الأعراف ٤٧
| کپی متن آیه |
|---|
| وَ إِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ |
ترجمه
| الأعراف ٤٦ | آیه ٤٧ | الأعراف ٤٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«صُرِفَتْ»: متوجّه گردانده شد. «تِلْقَآءَ»: جهت. سو. مصدر (لَقِیَ) است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا... (۴) فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ... (۰) وَ مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ... (۰)
تفسیر
- آيات ۳۷ - ۵۴ سوره اعراف
- مراد از افتراء کذب بر خدا، در آيه: «فَمَن أظلَمُ مِمَّن افتَرَى...»
- مشاجره و گفتگوى دوزخيان با يكديگر
- معناى «غِل» و اين كه «غِل»، از بزرگترين ناملايمات است
- معنای اين كه مؤمنان، بهشت را به ارث مى برند
- وجه اختلاف تعبير در «وَعَدَنَا رَبُّنَا» و «وَعَدَ رَبُّكُم»، در آيه شريفه
- اشاره به نفوذ حكم و امر انسان، در قيامت
- معناى «اعراف»، و مراد از «رجال اعراف»، در آيه شريفه
- مراد از «رجال اعراف»، مستضعفان نيستند
- اقوال گوناگون مفسّران، درباره معناى «اعراف» و مراد از «اصحاب اعراف»
- نقد سخن «صاحب المنار»، در باره «رجال اعراف» و «اصحاب اعراف»
- دو قول ديگر در معناى «اعراف» و بيان اصول اقوال در این باره
- معناى «اعراف» در قرآن
- بحث روايتى: (در ذيل آيات شريفه)
- روايتى از پيغمبر اكرم «ص»، درباره كيفيت مرگ مؤمن و كافر
- چند روايت ديگر درباره جهنّم كافر و اهل دوزخ
- رواياتى در اين باره كه مراد از «مؤذّن» در آیه: «وَ أذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَينَهُم...»، على «ع» است
- توضیحی پیرامون مؤذّن بودن على «ع»، در آخرت
- رواياتى درباره اصحاب «اعراف»
- چند روايت در مورد اين كه ائمّه اهل بيت «ع»، اصحاب اعراف هستند
نکات آیه
۱- دوزخیان در صحنه قیامت داراى موقعیتى بسیار شوم و دشوار (و إذا صرفت ابصرهم تلقاء اصحب النار قالوا ربنا) هدف از بیان ناخوشایندى بهشتیان از مشاهده دوزخیان و بیان دعاى آنان پس از مشاهده ناخواسته ترسیم موقعیت دشوار و شوم دوزخیان است.
۲- جهنم، داراى منظره اى بس هول انگیز (و إذا صرفت ابصرهم تلقاء اصحب النار قالوا ربنا)
۳- راهیان بهشت در صحنه قیامت منظره شوم و هول انگیز دوزخیان را مشاهده خواهند کرد. (و إذا صرفت ابصرهم تلقاء اصحب النار قالوا ربنا) برداشت فوق مبتنى بر این است که ضمیر «ابصرهم» و «قالوا» به «اصحب الجنة» در آیه قبل برگردانده شود.
۴- مشاهده دوزخیان از سوى بهشتیان، مشاهده اى ناخواسته و بدون اختیار (و إذا صرفت ابصرهم تلقاء اصحب النار) مجهول آوردن فعل «صرفت» حکایت از برداشت فوق دارد.
۵- راهیان بهشت پس از مشاهده وضعیت نابهنجار دوزخیان و منظره هولناک دوزخ، به دعا خواهند پرداخت (و إذا صرفت ابصرهم تلقاء اصحب النار قالوا ربنا)
۶- قرار نگرفتن در کنار دوزخیان ستمگر، دعاى رهروان بهشت به درگاه خداوند (و إذا صرفت ... قالوا ربنا لاتجعلنا مع القوم الظلمین)
۷- راهیان بهشت در عین امیدوارى براى ورود به بهشت، نگران ملحق شدن به دوزخیان هستند. (ربنا لاتجعلنا مع القوم الظلمین)
۸- دوزخیان ستمگر، انسانهایى منفور در دیدگاه بهشتیان (ربنا لاتجعلنا مع القوم الظلمین) راهیان بهشت خواسته خویش مبنى بر گرفتار نشدن به آتش دوزخ را با درخواست دورى از ستمکاران بیان داشتند و این مى رساند که بهشتیان در روز قیامت از ستمکاران نیز متنفر هستند.
۹- گرفتار شدن به آتش دوزخ، سرنوشت اقوام و ملتهاى ستمگر است. (إذا صرفت ابصرهم تلقاء اصحب النار قالوا ربنا لاتجعلنا مع القوم الظلمین)
۱۰- ستمگرى، ویژگى مشترک همه دوزخیان است. (إذا صرفت ابصرهم تلقاء اصحب النار قالوا ربنا لاتجعلنا مع القوم الظلمین)
۱۱- اعرافیان با نگاهى ناخواسته منظره ناخوشایند دوزخیان را مشاهده خواهند کرد. (و إذا صرفت ابصرهم تلقاء اصحب النار) برداشت فوق مبتنى بر این است که مراد از ضمیر «ابصرهم» و «قالوا» اصحاب اعراف باشد.
۱۲- مشاهده منظره ناهنجار دوزخیان، برانگیزنده اعرافیان به دعا به درگاه خداوند براى دور ماندن از ابتلا به سرنوشت آنها (إذا صرفت ابصرهم تلقاء اصحب النار قالوا ربنا لاتجعلنا مع القوم الظلمین)
۱۳- دوزخیان ستمگر، انسانهایى منفور در نظر اعرافیان (ربنا لاتجعلنا مع القوم الظلمین)
موضوعات مرتبط
- اصحاب اعراف: در قیامت ۱۱ ; اصحاب اعراف و جهنمیان ۱۱، ۱۲، ۱۳ ; دعاى اصحاب اعراف ۱۲
- اقوام ظالم: فرجام اقوام ظالم ۹
- بهشتیان: امیدوارى بهشتیان ۷ ; بهشتیان در قیامت ۳، ۵، ۷ ; بهشتیان و جهنمیان ۳، ۴، ۵، ۸ ; دعاى بهشتیان ۵، ۶ ; نگرانى بهشتیان ۷
- ترس: آثار ترس ۱۲
- جهنم: صفات جهنم ۲ ; منظره جهنم ۲، ۵ ; هولناکى جهنم ۲، ۳
- جهنمیان:۹ در قیامت ۱ ; جهنمیان ۹ ظالم ۶، ۸ ; رؤیت جهنمیان ۹ در قیامت ۳، ۴، ۵ ; صفات جهنمیان ۹ ۱۰ ; ظلم جهنمیان ۹ ۱۰ ; مشکلات اخروى جهنمیان ۹ ۱ ; مشکلات جهنمیان ۹ ۵، ۱۱، ۱۲ ; نفرت از جهنمیان ۹ ۸، ۱۴ ; هولناکى جهنمیان ۹ ۵
- دعا: موجبات دعا ۱۲
منابع
