هود ١١٢

از الکتاب
کپی متن آیه
فَاسْتَقِمْ‌ کَمَا أُمِرْتَ‌ وَ مَنْ‌ تَابَ‌ مَعَکَ‌ وَ لاَ تَطْغَوْا إِنَّهُ‌ بِمَا تَعْمَلُونَ‌ بَصِيرٌ

ترجمه

پس همان‌گونه که فرمان یافته‌ای، استقامت کن؛ و همچنین کسانی که با تو بسوی خدا آمده‌اند (باید استقامت کنند)! و طغیان نکنید، که خداوند آنچه را انجام می‌دهید می‌بیند!

ترتیل:
ترجمه:
هود ١١١ آیه ١١٢ هود ١١٣
سوره : سوره هود
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِسْتَقِمْ»: راستای راه حق و حقیقت و خیر و صلاح را در پیش گیر. استقامت و پایداری کن. «کَمَآ أُمِرْتَ»: همچنان که دستور داده شده‌ای. به گونه‌ای که فرمان یافته‌اید. «لا تَطْغَوْا»: از حد اعتدال در مگذرید. در وظائف و تکالیف مقرّره افراط و تفریط مکنید و زیاده و نقصان روا مدارید.


تفسیر


نکات آیه

۱- خداوند ، پیامبر(ص) را به استقامت و پایدارى بر توحید و پرستش خدا ، فرمان داد. (فاستقم کما أُمرت) متعلق «استقم» ذکر نشده تا حکایت از عموم داشته باشد; ولى از آن جا که بحث آیات پیشین درباره توحید و پرستش خدا بود ، در برداشت فوق از آنها نام برده شد.

۲- مؤمنان همراه پیامبر(ص) به استقامت و پایدارى بر توحید و پرستش خدا موظّف بودند. (فاستقم ... و من تاب معک) «من تاب» عطف بر ضمیر مستتر در «فاستقم» است; یعنى: «ولیستقم من تاب معک».

۳- استقامت در ابلاغ دین و گسترش توحید ، وظیفه پیامبر(ص) و مؤمنان به اوست. (فاستقم کما أُمرت و من تاب معک) جمله «تو و پیروانت پایدارى و استقامت کنید» مى تواند به این معنا باشد: بر توحید و احکام دین پایبند و ثابت قدم بمانید; مبادا سختیها و مشکلات شما را از مسیر حق منحرف سازد. و نیز مى تواند گویاى این باشد: در ابلاغ توحید و دین پایدارى کنید و از دعوت ملول و خسته نشوید. برداشت فوق ناظر به معناى دوم است.

۴- پیامبر(ص) در چگونگى پایدارى و استقامت ، باید بر اساس امر و فرمان خدا عمل مى کرد. (فاستقم کما أُمرت)

۵- شرایط مکه براى پیامبر(ص) و مسلمانان صدراسلام ، شرایطى دشوار و دین دارى امرى مشکل و نیازمند استقامت و پایدارى بوده است. (فاستقم کما أُمرت و من تاب معک)

۶- پذیرش توحید بازگشت به خداست. (و من تاب معک)

۷- صحابه پیامبر پیش از ایمانشان به آن حضرت ، مردمى مشرک بودند و با گرایش به توحید از شرک توبه کردند. (و من تاب معک) مراد از توبه - به قرینه آیات پیشین که درباره شرک و توحید بود - بازگشتن از شرک و روى آورى به توحید است. قابل ذکر است که «معک» حال براى فاعل «تاب» مى باشد. بنابراین «من تاب معک»; یعنى، و آنان که از شرک توبه کردند و همراه تو و از اصحاب تو هستند.

۸- تردید و شک ، مانع استقامت و پایدارى است. (فلاتک فى مریة مما یعبد هؤلاء ... فاستقم کما أُمرت و من تاب معک)

۹- توجه به داستان پیامبران و سرنوشت اقوام مؤمن و کافر ایشان ، وادار کننده انسان به استقامت وپایدارى بر توحید و پرستش خدا (فاستقم کما أُمرت) برداشت فوق ، بر این اساس است که جمله «فاستقم ...» بر داستان اقوام گذشته - که در آیات پیشین از آن سخن رفته است - تفریع شده باشد.

۱۰- توجه به قضاوت و داورى خداوند در قیامت و باور به پاداش و مجازات در آن سرا ، آدمى را به استقامت در راه دین وامى دارد. (لقضى بینهم ... إنّ کلاًّ لما لیوفینّهم أعملهم ... فاستقم کما أُمرت)

۱۱- خداوند ، پیامبر(ص) و مؤمنان را از گرایش به شرک و انحراف از پرستش خدا برحذر داشت. (و لاتطغوا) «طغیان» (مصدر لاتطغوا) به معناى تجاوز کردن از حد است. مصداق مورد نظر براى طغیان - به قرینه آیات پیشین که درباره شرک و توحید بود - انحراف از توحید و گرایش به شرک است.

