النحل ٤٦
ترجمه
| النحل ٤٥ | آیه ٤٦ | النحل ٤٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«تَقَلُّبِهِمْ»: رفت و آمد برای تجارت و بازرگانی. سعی و تلاش در پی معاش. «فَمَاهُم بِمُعْجِزِینَ»: (نگا: أنعام / یونس / ، هود / و ، توبه / و .
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ کَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَکْنَاهَا... (۰) أَ فَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِيَهُمْ... (۰) أَ فَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ... (۰) أَ وَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ... (۰)
تفسیر
- آيات ۴۱ - ۶۴،سوره نحل
- مقصود از حسنه در دنيا كه خداوند به مهاجرين وعده داده مجتمع صالح اسلامى است
- علت توصيف مهاجرين به دو صفت صبر و توكل
- مفاد آيه : ((و ما ارسلنا من قبلك الا رجالا...)) حصر رسالت در بشر عادى است
- معنا و موارد استعمال كلمه : ((ذكر))
- مراد از اهل ذكر در فاسئلوا اهل الذكر)) و اينكه مخاطبين اين خطاب كيانند
- معنا و مفاد آيه : ((و انزل اليك الذكر لتبين للناس مانزل اليهم ...))
- وجوهى كه مفسرين در تفسير آيه گفته اند
- حجت بودن بيانات رسول الله و عترت او (ائمه ) عليهم الصلاة و السلام
- انذار و تهديد مشركين كه از در مكه به خدا و پيامبرانش گناه مى كردند (مكروا السيئات )
- مراد از ((اخذ در تقلب )) و ((اخذ بر تخوف )) كه مشركين بدان تهديد شده اند
- گردش سايه اشياء نشانه خضوع و سجود موجودات در برابر خداست
- سجده جنبندگان آسمانها و زمين براى خدا به معناى خضوع وتذلل آنان در برابر خدا است
- توضيحى درباره استكبار در مقابل مخلوق و درمقابل خالق
- توضيحى درباره در مقابل مخلوق و در مقابل خالق
- وجه عدم استكبار عملى ملائكه در برابر خداى سبحان
- رد استدلال برخى به آيه : ((يخافون ربهم ...)) براىقول به اينكه ملائكه مكلف بوده خوف و رجا دارند وافضل از بشر هستند
- مقصود از جمله : ((لا تتخدوا الهين اثنين )) و معنايى كه از نهى از دو خدا گرفتن استفادهمى شود
- لازمه مالكيت مطلقه خدا اين است كه فقط او معبود و دين دائما از او باشد (له الدين و اصبا)
- در تنگناها و شدائد، اميد بستن به مسبب الاسباب و دست به دامان او شدن فطرى انسان است
- توضيح اينكه كفران نعمت غات و غرض شرك ورزيدن مشركين است
- مقصود از اينكه مشركين بخشى از روزى خود را نصيب ((ما لا يعملون )) قرار مى دهند
- منشاء و سبب اينكه مشركين ملائكه را مؤ نث و دختران خدا مى دانستند
- معناى جمله : ((و لهم ما يشتهون )) و گفتگوئى كه در مورد شده است
- حكايت دختر كشى مشركين و نكوهش آن
- ايمان به آخرت منبع همه خيرات و بركات و ايمان نداشتن به آخرت ريشه همه گناهاناست .
- منزه بودن خداى تعالى از هر قبيح عقلى و طبعى و از اتصاف به صفات ممكنات
- معناى جمله ((ولله المثل الاعلى ))
- اگر خدا مردم را به ظلمشان اخذ كند دابه اى روى زمين نخواهد ماند
- بيان ضعف استدلال به اين آيه براى قول به معصوم نبودن انبياء
- مراد از ((امم )) و ((اليوم )) در آيه : ((تالله لقد ارسلنا الى امم من قبلك ...))
- رواياتى كه در آنها اهل ذكر در جمله : ((فاسئلوااهل الذكر)) به اهل بيت عليهم السلام تفسير شده است
- بيان اينكه با توجه به سياق آيات مراد از اهل ذكراهل كتاب است و با قطع نظر از خصوص آيه مراداهل بيت عليهم السلام مى باشد
- چند روايت در معناى : ((فاسئلوا اهل الذكر))، ((افا من الذين مكروا))، ((له الدين واصبا)) و ((لله المثل الاعلى ))
نکات آیه
۱- توطئه کنندگان بر ضد پیامبر(ص)، به گرفتار شدن در عذاب هلاکت بار به هنگام تلاشهاى روزانه، تهدید شدند. (أفأمن الذین مکروا السیّئات ... أو یأخذهم فى تقلّبهم) «أخذ» (گرفتن) کنایه از هلاکت است و «تقلّب» (تصرف) مى تواند کنایه از هرگونه تلاش، رفت و آمد و فعالیت باشد.
۲- بدکاران، از سوى خداوند به هلاکت و عذاب استیصال تهدید شدند. (أفأمن الذین مکروا السیّئات ... أو یأخذهم فى تقلّبهم)
۳- هشدار خداوند به توطئه گران علیه پیامبر(ص)، به اینکه در هنگام توطئه، عذابى هلاکت بار آنان را خواهد گرفت. (أفأمن الذین مکروا السیّئات ... أو یأخذهم فى تقلّبهم) برداشت فوق بر این احتمال است که مراد از «تقلّبهم» تلاش مشرکان و توطئه گران براى اجراى مقاصد خویش علیه پیامبر(ص) باشد.
۴- هلاکت ناگهانى، از جمله عذابهاى دنیوى خداوند است. (أو یأخذهم فى تقلّبهم)
۵- بدکاران، هیچ گاه از عذاب استیصال و هلاکت بار خداوند، در امان نیستند. (أفأمن الذین مکروا السیّئات ... أو یأخذهم فى تقلّبهم)
۶- توطئه گران علیه پیامبر(ص)، هیچ گاه نباید خود را از عذاب استیصال الهى در امان بدانند. (أفأمن الذین مکروا السیّئات ... أو یأخذهم فى تقلّبهم)
۷- توطئه کنندگان علیه پیامبر(ص)، هیچ راهى براى گریز از عذاب استیصال الهى ندارند. (أفأمن الذین مکروا السیّئات ... أو یأخذهم فى تقلّبهم فما هم بمعجزین)
۸- تواناییهاى انسان در برابر عذاب الهى، فاقد کارآیى است. (أو یأخذهم فى تقلّبهم فما هم بمعجزین)
۹- ناتوانى در مقابل عذاب الهى، موجب تسلیم شدن در برابر عذاب استیصال (أو یأخذهم فى تقلّبهم فما هم بمعجزین) «فا» در «فما هم» براى تعلیل است.
موضوعات مرتبط
- انذار: انذار از عذاب ۱، ۳; انذار از عذاب استیصال ۲
- انسان: عجز انسان ۸
- بدکاران: انذار بدکاران ۲; حتمیت عذاب بدکاران ۵
- خدا: انذارهاى خدا ۲، ۳
- عجز: آثار عجز ۹
- عذاب: احساس مصونیت از عذاب ۶; تسلیم در برابر عذاب ۹; نجات از عذاب ۸; نجات از عذاب استیصال ۷
- محمد(ص): انذار دشمنان محمد(ص) ۱، ۳; حتمیت عذاب دشمنان محمد(ص) ۶، ۷; هلاکت دشمنان محمد(ص) ۱
- هلاکت: هلاکت ناگهانى ۴
