هود ٩٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۴:۴۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

آنان در این جهان و روز قیامت، لعنتی بدنبال دارند؛ و چه بد عطایی است (لعن و دوری از رحمت خدا)، که نصیب آنان می‌شود!

|و در اين دنيا و روز قيامت به لعنت بدرقه شدند، و بد عطايى نصيبشان شد
و در اين دنيا و روز قيامت به لعنت بدرقه شدند، و چه بد عطايى نصيب آنان مى‌شود.
و فرعونیان را در این جهان بد لعنتی در پی است و آن بد عطا و بخششی است.
و در این دنیا و روز قیامت به لعنتی بدرقه شدند [و آن لعنت] بد عطیه ای است که به آنان می دهند.
لعنت اينجهانى و لعنت روز قيامت را از پى دارند و چه بد عطايى به آنان داده شده است.
و در این [جهان‌] و در روز قیامت لعنتی گریبانگیرشان شود، چه بد است عطیه‌ای که به ایشان داده‌اند
و در پى آنان در اين جهان و در روز رستاخيز نفرينى روانه شود، [و] بد بخششى است كه به آنها بخشند.
در این دنیا دچار نفرین (مردمان) و طرد (از رحمت یزدان) شدند (و از پس ایشان بدنامی و رسوائی ماند) و در روز قیامت نیز (همین طور به لعنت و طرد از رحمت گرفتار می‌شوند و منفور خدا و فرشتگان و مردمان می‌گردند). چه بد عطائی که (به آنان) داده می‌شود!
و در این دنیا و روز قیامت به لعنت بدرقه شدند (و) چه بد (خیر مقدم و) کمک و بخشوده‌ای نصیب آنان است.
و پیرو شدند در این لعنتی را و روز قیامت چه زشت است میهمانان پذیرائی‌شده‌


هود ٩٨ آیه ٩٩ هود ١٠٠
سوره : سوره هود
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أُتْبِعُوا»: (نگا: هود / ) «الرِّفْدُ»: عطاء و ارمغان. «الْمَرْفُودُ»: عطاء شده. بخشش. «الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ»: مراد لعنت و نفرین است که از راه ریشخند عطاء و ارمغان نامیده شده است (نگا: صافّات / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- فرعون و پیروان وى در عرصه دنیا و آخرت ، به لعنت خدا گرفتار و از رحمت او به دورند. (و أُتبعوا فى هذه لعنة و یوم القیمة) ضمیر در «اُتبعوا» به فرعون و قوم وى باز مى گردد. «اتباع» (مصدر اُتبعوا) به معناى ملحق کردن و به دنبال فرستادن است. بنابراین «واُتبعوا ...»; یعنى ، فرعون و قوم او در دنیا و آخرت ، لعنت و نفرین را به دنبال خواهند داشت.

۲- نپذیرفتن رسالت پیامبران ، مایه گرفتار شدن به لعنت خدا و دورى از رحمت او در دنیا و آخرت است. (و لقد أرسلنا موسى ... و أُتبعوا فى هذه لعنة و یوم القیمة)

۳- لعنت الهى و دور شدن از رحمت او ، عطایى شوم و سزایى ناگوار است. (بئس الرفد المرفود) کلمه «الرفد» (عطیه و بخشش) فاعل براى «بئس» است و «ال» در آن «ال» جنسیه مى باشد و «المرفود» (عطیه و بخشش) مخصوص به ذم است و «ال» در آن عهد ذکرى بوده و اشاره به لعنت و دورى از رحمت خداست. بنابراین «بئس الرفد المرفود»; یعنى، آن عطیه (گرفتارى به لعنت خدا) بد عطیه و بخششى است.

۴- جزایى که در دنیا نصیب فرعونیان شد ، عطیه اى شوم و نیز سزایى که در آخرت بدان خواهند رسید ، سزایى نامیمون است. (و أُتبعوا فى هذه لعنة و یوم القیمة بئس الرفد المرفود) در آیه شریفه ، سزا و کیفر تحکماً و از روى استهزا به «رفد» (عطیه و بخشش) تشبیه شده است.

موضوعات مرتبط

  • انبیا: آثار تکذیب انبیا ۲
  • خدا: لعن خدا ۳; موجبات لعن خدا ۲
  • رحمت: محرومان از رحمت ۱; محرومیت از رحمت ۳; محرمیت از رحمت اخروى ۲; محرومیت از رحمت دنیوى ۲
  • عطایا: عطایاى شوم ۳، ۴
  • فرعون: لعن بر فرعون ۱; محرومیت فرعون ۱
  • فرعونیان: کیفر اخروى فرعونیان ۴; کیفر دنیوى فرعونیان ۴; لعن بر فرعونیان ۱; محرومیت فرعونیان ۱
  • لعن: مشمولان لعن ۱

منابع