نتایج جستجو

انسان: تکبّر انسان ۳; صفات انسان ۴; عبرت از عجز انسان ها ۷; عجز انسان ۳ بینش: آثار بینش غلط ۸ تکبّر: اجتناب از تکبّر ۱; احکام تکبّر ۲; منشأ تکبّر ۸; موانع

۱۳; آثار تکبر ابلیس ۱، ۱۳; ابلیس از آتش ۳، ۴; برترى طلبى ابلیس ۱۲; بینش ابلیس ۱۱، ۱۲; پاسخ ابلیس ۱; تکبر ابلیس ۲، ۱۲; خداشناسى ابلیس ۱۰; دلایل تکبر ابلیس

ابلیس ۴; عصیان ابلیس ۲; عوامل عصیان ابلیس ۶; عوامل کفر ابلیس ۷ تکبر: آثار تکبر ۹; سرزنش تکبر ۹ حق: زمینه حق ناپذیرى ۹ ملائکه: انقیاد ملائکه ۱۰; تکلیف ملائکه

عوامل مؤثر در تربیت ۳ تقلید: ناپسندى تقلید کورکورانه ۶ تکبر: اقسام تکبر ۶; تکبر پسندیده ۶; تکبر ناپسند ۶ جبرواختیار ۴: خدا: نفرتهاى خدا ۱; نواهى خدا ۳

صفات: رحمان ۴ تکبر: نشانه هاى تکبر ۶ خدا: اراده خدا ۲; حتمیت اراده خدا ۱; شکست ناپذیرى خدا۲; قدرت خدا ۲ عقیده: عقیده به قدرت غیرخدا ۶ کافران: تکبر کافران ۵;

ایمان: آثار ایمان به خدا ۳ تسلیم: آثار تسلیم به خدا ۳ تکبر: تکبر هنگام نعمت ۴; زمینه تکبر ۲; سرزنش تکبر ۷ جزع: سرزنش جزع ۷ خدا: ارتباط با خدا ۱۱; التجا به

ربط بین آیات مورد بحث، برداشت بالا، است. انسان: سرمایه انسان ۵ تکبر: زیان تکبر ۸; سرزنش تکبر ۸ دنیا: نقش دنیا ۳ زیان: موانع زیان ۴ عُجب زیان عُجب ۸; سرزنش

غرور، گام بر مى دارند و بنابراین، معناى جمله چنین مى شود که آیا تو هم اکنون تکبر کرده یا همواره چنین بوده اى»؟! علو (۷۰ بار) وَ فَقَالُوا أَ قَوْما نُؤْمِن

غرور، گام بر مى دارند و بنابراین، معناى جمله چنین مى شود که آیا تو هم اکنون تکبر کرده یا همواره چنین بوده اى»؟! علو (۷۰ بار) ال مِن قَال أَنَا کُنْت خَيْر

هنگام راه رفتن شبیه متکبران گام بر مى دارد و به معناى «متکبر» نیز آمده، زیرا تکبر، از خیال فضیلت، و پندار برترى بر دیگران، پیدا مى شود. خيل‌ (۹ بار) وَ الّذِين

بخیل ۶ تربیت: عوامل مؤثّر در تربیت ۱۵ تفاخر: آثار تفاخر ۵، ۱۰ تکبر: آثار تکبر ۵، ۱۰ ; عوامل تکبر ۱۲ خدا: عذاب خدا ۳ ; محبت خدا ۱ دوستى: آثار دوستى ۱۵ ریا:

استهزاهاى فرعون ۳; تعجب فرعون ۲; تکبر فرعون ۳; روش برخورد فرعون ۲، ۳، ۴ فرعونیان: تحریک ۴ موسى(ع): استهزاى موسى(ع) ۳; تکبر بر موسى(ع) ۳; قصه موسى(ع) ۱، ۲،

به معناى انحراف و گرایش به غیر راه حق آمده است و از مادّه «عناد» به معناى تکبر، خودپسندى و عدم تسلیم در برابر حق است، و به گفته بعضى، به آن نوع مخالفت و

اقوام پیشین ۹; هلاکت اقوام پیشین ۱ تاریخ: منشأ تحولات تاریخ ۲ تکبر: آثار تکبر ۶; زمینه تکبر ۴ جامعه: آسیب شناسى اجتماعى ۳، ۶; عوامل انقراض جامعه ۶ خدا: توصیه

دیگرى را مجبور به پیروى خود مى کند و یا مى خواهد نقص خود را با ادعاى عظمت و تکبر ظاهراً بر طرف سازد، هر گونه حقى براى خود بر مردم قائل است ولى هیچ حقى براى

موانع موفقیت انبیا ۱۱ ایمان: آثار ایمان ۱۵; ایمان به ربوبیت خدا ۱۵ تکبر: آثار تکبر ۱۳ حکومت: زمینه حکومت استبدادى ۱۴ خدا: آثار تکذیب ربوبیت خدا ۱۴، ۱۷;

وعده اجابت دعا ۲ ذلت: موجبات ذلت اخروى ۶ عبادت: آثار تکبر در عبادت خدا ۵، ۶; عبادت خدا ۸، ۹; کیفر تکبر در عبادت خدا ۴ کیفر: تناسب کیفر با گناه ۷ متکبران:

کافران: آثار تکبر کافران ۴; آثار عجب کافران ۴; خواسته هاى کافران۵; شرایط کافران ۱; عوامل مخالفت کافران ۴ محمد(ص): بى عقلى مکذبان محمد(ص) ۳; تکبر مکذبان محمد(ص)

تاریخ بنى اسرائیل ۸، ۱۰; تعددافساد بنى اسرائیل ۸; تکبر بنى اسرائیل ۵; زمینه تجاوزگرى بنى اسرائیل ۶; زمینه تکبر بنى اسرائیل ۶; عُجب بنى اسرائیل ۴; عصیان بنى

بر باطل ۱۲ تجاوز: آثار تجاوز ۱۱، ۱۲; نشانه هاى تجاوز ۱۳ تکبر: آثار تکبر ۱۱، ۱۲; نشانه هاى تکبر ۱۳ حق: بى منطقى حق ناپذیران ۷; عوامل اصرار بر حق ناپذیرى

احسان ۲۲ ; تکبر در احسان ۲۲ ; موانع احسان ۲۱ اختلاف: اجتناب از اختلاف ۳ تفاخر: آثار تفاخر ۲۱ ; سرزنش تفاخر ۱۶، ۱۷، ۱۸ تکبر: آثار تکبر ۲۱ ; سرزنش تکبر ۱۷ تکلیف:

اتمام حجت: آثار اتمام حجت ۳ استکبار: آثار استکبار ۲ انسان: صفات انسان ۹ تکبر: آثار تکبر ۷ حق: استهزاى حق ناپذیران ۵; تحقیر حق ناپذیران ۵; عوامل حق ناپذیرى ۲;

یحزنون) اندوه: عوامل نجات از اندوه ۷ تقوا: آثار تقوا ۳، ۷; موانع تقوا ۴ تکبر: آثار تکبر ۴ خدا: افعال خدا ۱; نجات بخشى خدا ۱ رستگارى: عوامل رستگارى ۳ شرور: عوامل

