تِلْقَاء
از الکتاب
«تِلْقاءَ» در اصل ـ به گفته بعضى از مفسران و اهل ادب ـ مصدر یا اسم است و به معناى مقابله مى آید، ولى بعداً به معناى ظرف مکان به کار رفته، یعنى مکان مقابله و جهت رو به رو. و در سوره «یونس» و مانند آن به معناى ناحیه و نزد، مى آید; یعنى: من از ناحیه و از نزد خودم نمى توانم آن را تغییر دهم.
ریشه کلمه
- لقى (۱۴۶ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن أَن أَبْصَارُهُم نَفْسِي مَدْيَن تَوَجّه مَا أَصْحَاب النّار أُبَدّلَه لَمّا إِن الْقَوْم الظّالِمِين صُرِفَت قَال إِذَا قَالُوا عَسَى أَتّبِع رَبّي إِلاّ يَطْمَعُون رَبّنَا لِي لا يَکُون هُم تَجْعَلْنَا يَهْدِيَنِي يُوحَى نَجّنِي مَع سَوَاء رَب يَدْخُلُوهَا قُل إِلَي السّبِيل إِنّي بَدّلْه أَو أَخَاف
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
