الْمِحْرَاب
«محراب» محل ویژه اى است که در معبد براى امام آن معبد، یا افراد خاصى در نظر گرفته مى شود، و براى نامگذارى آن، به این اسم جهاتى ذکر کرده اند که از همه بهتر، سه جهت زیر است:
نخست این که از مادّه «حَرْب» به معناى جنگ، گرفته شده است چون مؤمنان، در این محل، به مبارزه با شیطان و هوس هاى سرکش بر مى خیزند.
دیگر این که «محراب» اصولاً به معناى بالاى مجلس است و چون محل محراب را در بالاى معبد قرار مى دهند به این نام نامیده شده است. در ضمن باید توجّه داشت وضع محراب در میان بنى اسرائیل چنان که گفته اند، با وضع محراب هاى ما تفاوت داشت; آنها محراب را از سطح زمین بالاتر مى ساختند به طورى که چند پله مى خورد و اطراف آن مانند دیوارهاى اطاق آن را محفوظ مى کرد به طورى که افرادى که در داخل محراب بودند، از بیرون کمتر دیده مى شدند.
سوم این که محراب به معناى تمام معبد است که جایگاه مبارزه با هواى نفس و شیطان بوده است.
ریشه کلمه
- حرب (۱۱ بار)