انسان ۱ ایمان: آثار ایمان به لقاءاللّه ۲، ۴ بازگشت به خدا: ۱، ۳، ۵، ۶ تکبر: نجات از تکبر ۲، ۳ تکلیف: زمینه عمل به تکلیف ۴ جهان بینى: جهان بینى و ایدئولوژى

نمىورزند، بیانگر این است که غفلت کردن از یاد خدا در حقیقت تکبر کردن در برابر اوست و یا ریشه در تکبر و خودبزرگ بینى دارد. ۵- مقربان درگاه خداوند همواره و خالصانه

افترا: آثار افترا به خدا ۱، ۲، ۴; افترا به خدا ۸; عوامل افترا به خدا ۶ تکبر: آثار تکبر ۶، ۷ جهنم: جاودانان در جهنم ۵; درکات جهنم ۹; موجبات جهنم ۷ جهنمیان:

اشرافیت: آثار اشرافیت ۹ انبیا: مکذبان انبیا ۱۰ ایمان: ایمان به نوح(ع) ۱۳ تکبر: زمینه تکبر ۹ رفاه: آثار رفاه ۹ قوم نوح: اشراف قوم نوح و پیروان نوح ۷، ۱۱، ۱۲،

ستاره شناسى در دوران موسى(ع) ۴ فرعون: اوامر فرعون ۱، ۲; تجاوزگرى فرعون ۵; تکبر فرعون ۵; رذایل فرعون ۵; قصه فرعون ۱، ۲; کارگزاران فرعون ۳ متجاوزان: ۵ متکبران:

هدایتگرى انبیا ۲ تذکر: اهمیت تذکر ارزشها ۲ صالح(ع): تکذیب صالح(ع) ۱; تهمت تکبر به صالح(ع) ۴; تهمت دروغگویى به صالح(ع) ۴; تهمت قدرت طلبى به صالح(ع) ۴; قصه

کما بلونا أصحب الجنّة ... و لایستثنون) اصحاب الجنة: اطمینان اصحاب الجنة ۲; تکبر اصحاب الجنة ۲; خست اصحاب الجنة ۳; سوگند اصحاب الجنة۱; طمع اصحاب الجنة ۱،

کیفر استکبار با آیات خدا ۸;کیفر استکبار با خدا ۸ ایمان: آثار ایمان ۱ تکبر: آثار تکبر ۵ جهنم: تنوع عذابهاى جهنم ۳; موجبات جهنم ۲، ۸; ویژگى عذابهاى جهنم ۴

یمنى، بر اثر قدرت اقتصادى و توانایى خود (و غدوا على حرد قدرین) اصحاب الجنة: تکبر اصحاب الجنة ۳; غفلت اصحاب الجنة ۳; قدرت اصحاب الجنة ۲; قدرت اقتصادى اصحاب الجنة

تكذيب كردى و تكبّر ورزيدى و از [جمله‌] كافران شدى. آری (ای بدبخت) آیات کتاب من که محقّقا برای (هدایت) تو آمد تو آن را تکذیب کردی و راه تکبر و سرکشی پیش

بلایاى طبیعى ۱، ۳; نقش بلایاى طبیعى ۵ تضرع: دعوت به تضرع ۷; زمینه تضرع ۳ تکبر: موانع تکبر ۲ توبه: زمینه توبه ۳ جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۴ خدا: آثار مشیت خدا

۶; عوامل کمى باران ۷; فواید باران ۳; منشأ باران ۱، ۱۱; نقش باران ۴ تکبر: موانع تکبر ۷ حمد: حمد خدا ۱۰، ۱۱; زمینه حمد خدا ۹ خدا: اختصاصات خدا ۸، ۱۰; افعال

یوسف و هلاکت یوسف(ع) ۵; برادران یوسف و یعقوب(ع) ۳، ۵; بینش برادران یوسف ۵; تکبر برادران یوسف ۲; زیانکارى برادران یوسف ۵; قدرت برادران یوسف ۱، ۳; کثرت برادران

اوامر خدا ۱; خدا و عمل کافران ۲; عوامل اوامر خدا ۲ خود: ظلم به خود ۱۲ کافران: تکبر کافران ظالم ۱۲; کافران در جهنم ۶; ورود کافران به جهنم ۱، ۲، ۳ کفر: آثار کفر

function. سپس پشت (به حقّ) کرد و تکبّر ورزید، |سپس رو گردانيد و تكبر ورزيد آنگاه پشت گردانيد و تكبّر ورزيد، آن‌گاه روی گردانید و تکبر و نخوت آغاز کرد. آن گاه [از

اصل وجود خداوند براى مشرکان، مسلم بوده است. احتیاط: آثار بى احتیاطى ۷ تکبر: آثار تکبر ۵ حق: آثار حق ستیزى ۲; آثار لجاجت با حق ۲ حقایق: ناپسندى تکذیب حقایق

نماز ۸ ایمان: آثار ایمان به قرآن ۲ بنى اسرائیل: مشکلات بنى اسرائیل ۲ تکبر: نشانه هاى تکبر ۷ تکلیف: زمینه عمل به تکلیف ۴ حق: اجتناب از کتمان حق ۵ خاشعان: ایمان

را اينچنين كيفر مى‌دهيم. کسانی که آیات ما را دروغ انگاشتند و در برابر آن تکبر ورزیدند، درهای آسمان بر آنان گشوده نگردد و وارد بهشت نشوند مگر آنکه شتر وارد

الذین یبخلون و یأمرون النّاس بالبخل) ۳- بخلورزى و دعوت دیگران به بخل، از آثار تکبر و فخرفروشى (انّ اللّه لا یحبّ من کان مختالا فخوراً. الذین یبخلون و یأمرون

اطمینان جادوگران فرعون ۳; بینش جادوگران فرعون ۵; پیروزى جادوگران فرعون۳; تکبر جادوگران فرعون ۳; تلاش جادوگران فرعون ۷; تملق جادوگران فرعون ۸; جادوگران

امتثال و تمرد در امر ملائكه به سجود براى آدم و تمرد ابليس ، امورتكوينى است . تكبر و خودخواهى سرچشمه تمامى گناهان است . ملاك برترى در تكوينيات بستگى دارد به

سوى فرعون و سران [قوم‌] او، ولى تكبّر نمودند و مردمى گردنكش بودند، به سوی فرعون و اشراف قومش، آنها هم تکبر و نخوت کردند، زیرا آنان مردمی متکبّر و سرکش بودند

پدر: مسؤولیت پدر ۹ تعلیم: روش تعلیم ۱۰ تفریط: اجتناب از تفریط ۲ تکبر: اهمیت اجتناب از تکبر ۳ تکلیف: زمینه عمل به تکلیف ۱۰ دین: محدوده دین ۱۱ ذلت: اهمیت اجتناب

امتثال و تمرد در امر ملائكه به سجود براى آدم و تمرد ابليس ، امورتكوينى است . تكبر و خودخواهى سرچشمه تمامى گناهان است . ملاك برترى در تكوينيات بستگى دارد به

خطاى انسان ها ۹ انگیزش: عوامل انگیزش ۱۰ تجاوزگرى: آثار تجاوزگرى ۱۱ تکبر: آثار تکبر ۱۱ خود: زیان به خود ۱۴ زیبایى: آثار زیبایى ها ۱۰ شناخت: عوامل مؤثر در

