أَذًى

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• اذى‌ (۲۴ بار)

قاموس قرآن

نا خوش آيند. نا پسند [بقره:264] صدقات خود را با منت گذاردن و كار نا پسند باطل نكنيد.گوئيم: فلانى مرا اذيت كرد يعنى درباره من كار نا پسندى انجام داد در قاموس هست: «الاذِيةُ و الاذى و هى المكروه» در اقرب الموارد آمده «اَذى يَأذِى اَذاً و اذاةً: وصل اليه المكروه. الاسم الاذيّة». اذى مصدر و اسم هر دو استعمال شده است در دارالفائق بعد از نقل حديث «الايمان نُيِّفٌ و سبعون درجةٌ ادناها اماطة الاذى عن الطرق» گويد: مراد از اذى خار و سنگ و هر چيزى است كه در راه‏ها سبب آزار مى‏گردد فعل ثلاثى اذى از باب علم يعلم و مزيدش از باب افعال و غيره آمده است نظير [احزاب:53] شما را نرسد كه رسول خدا را اذيت كنيد. بنا بر آنچه گذشت معنى آيه [بقره:222] چنين مى‏شود و تو را از خون حيض مى‏پرسند بگو حيض مى‏پرسند بگو: آن چيز پليد و ناپسندى است از زنان در زمان حيض كناره كنيد (مقاربت نكنيد) و اين در صورتى است كه محيض اول را خون حيض و دوم را اسم زمان بگيريم چنانچه در «حيض» خواهد آمد در مجمع «اذى» را از قتاده و سُدّى، قَذِر و نِجِس نقل فرموده است. و بقولى: آت اذيت و زحمتى است براى زنان در تفسير الميزان ذيل آيه فوق فرمايد: اذى به معنى ضرر نيست گرچه بعضى گفته‏اند زيرا نمى‏شود با نفع و ضرر. پس معنى آن چيز ناپسند و يا آزار است و گاهى بوجهى بر ضرر منطبق ميشود.

کلمات نزدیک مکانی

وَ مِن لا إِن أَو الْمَحِيض الّذِين کَان صَدَقَة کَثِيرا فَاعْتَزِلُوا بِکُم لَهُم أَشْرَکُوا بِه إِلاّ اللّه يَتْبَعُهَا هُو أَجْرُهُم يَضُرّوکُم النّسَاء رَأْسِه قُل مَطَر لَن الْفَاسِقُون فَفِدْيَة عِنْد غَنِي يُقَاتِلُوکُم مَنّا فِي مَرِيضا حَلِيم عَلَيْکُم کُنْتُم عَن خَيْر مِنْکُم تَصْبِرُوا أَکْثَرُهُم يُوَلّوکُم يَا ثُم رَبّهِم أَنْفَقُوا قَبْلِکُم الْأَدْبَار مَا مَغْفِرَة صِيَام جُنَاح يَسْأَلُونَک مَرْضَى أَيّهَا يَتَذَکّرُون فَمَن أَن الْمُؤْمِنُون يُتْبِعُون تَتّقُوا الْکِتَاب فَإِن لَعَلّهُم تَقْرَبُوهُن تَضَعُوا مِنْهُم خَوْف آمَنُوا مَحِلّه مَعْرُوف وَاحِدَة عَلَيْهِم قَوْل ذٰلِک أُوتُوا حَتّى الْهَدْي يُنْصَرُون أَسْلِحَتَکُم يَبْلُغ نُسُک يَطْهُرْن مَيْلَة

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...