگر تمییز مى دهند و به کفر و ایمانشان آگاهند.* (و لو ترى إذ یتوفى الذین کفروا الملئکة یضربون وجوههم و أدبرهم)
۷- کافران کشته شده در جنگ بدر، به عذاب سوزان برزخى گرفتار هستند. (و ذوقوا عذاب الحریق)
۸- کافران پس از جان کندن پر مشقت به عذاب و آتشى سوزان (عذاب برزخ) گرفتار خواهند شد. (و ذوقوا عذاب الحریق) امر به چشیدن عذاب حریق (ذوقوا عذاب الحریق)، دلالت بر وجود بالفعل آن عذاب دارد. و چون این جمله به هنگام گرفتن جان کافران گفته مى شود، معلوم مى شود که کافران پس از مردن به عذاب گرفتار خواهند شد و این همان عذاب برزخى است. گفتنى است «ذوقوا ... » به تقدیر «یقولون لهم» سخن ملائکه با کافران به هنگام گرفتن جان آنان است.
موضوعات مرتبط
- آتش: برزخى ۸
- انسان: حقیقت انسان ۴ ; مرگ انسان ها ۱
- روح: اهمیت روح ۴ ; قبض روح ۱
- عذاب: برزخى ۷ ; مراتب عذاب برزخى ۸
- غزوه بدر: کافران در غزوه بدر ۷ ; مرگ کافران در غزوه بدر ۵
- کافران: ضربه به پشت کافران ۲ ; ضربه به صورت کافران ۲ ; عذاب کافران ۵، ۸ ; قبض روح کافران ۲، ۳، ۵ ; کافران در برزخ ۷، ۸ ; مرگ کافران ۸
- مؤمنان: دلدارى به مؤمنان ۳
- محمد(ص): دلدارى به محمد(ص) ۳
- مرگ: با شکنجه ۵
- ملائکه: مسؤولیت ملائکه ۱ ; ملائکه عذاب ۵ ; ملائکه مرگ ۵ ; ملائکه و مرگ کافران ۶ ; ملائکه و مرگ و مؤمنان ۶ ; ملائکه و مرگ کافران ۲
منابع
- ↑ تفسیر کشف الاسرار.