فى هذه الدنیا حسنة ... و لنعم دار المتّقین) ۲۰- تقواپیشگان، منزه از روحیه تکبر (فلبئس مثوى المتکبّرین ... و لنعم دار المتّقین) از اینکه در برابر گروه متکبر

عذابهاى خدا ۱۲ تبلیغ: فرصت در تبلیغ ۱۰ تربیت: عوامل مؤثر در تربیت ۱۱ تکبر: ترک تکبر ۵ جرم: موانع جرم ۱۲ خدا: ویژگیهاى عذابهاى خدا ۷ عذاب: بى یاورى اهل عذاب

کافران: آثار دوستى با کافران ۱۰، ۱۵ ; برخورد با کافران ۹ ; تحقیر کافران ۱۳ ; تکبر بر کافران ۱۲، ۲۷، ۳۰ ; تواضع بر کافران ۱۴، ۱۵ ; حقارت در برابر کافران ۱۶ ;

انسان ۵، ۶; ویژگیهاى انسان ۸; هدایت انسان ها ۷ تبلیغ: اهمیت تبلیغ ۳ تکبر: زمینه تکبر ۹ خدا: آثار رحمت خدا ۱۴; آثار لطف خدا ۱۴; اسناد سختیها به خدا ۲۰; مشیت

وعده پاداش ۲۰، ۲۵، ۲۷ ۲۲، ۲۳ تبلیغ: روش تبلیغ ۲۳ تقوا: آثار تقوا ۱۲ تکبر: آثار تکبر ۴ تورات:۱۵، ۲۱ تعالیم تورات ۱۵، ۲۱ ۱۴ ; تورات ۱۵، ۲۱ در اهل کتاب ۱۷ ;

استحقاق کیفر ۱۴ ترس: ترس از عمل ۳; زمینه ترس اخروى ۸; عوامل ترس اخروى ۶ تکبر: آثار تکبر ۶ جرم: عوامل جرم ۹; موارد جرم ۶ خدا: آثار ربوبیت خدا ۱۸، ۱۹; تنزیه خدا

منافقان ۲۰; امیدوارى اخروى منافقان ۱; انتظارات منافقان ۵; بینش منافقان ۱; تکبر منافقان ۹; دنیاطلبى منافقان ۱۴، ۱۹; شک منافقان ۷، ۱۹; صفات منافقان ۱۹; عذاب

موجودی (با قدر و شرافت) که من به دو دست (علم و قدرت) خود آفریدم سجده کنی؟ آیا تکبر و نخوت کردی یا از فرشتگان بلند رتبه عالم قدس اعلا بودی (که نمی‌بایست سجده

۹، ۲۴ ; بنى اسرائیل و قتل انبیا ۶، ۷، ۹، ۲۴ ; تاریخ بنى اسرائیل ۱۱، ۱۲ ; تکبّر بنى اسرائیل ۵ ; توبه بنى اسرائیل ۱۲، ۱۳، ۱۴ ; توبه شکنى بنى اسرائیل ۱۷، ۱۸ ;

فرعون ۳، ۴، ۶، ۱۵، ۲۲; بینش فرعون ۳، ۷، ۱۰، ۱۱، ۲۰; تثبیت حکومت فرعون ۱۹; تکبر فرعون ۶; توطئه هاى فرعون ۲۲; تهدیدهاى فرعون ۱۷، ۱۸، ۲۲; تهمتهاى فرعون ۷،

نصاری نسبت به مسلمین) بدین سبب است که برخی از آنها دانشمند و پارسا هستند و تکبر و گردنکشی (بر حکم خدا) نمی‌کنند. یقیناً سرسخت ترین مردم را در کینه و دشمنی

و[لى‌] تكبر نموديد و مردمى بدكار بوديد.» و اما آنان که کافر شدند (چون از شدت عذاب بنالند به آنها گوییم) آیا بر شما آیات مرا تلاوت نمی‌کردند و شما تکبر و عصیان

سرپيچى كردند، به آنان گفتيم: «بوزينگانى رانده‌شده باشيد.» پس چون سرکشی و تکبر کرده و آنچه ممنوع بود مرتکب شدند به آنها گفتیم به شکل بوزینه شوید و بسی دور

-که نشانه‌هایی از هم جدا بودند- بر آنها فرستادیم؛ (ولی باز بیدار نشدند، و) تکبر ورزیدند، و جمعیّت گنهکاری بودند! پس طوفان و ملخ و شپش و وزغ‌ها و خون را كه

از فزون‌بخشیِ خود به ایشان افزون می‌بخشد. و امّا کسانی که امتناع ورزیده و تکبر کردند، پس آنان را به عذابی دردناک دچار می‌سازد و بجز خدا برای خود (نه‌) سرپرست

ما به آنچه بدان فرستاده شده‌اید کافریم.» پس اما عادیان، بناحق در زمین سر تکبر برافراشتند و گفتند: «از ما نیرومندتر کیست‌؟» آیا و ندیدند که آن خدایی که

و هرگز براى سنّت خدا دگرگونى نخواهى يافت. بدین جهت که می‌خواستند در زمین تکبر و گردنکشی کنند و مکر در اعمال بد اندیشند، و مکر زشت و فکر بدکاری جز بر صاحبش

سينه هايشان مگر تكبر و خود بزرگ بينى. تكّبر: نيز به همان معنى است و شايد تكلف در آن منظور باشد يعنى به زور خودش را كبير مى‏داند بدترين تكبر آن است كه در برابر

و حيواني‌ و جني‌ ‌باشد‌ ‌که‌: آدمي‌ زاده‌ طرفه‌ معجوني‌ ‌است‌ ] (آیه 71)- تکبر کرد و رانده درگاه خدا شد! از این آیه به بعد توضیحی است بر «مخاصمه ملأ اعلی»

پیامهاى او ابراز داشتند. (قال الذین استکبروا إنا بالذى ءامنتم به کفرون) ۳- تکبر و خودبزرگ بینى، موجب کفر به پیامبران و پیامهاى آنان (قال الذین استکبروا إنا

(۲۲ بار) شادى. شادى توأم با تكبر در اقرب الموارد گويد: سرور و حبور در شادى ممدوح بكار مى‏رود ولى فرح در شادى مذموم كه موجب تكبر است سرور و حبور از تفكر ناشى

مختال به معنى متكبرو فخور به معنى بالنده و نازنده است. تكبر در نفس آدمى و فخر اظهار و شمردن اسباب تكبر و باليدن بر آنهاست و هر دو صيغه مبالغه‏اند يعنى خدا

حق، استکبار جستند، و از پذیرش دعوت آنها سر باز زدند. «متکبّر» از مادّه «تکبّر» به دو معنا آمده است: یکى ممدوح، که در مورد خداوند به کار مى رود، و آن دارا

بارگیری... شادى. شادى توأم با تكبر در اقرب الموارد گويد: سرور و حبور در شادى ممدوح بكار مى‏رود ولى فرح در شادى مذموم كه موجب تكبر است سرور و حبور از تفكر ناشى

معنى تكبّر از روى خيال و فرض است و مختال به معنى متكبّر از همين است [لقمان:18] فخور كسى است كه مناقب خود را مى‏شمارد و به رخ مردم مى‏كشد. ولى تكبّر خود

یادآوری شود به سجده می‌افتند، و تسبیح و حمد پروردگارشان را به جا می‌آورند و تکبر نمی‌کنند» (إِنَّما یُؤْمِنُ بِآیاتِنَا الَّذِینَ إِذا ذُکِّرُوا بِها خَرُّوا