۱۲- شرک ورزى و پرستش غیر خدا ، طغیان گرى و تجاوز از حقیقت است. (و لاتطغوا)

۱۳- مبلغان دین در نشر توحید و احکام الهى، نباید از حد و مرز تعیین شده خارج شوند. (فاستقم کما أُمرت ... و لاتطغوا) در برداشت فوق، جمله «لاتطغوا» در ارتباط با «فاستقم» معنا شده است و متعلق«لاتطغوا» استقامت گرفته شده است; یعنى ، در پایدارى طغیان نکنید و این کار را بر اساس برنامه الهى انجام دهید.

۱۴- خداوند ، اعمال انسانها را مى بیند و به همه آنها آگاهى دارد. (إنه بما تعملون بصیر)

۱۵- استقامت در دین و پایدارى بر توحید، درپى دارنده پاداش الهى است. (فاستقم ... إنه بما تعملون بصیر) یادآورى علم و آگاهى خداوند به اعمال بندگان پس از امرها و نهى ها ، اشاره به پاداش دهى و کیفر رساندن است.

۱۶- طغیان و سرکشى در برابر خدا و گرایش به شرک و پرستش غیر خدا ، عقوبت و کیفر الهى را درپى دارد. (و لاتطغوا إنه بما تعملون بصیر)

۱۷- توجّه و باور به آگاهى و نظارت خداوند بر اعمال و رفتار انسانها ، موجب پایدارى و استقامت در راه دین است. (فاستقم کما أُمرت و من تاب معک ... إنه بما تعملون بصیر)

موضوعات مرتبط

  • استقامت: عوامل استقامت ۹، ۱۰، ۱۷; موانع استقامت ۸
  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۵
  • اسماء و صفات: بصیر ۱۴
  • اقرار: اقرار به توحید ۶
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۹، ۱۰
  • ایمان: آثار ایمان ۱۰; ایمان به پاداش اخروى ۱۰; ایمان به کیفر اخروى۱۰
  • بازگشت به خدا: ۶
  • پاداش: موجبات پاداش ۱۵
  • تبلیغ: آسیب شناسى تبلیغ ۱۳; روش تبلیغ ۱۳
  • تجاوز: موارد تجاوز ۱۲
  • توحید: استقامت بر توحید ۱، ۲، ۹; استقامت در تبلیغ توحید ۳; پاداش استقامت بر توحید ۱۵
  • جهان بینى: جهان بینى و ایدئولوژى ۱۰، ۱۷
  • خدا: اوامر خدا ۱; بصیرت خدا ۱۴; خدا و عمل انسانها ۱۴; علم غیب خدا ۱۴; نواهى خدا ۱۱
  • دین: استقامت در تبلیغ دین ۳
  • دیندارى: استقامت در دیندارى ۵، ۱۰، ۱۷; پاداش استقامت در دیندارى ۱۵; دیندارى در صدر اسلام ۵
  • ذکر: ذکر سرنوشت کافران ۹; ذکر سرنوشت مؤمنان ۹; ذکر علم خدا ۱۷; ذکر قصص انبیا ۹; ذکر قضاوت اخروى خدا ۱۰; ذکر نظارت خدا ۱۷
  • شرک: حقیقت شرک ۱۲; کیفر شرک ۱۶; نهى از شرک ۱۱
  • شک: آثار شک ۸
  • صحابه: توبه صحابه ۷; صحابه قبل از اسلام ۷; صحابه و شرک ۷
  • طغیان: کیفر طغیان ۱۶; موارد طغیان ۱۲
  • عبادت: آثار عبادت غیر خدا ۱۶; استقامت در عبادت ۱، ۲، ۹
  • عصیان: عصیان از خدا ۱۶; کیفر عصیان ۱۶
  • کیفر: موجبات کیفر ۱۶
  • مؤمنان: استقامت مؤمنان ۲، ۳; مسؤولیت مؤمنان ۲، ۳; مؤمنان و شرک عبادى ۱۱
  • مبلغان: مسؤولیت مبلغان ۱۳
  • محمد(ص): استقامت محمد(ص) ۱، ۲، ۳، ۴; تکلیف محمد(ص) ۱; محمد(ص) و شرک عبادى ۱۱; مسؤولیت محمد(ص) ۳، ۴; مشکلات محمد(ص) ۵
  • مسلمانان: مشکلات مسلمانان صدر اسلام ۵

منابع