۱۷٬۰۰۸
ویرایش
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
بله، اگر مراد از كلمه «صلات» در آيه اى كه از سوره «بقره» نقل كرديم، توجه به خداى سبحان باشد، ممكن است مراد از تسبيح و تحميد - و يا آن دو با سجده - معناى لغوى آن ها باشد، كه در «تسبيح»، منزه داشتن خدا و در «تحميد»، ثناى او در برابر نعمت هاى او، و در «سجده»، تذلّل و اظهار ذلت عبوديت است. | بله، اگر مراد از كلمه «صلات» در آيه اى كه از سوره «بقره» نقل كرديم، توجه به خداى سبحان باشد، ممكن است مراد از تسبيح و تحميد - و يا آن دو با سجده - معناى لغوى آن ها باشد، كه در «تسبيح»، منزه داشتن خدا و در «تحميد»، ثناى او در برابر نعمت هاى او، و در «سجده»، تذلّل و اظهار ذلت عبوديت است. | ||
==مراد از | ==مراد از «يقين»، در آيه: «وَ اعبُد رَبَّكَ حَتّى يَأتِيَكَ اليَقِينُ»== | ||
و اما اين كه فرمود: «وَ اعبُد رَبَّكَ حَتّى يَأتِيَكَ اليَقِينُ»، اگر مراد از آن، امر به عبادت باشد، جملۀ مزبور به منزله تفسير براى آيه قبلى مى شود، و اگر مقصود، اخذ به عبوديت باشد - همچنان كه ظاهر سياق هم همين است و مخصوصا سياق آيات قبلى آن، كه دستور به صفح و اعراض از مشركان را مى داد كه لازمه اش صبر است - در اين صورت، جملۀ مذكور، به قرينه قيد «حَتّى يَأتِيَكَ اليَقِينُ»، دستور سلوك در منهج تسليم و اطاعت و قيام به لوازم عبوديت خواهد بود. | و اما اين كه فرمود: «وَ اعبُد رَبَّكَ حَتّى يَأتِيَكَ اليَقِينُ»، اگر مراد از آن، امر به عبادت باشد، جملۀ مزبور به منزله تفسير براى آيه قبلى مى شود، و اگر مقصود، اخذ به عبوديت باشد - همچنان كه ظاهر سياق هم همين است و مخصوصا سياق آيات قبلى آن، كه دستور به صفح و اعراض از مشركان را مى داد كه لازمه اش صبر است - در اين صورت، جملۀ مذكور، به قرينه قيد «حَتّى يَأتِيَكَ اليَقِينُ»، دستور سلوك در منهج تسليم و اطاعت و قيام به لوازم عبوديت خواهد بود. |
ویرایش