تَبَخْتَرَ وَاخْتالَ» [غافر:75]. اين براى آن است كه در زمين بی‏جهت شادمانى و تكبّر مى‏كرديد (و به حق خاضع نبوديد). [اسراء:37]. [لقمان:18]. مَرَح (بر وزن فرس)

قرآن: ۲(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... (بر وزن فرس) طغيان. حيرت. تكبّر. [انفال:47]، نباشيد مانند آنان كه از ديارشان روى طغيان و خود نمائى بيرون

وقوع دركتاب عالم بوده بر انچه از دست رفته تأسف نخوريد و آنچه خدا داده باعث تكبّر شما نشود، بر خلاف آيه اول كه لحن ملامت دارد قهراً بايد مورد اين دو آيه غير

كانَ مِنَ الْكافِرِينَ «74» پس فرشتگان همه با هم سجده كردند. مگر ابليس كه تكبّر ورزيد و از كافران بود. «سَوَّيْتُهُ» از «استواء» به معناى اعتدال و استوارى

نمی‌آورند. یقیناً قیامت آمدنی است، هیچ تردیدی در آن نیست، ولی بیشتر مردم [به سبب تکبّر و غرور] ایمان نمی آورند. قيامت مى‌آيد و در آن ترديدى نيست، ولى بيشتر مردم

جاى همديگر نيز به كار مى‏روند. *** علو به مناسبت معنى اولى در قهر و غلبه و تكبّر نيز استعمال مى‏شود [مؤمنون:91]. آنگاه هر خدا مخلوق خويش تصاحب مى‏كرد و يكى

آیینی که او (از طرف خدا) بدان فرستاده شده ایمان داریم. اشراف و سران قومش که تکبّر و سرکشی می ورزیدند به مستضعفانی که ایمان آورده بودند، گفتند: آیا شما یقین

عده‏اى از آنها قسيس و راهب اند (و كلام حق را براى مردم افشاء مى‏كنند) و نيز تكبر و خودپسندى نمى‏نمايند، ناگفته نماند قس در لغت به معنى سخن چين و چرانيدن خوب

از آن راه رفتن است مثل [لقمان:18]. مراد از «لاتَمْشِ» نهى از راه رفتن به تكبر و از «وَاقْصِدْ فى مَشْيِكَ» امر به راه رفتن به طور اعتدال است والله اعلم

خود عذرخواهى نمائید تا براى شما طلب مغفرت نماید. عبدالله بن ابى از زیادى تکبر و خودپسندى سرى بجنبانید و روى خود را برگردانید و گفت: من کارى نکرده ام تا

الشَّهَواتُ عَقْلَهُ» قيد فساد و بى تدبّرى جارى است . * [اسراء:37] در زمين به تكبّر راه مرو، هرگز زمين را نتوانى شكافت. السّفِينَة قَال فِي أَ رَکِبَا خَرَقْتَهَا

از آن راه رفتن است مثل [لقمان:18]. مراد از «لاتَمْشِ» نهى از راه رفتن به تكبر و از «وَاقْصِدْ فى مَشْيِكَ» امر به راه رفتن به طور اعتدال است والله اعلم

شما اعراض كرده، به عقب باز مى‌گشتيد. در حالى كه نسبت به آن (پيامبر و قرآن) تكبّر مى‌ورزيديد و شب‌ها تا ديروقت بدگويى مى‌كرديد. «نكوص» به معناى بازگشت به عقب

سپس نگريست. سپس چهره در هم كشيد و با عجله دست به كار شد. سپس پشت كرد و تكبّر ورزيد. پس گفت: اين (قرآن) جز سحرى كه (از پيشينيان) روايت مى‌شود نيست. اين

در مجمع ذيل آيه 45 بقره آمده: خشوع و تذلّل و اخبات نظير هم اند و ضدّ خشوع تكبّر و خودپسندى است و خشوع و خضوع قريب المعنى اند مگر آنكه خضوع در تواضع بدنى

باشم.» آری، نشانه‌های من همواره برایت آمد. پس با آنها (حق را) تکذیب کردی و تکبر ورزیدی و از کافران بوده‌ای. و روز قیامت کسانی راکه بر خدا دروغ بستند روسیاه

با آیات خودمان و حجتی با سلطه‌ای روشنگر فرستادیم، سوی فرعون و ویژگانش. پس تکبر نمودند و مردمی سلطه‌گر و بلندپرواز بودند. پس گفتند: «آیا ما به دو بشر که

‌خود‌ ‌را‌ سوق‌ بكفر و شرك‌ و ضلالت‌ ميدادند و گفتيم‌ استكبار ‌غير‌ تكبّر ‌است‌ زيرا تكبّر يك‌ بزرگي‌ ‌در‌ ‌خود‌ توهم‌ ميكند اظهار ميكند و استكبار ‌اينکه‌

ميگوئيم يعنى مساوى نيستند [شورى:27]. در الميزان مى‏گويد: چون خاصيت وسعت مال تكبر و خود پسندى و طغيان است چنانكه فرموده «اِنَّ الاِنسانَ لَيَطغى‏ اَن رَاهُ

طردكننده و بسيار عيبجو. از صفات ثروتمند طاغى آن است كه عيبجو است و مردم را با تكبر و عيبجويى از خود طرد مى‏كند. [قلم:10-11]. هماّز را در آيه عيبجو وبدگو و غيبت

جلد 8 - صفحه 27 يَسْتَكْبِرُونَ وَ يَقُولُونَ‌ ... لِشاعِرٍ مَجْنُونٍ‌ 6- تكبّر، فكر انسان را واژگون مى‌كند. (عاقل‌ترين مردم را ديوانه و بت‌هاى سنگى را خدا

سپس نگريست. سپس چهره در هم كشيد و با عجله دست به كار شد. سپس پشت كرد و تكبّر ورزيد. پس گفت: اين (قرآن) جز سحرى كه (از پيشينيان) روايت مى‌شود نيست. اين

الْأَرْضِ أَكْبَرُ» براى چه تكبّر مى‌كنى؟! 3- نگاهى كه در آن عبرت نباشد جهل است. لَخَلْقُ السَّماواتِ‌ ... لا يَعْلَمُونَ‌ 4- ريشه‌ى تكبّر، جهل و غفلت است. «وَ

گفت اى ابليس چه بازداشت تو را كه سجده كنى مر آنرا كه آفريدم بدو دست خود آيا تكبر كردى يا بودى از بلند مرتبگان‌ گفت من بهترم از او آفريدى مرا از آتش و آفريدى

در اینجا و آیات دیگر داده است و آن اینکه: اصرار و لجاجت آنها در برابر حق، تکبر و ادامه به ظلم و ستم و بیدادگری و کفر و پیروی از هوسهای سرکش سبب می‌شود که

را پس تكبّر كند در آن خداوند او را بجهنم فرو مى‌برد و قرين قارون ميفرمايد چون او اوّل كسى بود كه تكبّر كرد و با خانه‌اش بزمين فرو رفت و كسيكه تكبّر كند با

پسند و ستمگر است مهر مى‏زند. اگر گوئيم قلب متكبّر و جبّار است علتش آنست كه تكبّر و ظلم از آن سرچشمه مى‏گيرد. در صورت دوم بايد گفت: خدا بر تمام قلبيكه متكبّر

