۱۷٬۰۷۲
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←شبهه تناقض بين دو آيه و پاسخ به آن
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
<span id='link4'><span> | <span id='link4'><span> | ||
در اين جا ممكن است بپرسيد كه: اين آيه هدايت مردم را به رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» نسبت داده، و حال آن كه آيه: «إنَّكَ لَا تَهدِى مَن أحبَبتَ وَلَكِنَّ اللهَ يَهدِى مَن يَشَاءُ»، اين معنا را از آن جناب سلب مى كند، اين تناقض چگونه بر طرف مى شود؟ | |||
در اين جا ممكن است بپرسيد كه: اين آيه هدايت مردم را به رسول خدا | |||
در جواب مى گوييم: آيه اى كه هدايت را از آن حضرت سلب مى كند، با آيه مورد | در جواب مى گوييم: آيه اى كه هدايت را از آن حضرت سلب مى كند، با آيه مورد بحث، منافات ندارد. چون آن آيه اصالت و استقلال رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» را در هدايت خلق انكار مى كند، نه مطلق هدايت و حتى هدايت به نحو وساطت و به اذن خداى را، تا منافات داشته باشد. | ||
خلاصه اين كه: آيه مورد | خلاصه اين كه: آيه مورد بحث، آن جناب را در امر هدايت، واسطه ميان خدا و خلق مى داند و آيه سوره «قصص»، استقلال او را انكار مى كند. به شهادت اين كه آيه: «وَ إنَّكَ لَتَهدِى إلَى صِرَاطٍ مُستَقِيم» صريحا هدايت را به او نسبت مى دهد، و در آيه مورد بحث هم، كه جملۀ «بِإذنِ رَبِّهِم» را اضافه نموده، به منظور اشاره به همين جهت است. | ||
==اشاره به نكته مفرد آوردن «نور» و جمع آوردن «ظلمات»== | ==اشاره به نكته مفرد آوردن «نور» و جمع آوردن «ظلمات»== | ||
