۱۷٬۰۰۸
ویرایش
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==توضيحى در مورد ارسال پیامبران، به زبان قوم خود == | ==توضيحى در مورد ارسال پیامبران، به زبان قوم خود == | ||
پس مقصود از ارسال رُسُل به زبان قوم خود، اين است كه: رسولانى كه فرستاده ايم، هر يك از اهل همان زبانى بوده كه مأمور به ارشاد اهل آن شده اند. حال چه اين كه خودش از اهل همان محل و از نژاد همان مردم باشد، و يا آن كه مانند | پس مقصود از ارسال رُسُل به زبان قوم خود، اين است كه: رسولانى كه فرستاده ايم، هر يك از اهل همان زبانى بوده كه مأمور به ارشاد اهل آن شده اند. حال چه اين كه خودش از اهل همان محل و از نژاد همان مردم باشد، و يا آن كه مانند «لوط»، از اهالى سرزمين ديگر باشد، ولى با زبان قومش با ايشان سخن بگويد. | ||
همچنان كه قرآن كريم، از يك طرف، او را در ميان قوم لوط غريب خوانده و فرموده: «إنِّى مُهَاجِرٌ إلَى رَبِّى»، و از طرفى ديگر، همان مردم بيگانه را قوم لوط خوانده و مكرر فرموده: «وَ قَومُ لُوطٍ». | همچنان كه قرآن كريم، از يك طرف، او را در ميان قوم لوط غريب خوانده و فرموده: «إنِّى مُهَاجِرٌ إلَى رَبِّى»، و از طرفى ديگر، همان مردم بيگانه را قوم لوط خوانده و مكرر فرموده: «وَ قَومُ لُوطٍ». |
ویرایش