زمین است تنها برای اوست و کسانی که نزد اویند [:به او نزدیکند] از پرستش وی تکبر نمی‌ورزند و (هرگز) از آن حسرت بار (خسته و رنجور) نمی‌گردند. شباروز، بی‌آنکه

سپس نگريست. سپس چهره در هم كشيد و با عجله دست به كار شد. سپس پشت كرد و تكبّر ورزيد. پس گفت: اين (قرآن) جز سحرى كه (از پيشينيان) روايت مى‌شود نيست. اين

دروغگويم خوانند (موسی) گفت: پروردگارا! من می‌ترسم که مرا تکذیب کنند (و از روی تکبّر و تفرعن رسالتم را نپذیرند). گفت: «پروردگارم! همواره من می‌ترسم که تکذیبم

وقوع دركتاب عالم بوده بر انچه از دست رفته تأسف نخوريد و آنچه خدا داده باعث تكبّر شما نشود، بر خلاف آيه اول كه لحن ملامت دارد قهراً بايد مورد اين دو آيه غير

بود آيتهاى من كه خوانده ميشد بر شما پس بوديد كه بر پاشنه‌هاتان بر ميگشتيد تكبّر كنان بآن افسانه در شب گويانى كه ياوه سرائى ميكرديد آيا پس تأمّل نكردند آن

«هَجَرَالْمَريضُ» يعنى مريض از روى عدم قصد هذيان گفت. معنى آيه چنين مى‏شود: درباره قران تكبر مى‏كرديد و شبانه در باره آن هذيان و پريشان مى‏گفتيد. بعضى آن را كنارشدن و

سپس نگريست. سپس چهره در هم كشيد و با عجله دست به كار شد. سپس پشت كرد و تكبّر ورزيد. پس گفت: اين (قرآن) جز سحرى كه (از پيشينيان) روايت مى‌شود نيست. اين

سپس نگريست. سپس چهره در هم كشيد و با عجله دست به كار شد. سپس پشت كرد و تكبّر ورزيد. پس گفت: اين (قرآن) جز سحرى كه (از پيشينيان) روايت مى‌شود نيست. اين

بود آيتهاى من كه خوانده ميشد بر شما پس بوديد كه بر پاشنه‌هاتان بر ميگشتيد تكبّر كنان بآن افسانه در شب گويانى كه ياوه سرائى ميكرديد آيا پس تأمّل نكردند آن

كارى‌ ميشنود آيتهاى خدا را كه خوانده ميشود بر او پس اصرار ميكند بر گناه بحال تكبّر و نخوت گوئيا نشنيده است آنرا پس بشارت ده او را بعذابى دردناك‌ و چون بداند

است. از آن در عرب فعل آورده و گفته‏اند: «تفرعن فلان» يعنى كار فرعون كرد كه تكبر و تجاوز بود. اين لفظ 74 بار در قرآن مجيد آمده و در داستان‏هاى بنى اسرائيل

آنها را در شدائد و سختیها و مصائب فرو بردیم، تا از مرکب غرور و خودپرستی و تکبر فرود آیند و به ناتوانی خویش پی برند، شاید بیدار شوند و به سوی خدا بازگردند،

‌خود‌ ‌را‌ سوق‌ بكفر و شرك‌ و ضلالت‌ ميدادند و گفتيم‌ استكبار ‌غير‌ تكبّر ‌است‌ زيرا تكبّر يك‌ بزرگي‌ ‌در‌ ‌خود‌ توهم‌ ميكند اظهار ميكند و استكبار ‌اينکه‌

گناهكاران‌ بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند و ميگفتند آيا همانا ما ترك‌كنندگان باشيم خدايان خود را براى

خدا برگردانند سرهاشان را و ميبينى آنها را كه روى ميگردانند با آنكه آنها تكبّر كنندگانند. تفسير در مدينه منوّره جماعتى بودند معروف بنفاق و دو روئى كه ظاهرا

شايسته انجام داده‌اند، با (مردم) بدكار برابر نيستند؛ چه كم متذكّر مى‌شويد. 1- تكبّر، بزرگ‌ترين مانع حقّ بينى و حقّ پذيرى است. (متكبّر مانند كور است). «ما يَسْتَوِي

گناهكاران‌ بدرستيكه آنها بودند كه وقتى گفته ميشد بآنها نيست معبودى جز خداوند تكبّر و سركشى مينمودند و ميگفتند آيا همانا ما ترك‌كنندگان باشيم خدايان خود را براى

تبذیر» و «بخل» و «فرزندکشی» و «زنا» و «خوردن مال یتیمان» و «کم فروشی» و «تکبر» و «خونریزی». 8- بحثهایی در زمینه توحید و خداشناسی. 9- مبارزه با هرگونه لجاجت

امتثال و تمرد در امر ملائكه به سجود براى آدم و تمرد ابليس ، امورتكوينى است . تكبر و خودخواهى سرچشمه تمامى گناهان است . ملاك برترى در تكوينيات بستگى دارد به

[و برپایه چه امور نامعقولی] اوصافی برای تو بیان کردند، پس [به سبب لجاجت، تکبّر، دشمنی و تعصّب] گمراه شدند و نمی توانند راهی [به سوی حق] بیابند. بنگر كه

خدا برگردانند سرهاشان را و ميبينى آنها را كه روى ميگردانند با آنكه آنها تكبّر كنندگانند. تفسير در مدينه منوّره جماعتى بودند معروف بنفاق و دو روئى كه ظاهرا

دنيا بآنها گفته شود نماز بخوانيد نميخوانند و از تعظيم در برابر خداوند عظيم تكبّر ميورزند و قمّى ره نقل نموده كه وقتى مأمور بتولّاى امام شوند قبول نمينمايند

زودی سرای نافرمانان را به شما می‌نمایانم.» زودا کسانی را که در زمین به ناحق تکبر می‌ورزند، از آیاتم رویگردان سازم. (به طوری که) اگر هر نشانه‌ای (ربانی) را

سوی گروهی که آیات ما را تکذیب کردند، بروید. [آن گروه در برابر حق لجاجت و تکبّر ورزیدند] در نتیجه آنان را به شدت درهم کوبیده و هلاک کردیم. و گفتيم: نزد مردمى

و آنچه در زمین از جنبندگان و فرشتگان است، برای خدا سجده می‌کنند حال آنکه تکبر نمی‌ورزند. از پروردگارشان - که (به گونه‌ای مطلق) فوق آنهاست- می‌هراسند و

دشمنى نزد خدا و نزد آنانكه گرويدند اينچنين مهر مينهد خدا بر هر دل مرد با تكبّر سركش. تفسير خداوند متعال احزاب نامبرده در آيات سابقه را بيان فرموده از قول

تباهى را و گفت موسى همانا من پناه ميبرم به پروردگارم و پروردگار شما از هر تكبّر كننده كه نميگرود بروز شمار و گفت مرد گرونده‌اى از كسان فرعون كه پنهان ميداشت

او را و اعراض كرده از ايشان و امتثال اوامرشان پس رفته است نزد كسانش با حال تكبر و تبختر و كشيدن دستها در دو جانب خود ويل و شرّ سزاوارتر است براى تو از خير

