کَيْد
از الکتاب
ریشه کلمه
- کيد (۳۵ بار)
قاموس قرآن
حيله. تدبير. راغب مىگويد: كيد نوعى حيله است گاهى مذموم و گاهى ممدوح باشد هر چند در مذموم بيشتر است همينطور است استدراج و مكر كه گاهى ممدوح باشند. نگارنده گويد: بهتر است آنرا در صورت ممدوح بودن تدبير معنى كنيم مثل [يوسف:76]. اين چنين تدبير كرديم براى يوسف. [طارق:16-15]. كيد اول كه در باره كفار است مذموم و دومى كه در باره خداست ممدوح است: آنها حيله مىكنند حيلهاى و من در مقابلشان تدبير مىكنم تدبيرى - در باره كيد بعد از كيد كه بخدا نسبت داده شده رجوع شود به «مكر». [انبیاء:57]. بخدا حيله و تدبيرى درباره بتهايتان مىكنم. در آيات [نساء:76]. [صافات:98]. و نظائر آن به معنى كيد مذموم است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ مَا إِن فِي اللّه الْکَافِرِين الشّيْطَان کَان إِلاّ صَنَعُوا لا أَن فِرْعَوْن قَال وَيْل فَکِيدُون الْخَائِنِين لَکُم يَهْدِي سَاحِر مُوهِن يَوْمَئِذ تَسْتَفْتِحُوا إِنّمَا لَم أَ السّبِيل ضَعِيفا أُبَرّئ لِلْمُکَذّبِين الْأَوّلِين أَوْلِيَاء نِسَاءَهُم فَقَد فَإِن يُفْلِح تَبَاب اسْتَحْيُوا فَقَاتِلُوا عَن ضَلاَل الْمُتّقِين نَفْسِي جَاءَکُم تَر الّذِين عَلِيم جَمَعْنَاکُم ذٰلِکُم الْفَتْح تَلْقَف الطّاغُوت صُدّ السّاحِر الّذِي إِلَى يَمِينِک بِالْغَيْب سَبِيل سَمِيع مَعَه النّفْس الْفَصْل حَيْث يَوْم آمَن فَأُلْقِي لَأَمّارَة أَخُنْه آمَنُوا أَتَى ذَرُونِي عَمَلِه سُوء يُقَاتِلُون کَفَرُوا أَنّي أَلْق أَبْنَاء لِفِرْعَوْن
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
