الرعد ٩
ترجمه
الرعد ٨ | آیه ٩ | الرعد ١٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ»: (نگا: انعام / ، توبه / و . «الْمُتَعَالِ»: والا و برتر از جهان و منزّه از مشابهت و مماثلت این و آن. چیره و مسلّط بر همه چیز. اصل آن (الْمُتَعالی) است و حذف یاء محض تخفیف است (نگا: غافر / و ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۷، سوره رعد
- تعريض و توهين كفار به قرآن
- خطاب (انما انت منذر) در پاسخ به كفار
- اشاره به سه تا از كارهاى رحم در ايام حملدر آيه شريفه
- وجوهى كه مفسرين در معناى (آنچه رحم ها كم و زياد مى كنند) گفته اند
- هر موجودى به امر و حكم خدا محدود به حد و مقدارى است
- معناى غيبت و شهادت و اينكه خداوند عالم الغيب و الشهادة است
- معناى ((كبير)) و ((متعال )) بودن خداى تعالى
- مراد از اينكه انسان نگهبانانى دارد كه او را از امر خداوند حفظ مى كنند
- ((معقبات )) همانگونه كه به امر خدا حفظ مى كنند از امر خدا نيز حفظ مى كنند
- مقصود از جمله : ((ان الله لايغير ما بقوم حتى يغيروا ما بانفسهم ))
- فقط بين اعمال خير و آثار نيك خارجى ملازمه هست
- پنج مساءله كه از توضيح آيه (له معقبات ...) روشن مى شود
- جهت و حكمت وجود تلازم بين اعمال صالح و نعمت ها و بهره مندى ها
- اختلاف شديد مفسرين در معناى آيه شريفه ((له معقبات ...))
- معناى دعا و بيان اينكه حق دعا (دعاى مستجاب ) براى خدا است و در برابر او نه غير او
- تمثيلى كه حال كسى را كه غير خدا را مى خواند بيان مى كند
- سه مطلب از تفسير آيه روشن گرديد
- ذلت حقيقى همه چيز در برابر خداى تعالى
- تذلل و تواضع همه موجودات در برابر خدا ذاتى است
- وجه فساد گفتار بعضى مفسرين در مراد از سجده
- وجه اسناد سجود به سايه ها
- وجه اختصاص سجود موجودات به صبح و شام
- جهت اختصاص جمله : ((و يسبح الرعد بحمده )) به بيان تسبيح رعد
- توحيد خالق به معناى توحيد رب است
- اعتقاد به وحدانيت خالق اعتقاد به ربوبيت ارباب و آله
- بحث روايتى
- رواياتى در ذيل جمله : ((انما انت منذر و لكل قوم هاد)) كه بر طبق آنها ((هادى )) على(عليه
- رواياتى در معناى : ((الله يعلم ما تحملكل اثنى و ما تغيض الارحام و ما تزداد))
- داستان عامر و اربد به نقل از ابن عباس
- چند روايت در ذيل آيه شريفه : ((له معقبات من بين يديه ...))
- رواياتى در بيان مراد از: ((ان الله لايغير ما بقوم حتى يغيروا ما بانفسهم ...))
- روايتى در مورد سجود هر كه در آسمانها و زمين است براى خدا
نکات آیه
۱- خداوند ، به همه نهانها و آشکارها داناست. (علم الغیب و الشهدة )
۲- خداوند، حقیقتى بزرگ و بلند مرتبه است. (الکبیر المتعال)
۳- تقسیم پدیده هاى جهان به غیب و شهود از طبقه بندیهاى هستى در قرآن (الغیب و الشهدة)
۴- علم خداوند به بى تأثیرى معجزات درخواستى کفرپیشگان ، دلیل اعطا نکردن آنها به پیامبر(ص) (و یقول الذین کفروا لولا أُنزل علیه ءایة ... الله یعلم ما تحمل ... علم الغیب و الشهدة ) بیان علم الهى به جنین و ویژگیهاى آن و به آشکارها و نهانها، پس از اشاره به این که تقاضاى کافران مبنى بر ارائه معجزه را پاسخ نمى دهد، حاوى این نکته است که: خداوند مى داند ارائه معجزات پیشنهادى کافران اثرى در هدایت ایشان ندارد. از این روست که به درخواست آنان پاسخ نمى دهد.
۵- «عن أبى عبدالله(ع) فى قوله عزوجل: «عالم الغیب و الشهادة» فقال: «الغیب ما لم یکن والشهادة ما قد کان; از امام صادق(ع) روایت شده که درباره سخن خداى عزوجل: «عالم الغیب و الشهادة» فرمود: غیب چیزى است که به وجود نیامده و شهادت چیزى است که وجود پیدا کرده است».
موضوعات مرتبط
- آفرینش: شهود آفرینش ۳; طبقه بندى آفرینش ۳; غیب آفرینش ۳
- اسماء و صفات: کبیر ۲; متعال ۲
- خدا: صفات خدا ۲; عظمت خدا ۲; علم خدا ۴; علم غیب خدا ۱
- شهود: مراد از شهود ۵
- غیب: مراد از غیب ۵
- کافران: بى تأثیرى معجزه بر کافران ۴
- معجزه: دلایل رد معجزه اقتراحى ۴