زعم خود كافر هستيم. تخصيص تكذيب به مترفين به جهت آنست كه معظم داعى تكذيب، تكبر است و مفاخرت به زخارف دنيا و انهماك در شهوات و استهانت و تهكم به آن كسى كه

امتثال و تمرد در امر ملائكه به سجود براى آدم و تمرد ابليس ، امورتكوينى است . تكبر و خودخواهى سرچشمه تمامى گناهان است . ملاك برترى در تكوينيات بستگى دارد به

لباس عاملی شده برای انواع تجمل پرستیها، توسعه فساد، تحریک شهوات، خودنمایی و تکبر و اسراف و تبذیر و امثال آن، حتی گاه لباسهایی در میان جمعی از مردم بخصوص «جوانان

لأمیرالمؤمنین (ع) هل یقدر ربک أن یدخل الدنیا فى بیضة من غیر أن تصغر الدنیا و تکبر البیضة؟ قال: إن اللّه تبارک و تعالى لاینسب إلى العجز و الذى سألتنى لایکون;

نظر كند باقى نميماند و براى كفارى كه تكبّر از قبول دين اسلام و احكام آن نموده‌اند در آخرت عذابى است كه آنان را از تكبّر بيرون ميآورد و خوار و ذليل مينمايد

او را و اعراض كرده از ايشان و امتثال اوامرشان پس رفته است نزد كسانش با حال تكبر و تبختر و كشيدن دستها در دو جانب خود ويل و شرّ سزاوارتر است براى تو از خير

خداوند با صابران است‌ و مباشيد مانند آنانكه بيرون آمدند از منزلهاشان با تكبّر و نشاط و براى وانمود بمردم و باز ميدارند از راه خدا و خدا بآنچه ميكنند احاطه

كارى‌ ميشنود آيتهاى خدا را كه خوانده ميشود بر او پس اصرار ميكند بر گناه بحال تكبّر و نخوت گوئيا نشنيده است آنرا پس بشارت ده او را بعذابى دردناك‌ و چون بداند

او را و اعراض كرده از ايشان و امتثال اوامرشان پس رفته است نزد كسانش با حال تكبر و تبختر و كشيدن دستها در دو جانب خود ويل و شرّ سزاوارتر است براى تو از خير

هارون را با معجزات و دليلى روشن فرستاديم. به سوى فرعون و اشراف قوم او، ولى تكبّر ورزيدند و آنان مردمى برترى‌جوى و گردنكش بودند. كلمه‌ى‌ «سُلْطانٍ» مرادف حجّت

دشمنى نزد خدا و نزد آنانكه گرويدند اينچنين مهر مينهد خدا بر هر دل مرد با تكبّر سركش. تفسير خداوند متعال احزاب نامبرده در آيات سابقه را بيان فرموده از قول

شدند خدا بآنها گويد آيا پس نبود آيتهاى من كه خوانده ميشد بر شما پس سركشى و تكبّر كرديد و بوديد گروهى گناهكاران‌ و چون گفته شد همانا وعده خدا حق است و قيامت

دنيا بآنها گفته شود نماز بخوانيد نميخوانند و از تعظيم در برابر خداوند عظيم تكبّر ميورزند و قمّى ره نقل نموده كه وقتى مأمور بتولّاى امام شوند قبول نمينمايند

روى علم كافر شود و با اعتقاد به گناه و حرام بودن چيزى، آن را انجام دهد: 1- تكبر و خودپسندى. اين بلايى است كه مبتلا به آن ،دانسته و از روى علم كافر و تارك

خدا برگردانند سرهاشان را و ميبينى آنها را كه روى ميگردانند با آنكه آنها تكبّر كنندگانند. تفسير در مدينه منوّره جماعتى بودند معروف بنفاق و دو روئى كه ظاهرا

شوند بآنها بر وى در افتند سجده‌كنان و تسبيح نمايند بستايش پروردگارشان و آنان تكبر و سركشى نميكنند. تفسير خداوند متعال در تعقيب جواب منكرين معاد در آيه سابقه

امتثال و تمرد در امر ملائكه به سجود براى آدم و تمرد ابليس ، امورتكوينى است . تكبر و خودخواهى سرچشمه تمامى گناهان است . ملاك برترى در تكوينيات بستگى دارد به

امتثال و تمرد در امر ملائكه به سجود براى آدم و تمرد ابليس ، امورتكوينى است . تكبر و خودخواهى سرچشمه تمامى گناهان است . ملاك برترى در تكوينيات بستگى دارد به

او را و اعراض كرده از ايشان و امتثال اوامرشان پس رفته است نزد كسانش با حال تكبر و تبختر و كشيدن دستها در دو جانب خود ويل و شرّ سزاوارتر است براى تو از خير

شوند بآنها بر وى در افتند سجده‌كنان و تسبيح نمايند بستايش پروردگارشان و آنان تكبر و سركشى نميكنند. تفسير خداوند متعال در تعقيب جواب منكرين معاد در آيه سابقه

شوند بآنها بر وى در افتند سجده‌كنان و تسبيح نمايند بستايش پروردگارشان و آنان تكبر و سركشى نميكنند. تفسير خداوند متعال در تعقيب جواب منكرين معاد در آيه سابقه

بهره برديد بآن پس امروز جزا داده ميشويد عذاب خوارى را بسبب آنكه بوديد كه تكبر و سركشى مينموديد در زمين بنا حقّ و بسبب آنكه بوديد كه نافرمانى ميكرديد. تفسير

خداوند با صابران است‌ و مباشيد مانند آنانكه بيرون آمدند از منزلهاشان با تكبّر و نشاط و براى وانمود بمردم و باز ميدارند از راه خدا و خدا بآنچه ميكنند احاطه

بآنها چيزي‌ مقامي‌ دولتي‌ مكنتي‌ علمي‌ كمالي‌ عنايت‌ فرموده‌ مغرور نشوند و تكبر و تنفر و تجبر نكنند و بترسند ‌که‌ ‌خدا‌ قدرت‌ دارد ‌پس‌ بگيرد و ‌آنها‌ ‌را‌

دنيا بآنها گفته شود نماز بخوانيد نميخوانند و از تعظيم در برابر خداوند عظيم تكبّر ميورزند و قمّى ره نقل نموده كه وقتى مأمور بتولّاى امام شوند قبول نمينمايند

دنيا بآنها گفته شود نماز بخوانيد نميخوانند و از تعظيم در برابر خداوند عظيم تكبّر ميورزند و قمّى ره نقل نموده كه وقتى مأمور بتولّاى امام شوند قبول نمينمايند

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

همان ترك نهى از منكر بوده و شايد فلمّا عتوا اشاره بهمان تكبّر و سركشى از نهى باشد و شايد مراد تكبر و سركشى از ترك منهىّ عنه باشد و اينكه در آيه سوم تغيير

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

دشمنى نزد خدا و نزد آنانكه گرويدند اينچنين مهر مينهد خدا بر هر دل مرد با تكبّر سركش. تفسير خداوند متعال احزاب نامبرده در آيات سابقه را بيان فرموده از قول

مى‌آفريند كه نمى‌دانيد. «خيل» به معناى تكبّر است و در اينجا مراد از آن، «اسب» است، گويا در اسب‌سوارى نوعى، احساس بزرگى و تكبّر به انسان دست مى‌دهد. «بغال» به معناى

