۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۱۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←دلگرمى دادن به پيامبر«ص»، تا از انكار و استهزاء كفار، دلتنگ نشود
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
تنها اين معنا مورد نظر است كه بشرهاى اولين هم، مانند آخرين بودند. آنان نيز مانند ايشان، عادت داشتند كه رسالت الهى را احترام نكنند، و بلكه آورنده آن را استهزاء نموده، دنبال جرائم خود را بگيرند. | تنها اين معنا مورد نظر است كه بشرهاى اولين هم، مانند آخرين بودند. آنان نيز مانند ايشان، عادت داشتند كه رسالت الهى را احترام نكنند، و بلكه آورنده آن را استهزاء نموده، دنبال جرائم خود را بگيرند. | ||
آرى، نظر، بيان اين جهت است تا خاطر رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» را خشنود سازد، و از انكار و استهزاء كفار دلتنگ و ناراحت نگردد. همچنان كه در آخر سوره نيز، همين تسليت را می دهد و مى فرمايد: «وَ لَقَد نَعلَمُ أنَّكَ | آرى، نظر، بيان اين جهت است تا خاطر رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» را خشنود سازد، و از انكار و استهزاء كفار دلتنگ و ناراحت نگردد. همچنان كه در آخر سوره نيز، همين تسليت را می دهد و مى فرمايد: «وَ لَقَد نَعلَمُ أنَّكَ يَضِيقُ صَدُرُكَ بِمَا يَقُولُونَ». | ||
پس معناى آيه اين است: خشنود باش، ما ذكر را بر تو نازل كرده ايم و ما خود آن را حفظ مى كنيم، | پس معناى آيه اين است: خشنود باش، ما ذكر را بر تو نازل كرده ايم و ما خود آن را حفظ مى كنيم، | ||
