هود ٩٥
ترجمه
هود ٩٤ | آیه ٩٥ | هود ٩٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«کَأَن لَّمْ یَغْنَوْا»: (نگا: اعراف / ، هود / ). «بُعْداً»: (نگا: هود / و و ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۹۵ - ۸۴، سوره هود
- مبعوث شدن شعيب (ع ) به سوى قوم خود، و رساندن پيام : خدا را پرستش كنيد و كمفروشى نكنيد!
- بيان اهميت معادلات و مبادلات مالى در حيات اجتماعى انسان ، و آثار سؤ كم فروشى
- سودهاى حاصل از كم فروشى و تضييع حقوق ديگران براى مؤ منين ، خير بشمار نمىرود. بلكه بهره خدايى و رزق حلال (بقية اللّه ) براى مؤ منان بهتر است
- استناد قوم شعيب (ع ) به : آزادى فكر و انديشه ، سنن ملى و مالكيت شخصى ، در رد دعوتآن حضرت
- چند نكته
- جواب شعيب (ع ) به اتهامى كه قومش با او زدند كه تو مى خواهى آزادى ما را سلب كنى
- توضيحى در مورد آزادى انسان و اينكه حيات اجتماعى انسان ، آزادى هاى فردى را محدودمى كند
- نشانه صدق مصلحان الهى اينست كه چيزى از پيش خود نمى گويند و خود بدانچه مىگويند عمل مى كنند. بنابراين سالب آزادى ديگران نيستند
- گفتارى پيرامون آزادى انسان (آزادى تكوينى و تشريعى و بيان اينكه آزادى انسانمتاءثر مى شود از: اسباب و علل ، و حيات اجتماعى و مدنى )
- هشدار شعيب (ع ) به قوم خود، از رسيدن عذاب
- هشدار شعيب (ع ) بعد از درماندن در مقابل او، به او گفتند: تو را ضعيف و بى ياور مىبينيم ، و او را تهديد به قتل كردند!
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات مربوط به شعيب (ع ) و قوم او)
- روايتى درباره توفيق الهى و توضيح مراد از آن
- گفتارى پيرامون داستان شعيب (ع ) و قوم او در قرآن كريم .
- شعيب ، سومين پيامبر عرب
- ۲- شخصيت معنوى شعيب (ع )
- ۳- نظر تورات درباره آن حضرت
نکات آیه
۱- عذاب نازل شده بر مردم مدین ، موجب نابودى آنان و از میان رفتن آثار زندگانى در دیار ایشان شد. (کأن لم یغنوا فیها) «غنىً» (مصدر لم یغنوا) به معناى اقامت کردن و سکنى گزیدن است. ضمیر در «فیها» به «دیار» در آیه قبل برمى گردد و جمله «کأن لم یغنوا فیها»; یعنى، گویا قوم شعیب در دیارشان اقامت نکرده بودند و این کنایه از نابودى آن دیار و محو شدن آثار زندگانى در آن جاست.
۲- مردم مدین ، سزاوار هلاکت و دورى از رحمت الهى بودند. (ألا بُعدًا لمدین) براى توضیح برداشت فوق، به ذیل برداشت شماره ۵ از آیه ۶۰ در همین سوره رجوع شود.
۳- شرک ورزى ، ستمگرى ، کم فروشى و بى عدالتى در مبادلات ، عاملهاى دورى از رحمت خدا و زمینه ساز هلاکت است. (و إلى مدین أخاهم شعیبًا ... ألا بُعدًا لمدین)
۴- قوم ثمود ، از رحمت خدا محروم شدند و با عذابهاى الهى به هلاکت رسیدند. (کما بعدت ثمود)
۵- سرنوشت و فرجام مردم مدین (قوم شعیب) همانند سرنوشت ثمودیان (قوم صالح) شد. (ألا بُعدًا لمدین کما بعدت ثمود) تشبیه در جمله «ألا بُعدًا ...» - علاوه بر بیان همسانى هلاکت مردم مدین با هلاکت قوم ثمود - ناظر به سخن شعیب(ع) - که در آیه ۸۹ مطرح شد - نیز مى باشد. آن حضرت مردم خویش را به سرنوشتى همانند سرنوشت یکى از اقوام گذشته هشدار داد. آیه مورد بحث بیان مى دارد که آن قوم، قوم صالح (ثمودیان) بود.
موضوعات مرتبط
- اقتصاد: آثار تخلفات اقتصادى ۳
- اهل مدین: تاریخ اهل مدین ۱; فرجام اهل مدین ۵; محرومیت اهل مدین ۲; ویژگیهاى عذاب اهل مدین ۱; هلاکت اهل مدین ۱، ۲
- رحمت: عوامل محرومیت از رحمت ۳; محرومان از رحمت ۲، ۴
- شرک: آثار شرک ۳
- قوم ثمود: تاریخ قوم ثمود ۴; عذاب قوم ثمود ۴; فرجام قوم ثمود ۵; محرومیت قوم ثمود ۴; هلاکت قوم ثمود ۴
- کم فروشى: آثار کم فروشى ۳
- هلاکت: زمینه هلاکت ۳