دنيا بآنها گفته شود نماز بخوانيد نميخوانند و از تعظيم در برابر خداوند عظيم تكبّر ميورزند و قمّى ره نقل نموده كه وقتى مأمور بتولّاى امام شوند قبول نمينمايند

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

شوند بآنها بر وى در افتند سجده‌كنان و تسبيح نمايند بستايش پروردگارشان و آنان تكبر و سركشى نميكنند. تفسير خداوند متعال در تعقيب جواب منكرين معاد در آيه سابقه

ولا(( كلام مجمع البيان در معناى آيه (ولاتقف ما ليس لك به علم ) ونقد آن نهى از تكبر وگردن فرازى كردن بحث روايتى رواياتى در ذيل جمله : ((وبالوالدين احسانا(( درباره

ولا(( كلام مجمع البيان در معناى آيه (ولاتقف ما ليس لك به علم ) ونقد آن نهى از تكبر وگردن فرازى كردن بحث روايتى رواياتى در ذيل جمله : ((وبالوالدين احسانا(( درباره

نظر كند باقى نميماند و براى كفارى كه تكبّر از قبول دين اسلام و احكام آن نموده‌اند در آخرت عذابى است كه آنان را از تكبّر بيرون ميآورد و خوار و ذليل مينمايد

دنيا بآنها گفته شود نماز بخوانيد نميخوانند و از تعظيم در برابر خداوند عظيم تكبّر ميورزند و قمّى ره نقل نموده كه وقتى مأمور بتولّاى امام شوند قبول نمينمايند

زندگى ميكنند و اخيرا تصريح كردند كه او كذّاب است و براى خودخواهى و رياست و تكبّر نمودن بر ما اين ادّعا را نموده لذا خداوند فرموده فرداى قيامت معلومشان ميشود

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

از درك كمالات معنوى و انحصار توجّه آنان بمال و جاه دنيوى در نتيجه حسد و تكبّر و عناد كه نميخواستند از يكنفر از كسان خودشان كه از حيث مال و جاه بآنها نميرسد

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

از حد بيرون روند، بِغَيْرِ الْحَقِ‌: به ناحق بدون جهتى و حجتى، بلكه به سبب تكبر و فساد، أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ‌: آن گروه موصوف به ظلم و بغى مر ايشان

عادات كه در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند

عادات كه در سوره اعراف و غيرها ذكر شد مبعوث فرمود بر فرعون و اعيان قومش پس تكبّر و سركشى كردند از قبول ايمان و اطاعت آندو چون مردمان متكبّر و گردن كشى بودند

زندگى ميكنند و اخيرا تصريح كردند كه او كذّاب است و براى خودخواهى و رياست و تكبّر نمودن بر ما اين ادّعا را نموده لذا خداوند فرموده فرداى قيامت معلومشان ميشود

طريق مستقيم. بتحقيق از راه برده بود آنها را آرزوها، و لغزانيده بود ايشان را تكبر. و سبك و بى‌آرام كرده بود ايشان را جاهليت جهلاء، در حالى كه حيران بودند در

وصف ميكنيد و مر او را است هر كه در آسمان و زمين است و كسانيكه نزد اويند تكبّر نميكنند از پرستش او و نه وامانده ميشوند تسبيح ميكنند شب و روز سست نميشوند

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

بيكديگر ميرسانند هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

ظاهره و گناه باطن را بمعاصى قلبيّه تفسير فرموده‌اند مانند قصد سوء و حسد و تكبّر و كينه و امثال اينها و وعده عقاب بنابر اين معنى بر فرض عمل بمقتضاى آنها است

عدد خودشان و قلّت عدد مسلمانان افتخار مينمودند خداوند فرموده اين عصيان و تكبّر براى آنها باقى است تا روز كه به بينند وعده خداوند بنصرت اسلام بر كفر انجاز

دنيا بآنها گفته شود نماز بخوانيد نميخوانند و از تعظيم در برابر خداوند عظيم تكبّر ميورزند و قمّى ره نقل نموده كه وقتى مأمور بتولّاى امام شوند قبول نمينمايند

زندگى ميكنند و اخيرا تصريح كردند كه او كذّاب است و براى خودخواهى و رياست و تكبّر نمودن بر ما اين ادّعا را نموده لذا خداوند فرموده فرداى قيامت معلومشان ميشود

بر آن ايستادگى نمودند. حضرت فرمود: چنين نيست بلكه آنانند كه دزدى ننمايند و تكبر نكنند و بر خداى توكل نمايند. پس فرمود اميد دارم امت من و تابع من، ربع اهل

بيكديگر ميرسانند هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر

كه بسته شده چشمهاى ما بلكه مائيم گروهى سحر كرده شدگان. تفسير كفّار از روى تكبر و استهزاء خطاب مينمودند به پيغمبر اكرم و مى‌گفتند اى كسيكه بگمان خود كتابيكه

از درك كمالات معنوى و انحصار توجّه آنان بمال و جاه دنيوى در نتيجه حسد و تكبّر و عناد كه نميخواستند از يكنفر از كسان خودشان كه از حيث مال و جاه بآنها نميرسد

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

و معاقب شدند با آنكه حضرت موسى با معجزات با هرات مبعوث بر آنها شده بود پس تكبر و تفرعن و تجبّرشان در زمين موجب شد كه زير بار حكم خدا نرفتند و خواستند فرار

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

‌بود‌ و جهنم‌ و عذاب‌ ‌او‌ ‌را‌ مشاهده‌ كرده‌ ‌بود‌ ‌براي‌ يك‌ ترك‌ سجده‌ و تكبر بآدم‌ مشمول‌ خطاب‌: فَإِنَّك‌َ رَجِيم‌ٌ وَ إِن‌َّ عَلَيك‌َ لَعنَتِي‌ إِلي‌

ميزبان خود دارى مينمود علامت سوء قصد او بود چنانچه در اينزمان هم حمل بر تكبّر يابى مهرى ميشود لذا از آنها براى اين عمل خوشش نيامد و قدرى خائف شد كه مبادا

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

دنيا و محتمل است پنهان نمودن پشيمانى مخصوص بمستكبرين باشد براى بقاء ملكه تكبّر در آنها كه آنجا هم نميخواهند صولت خودشان را از دست بدهند با آنكه آنها را

است كه رسول و كتاب به سراغش آمده و او حقيقت را مى‌فهمد ولى به خاطر غرور و تكبر لجاجت مى‌كند. كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ‌ ... هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

ميتراشيد براى شما باقى نمى‌ماند و بعضى فرهين بحذف الف قرائت نموده‌اند يعنى با تكبر و نشاط و دلخوشى پس از خدا بترسيد و كارى نكنيد كه موجب خشم خدا شود و اطاعت

عدد خودشان و قلّت عدد مسلمانان افتخار مينمودند خداوند فرموده اين عصيان و تكبّر براى آنها باقى است تا روز كه به بينند وعده خداوند بنصرت اسلام بر كفر انجاز

زندگى ميكنند و اخيرا تصريح كردند كه او كذّاب است و براى خودخواهى و رياست و تكبّر نمودن بر ما اين ادّعا را نموده لذا خداوند فرموده فرداى قيامت معلومشان ميشود

دروغ نسبت داد تمام آنها را از غايت سركشى، و ابا نمود از ايمان به آن به سبب تكبر و گردنكشى، يا انكار جلد 8 - صفحه 285 نمود دليل را و ابا كرد قبول حق را. قالا

نسبت جنون باو داديد معلوم است سخن شما از روى فكر و تعقّل نيست بلكه از باب تكبّر و عناد است و روايت شده است كه آنحضرت بكوه صفا بر آمد و اهل مكه را قبيله قبيله

للکفرین عذاباً مهیناً) توصیف «عذاب» به «مهین» (خوار کننده)، اشاره به غرور و تکبر کافران دارد. ۲۸- کفر، زمینه ساز خوارى و ذلت انسان (إنّ اللّه اعد للکفرین

دشمنى نزد خدا و نزد آنانكه گرويدند اينچنين مهر مينهد خدا بر هر دل مرد با تكبّر سركش. تفسير خداوند متعال احزاب نامبرده در آيات سابقه را بيان فرموده از قول

همان ترك نهى از منكر بوده و شايد فلمّا عتوا اشاره بهمان تكبّر و سركشى از نهى باشد و شايد مراد تكبر و سركشى از ترك منهىّ عنه باشد و اينكه در آيه سوم تغيير

و سخاوت‌ ‌که‌ حد وسط اسراف‌ و تبذير و بخل‌ و تقتير، و تواضع‌ ‌که‌ حد وسط تكبّر و تذليل‌ ‌است‌ و هكذا ‌در‌ ساير صفات‌ نفساني‌ و ‌در‌ افعال‌ و تكاليف‌ بايد

وصف ميكنيد و مر او را است هر كه در آسمان و زمين است و كسانيكه نزد اويند تكبّر نميكنند از پرستش او و نه وامانده ميشوند تسبيح ميكنند شب و روز سست نميشوند

منافع ايمان در دنيا و آخرت محروم شدند و براى اين بود كه ميخواستند رياست و تكبّر كنند در دنيا و تمكين ننمايند از احكام خدا و پيغمبر و عاقبت در دنيا بغرق و

بيكديگر ميرسانند هيچ يك از اين احتمالات نيست فقط وسوسه شيطان و انغمار در تكبّر و تعصّب و سركشى و طغيان است پس صبر كن تا برسد حكم پروردگارت بفتح و ظفر بر

كه بسته شده چشمهاى ما بلكه مائيم گروهى سحر كرده شدگان. تفسير كفّار از روى تكبر و استهزاء خطاب مينمودند به پيغمبر اكرم و مى‌گفتند اى كسيكه بگمان خود كتابيكه

كه بسته شده چشمهاى ما بلكه مائيم گروهى سحر كرده شدگان. تفسير كفّار از روى تكبر و استهزاء خطاب مينمودند به پيغمبر اكرم و مى‌گفتند اى كسيكه بگمان خود كتابيكه

براى ماه و سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد پس اگر تكبر و سركشى كنند پس آنان كه نزد پروردگار تواند تسبيح مينمايند براى او در شب و

نبايد فرستاده شود بر ما فرشتگان يا به بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان

از درك كمالات معنوى و انحصار توجّه آنان بمال و جاه دنيوى در نتيجه حسد و تكبّر و عناد كه نميخواستند از يكنفر از كسان خودشان كه از حيث مال و جاه بآنها نميرسد

با هر وسيله كه بخواهد مى‌تواند قدرت نمايى كند. «اضْمُمْ يَدَكَ» 2- هر چه تكبّر و لجاجت مخاطب بيشتر باشد، معجزه‌هاى بيشترى ارائه شود. «آيَةً أُخْرى‌» (براى

persist in defiance and aversion. ترتیل: ترجمه: «عُتُوّ»: سرکشی، طغیان. تکبّر. «نُفُورٍ»: گریز، فرار از حق و حقیقت. قُلْ‌ مَنْ‌ يَرْزُقُکُمْ‌ مِنَ‌...

مى‌كنيم: - هركس دو روزش يكسان باشد مغبون است. «من استوى يوماه فهو مغبون» «3» - تكبّر و غرور، در دنيا سبب فقر و در آخرت موجب غبن است. «المغرور فى الدنيا مسكين

عدد خودشان و قلّت عدد مسلمانان افتخار مينمودند خداوند فرموده اين عصيان و تكبّر براى آنها باقى است تا روز كه به بينند وعده خداوند بنصرت اسلام بر كفر انجاز

هيچ چيز گرامى‌تر بر خدا از دعا نيست، و دعا اصل عبادت است به دليل آيه آنانكه تكبر كنند از عبادت من، يعنى دعا كردن، زود است داخل جهنم شوند ايشان را به ذلت و

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

موجب شده كه از خداى يگانه صرف نظر نموده در مقابل بت سجده ميكند و چرا بايد تكبر كند خوب است ملاحظه كند كه از چه چيز خدا خلق فرموده او را از نطفه پليد پست

نمودى او را از گل با آنكه خلق شده‌ام از آتش كه شرف دارد بر گل و اين اوّل تكبّر و تمسّك باصل و نسبى بود كه موجب حرمان ابدى از رحمت و نعمت گرديد و گفت بگو

عدد خودشان و قلّت عدد مسلمانان افتخار مينمودند خداوند فرموده اين عصيان و تكبّر براى آنها باقى است تا روز كه به بينند وعده خداوند بنصرت اسلام بر كفر انجاز

عدد خودشان و قلّت عدد مسلمانان افتخار مينمودند خداوند فرموده اين عصيان و تكبّر براى آنها باقى است تا روز كه به بينند وعده خداوند بنصرت اسلام بر كفر انجاز

زندگى ميكنند و اخيرا تصريح كردند كه او كذّاب است و براى خودخواهى و رياست و تكبّر نمودن بر ما اين ادّعا را نموده لذا خداوند فرموده فرداى قيامت معلومشان ميشود

نسبت جنون باو داديد معلوم است سخن شما از روى فكر و تعقّل نيست بلكه از باب تكبّر و عناد است و روايت شده است كه آنحضرت بكوه صفا بر آمد و اهل مكه را قبيله قبيله

امتثال و تمرد در امر ملائكه به سجود براى آدم و تمرد ابليس ، امورتكوينى است . تكبر و خودخواهى سرچشمه تمامى گناهان است . ملاك برترى در تكوينيات بستگى دارد به

دهى، اين نهى تنزيهى است نه تحريمى، چه طلاق حرام نيست يا بترس از نسبت دادن تكبّر او. وَ تُخْفِي فِي نَفْسِكَ‌: (عطف بر تقول) و پنهان مى‌كردى در نفس خود، مَا

كه بسته شده چشمهاى ما بلكه مائيم گروهى سحر كرده شدگان. تفسير كفّار از روى تكبر و استهزاء خطاب مينمودند به پيغمبر اكرم و مى‌گفتند اى كسيكه بگمان خود كتابيكه

براى ماه و سجده كنيد براى خداوندى كه آفريد آنها را اگر او را ميپرستيد پس اگر تكبر و سركشى كنند پس آنان كه نزد پروردگار تواند تسبيح مينمايند براى او در شب و

نبايد فرستاده شود بر ما فرشتگان يا به بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان

نبايد فرستاده شود بر ما فرشتگان يا به بينيم پروردگارمان را هر آينه بتحقيق تكبر ورزيدند در باره خودشان و سركشى كردند سركشى كردنى بزرگ‌ روزى كه به بينند فرشتگان