الأعراف ٣٩
ترجمه
| الأعراف ٣٨ | آیه ٣٩ | الأعراف ٤٠ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«فَضْلٍ»: برتری. مراد برتری از لحاظ تخفیف عذاب است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۳۷ - ۵۴، سوره اعراف
- مراد از افترا بر خدا به كذب در آيه (( فمن اظلم ممن افترى ...(( شرك ورزيدن به خداو انكار توحيد است .
- مشاجره و گفتگوى دوزخيان با يكديگر
- جمله : (( لاتكلّف نفسا الّا وسعها(( مفيد رفع نگرانى از عدم قدرت بر انجام دادن جميعاعمال صالح است .
- معناى (( غل (( و اشاره به اينكه غل از بزرگترين ناملايمات است .
- توضيحى در مورد تعبير به اينكه مؤ منين بهشت را به ارث مى برند.
- وجه اختلاف تعبير در (( وعدنا ربنا(( و (( وعد ربكم (( در آيه شريفه
- اشاره به نفوذ حكم و امر انسان در قيامت
- معناى (( اعراف (( و مراد از آن در آيه شريفه
- رجال اعراف از طايفه جن يا ملك نيستند
- مراد از رجال اعراف ، مستضعفين نيستند
- اصحاب اعراف از جنس بشر هستند و خصوصياتى كه براى آنان ذكر شده با جمله : (( والامر يومئذ للّه (( منافات ندارد
- اشاره به اقوال متعددى كه درباره معناى اعراف و مراد از اصحاب اعراف گفته شده است .
- روايتى از آلوسى درباره مراد از رجال اعرافنقل كرده و صاحب المنار آن را بى اعتبار دانسته است .
- سخن ما با صاحب المنار كه با مقايسه مسائل قيامت با نظام جارى در دنيا روايت مذكور رامردود دانسته است .
- دو قول ديگر در معناى اعراف و بيان اصول اقوال در مسئله اعراف
- معناى اعراف در قرآن
- دلالت جمله : (( الذين اتّخذوا دينهم لهوا و لعبا(( بر اينكه انسان ناچار از تدين به ديناست .
- بحث روايتى (در ذيل آيات شريفه )
- روايتى از پيغمبر اكرم (ص ) درباره كيفيت مرگ مؤ من و كافر
- چند روايت ديگر درباره جهنم كافر و اهل دوزخ
- رواياتى در اين باره كه مراد از (( مؤ ذن (( در (( و اذّن مؤ ذن بينهم ...(( على (ع ) مىباشد
- مؤ ذن بودن على عليه السلام و اعلام حكم خداوند توسط او در آخرت ازفضائل آن حضرت به حساب مى آيد.
- رواياتى درباره اصحاب اعراف
- اشكال وارد بر رواياتى كه اصحاب اعراف را به كسانى كه داراى حسنات و سيئاتمساوى هستند تفسير مى كنند.
- چند روايت در مورد اينكه ائمه اهل بيت عليهم السلام اصحاب اعراف هستند.
نکات آیه
۱- سران کفر و شرک و پیروانشان پس از ورود به جهنم به مجادله و کشمکش خواهند پرداخت. (قالت أخریهم لأولیهم ... و قالت ألیهم لأخریهم فما کان)
۲- تساوى پیروان و سران شرک در استحقاق عذاب مضاعف، پاسخى از سوى سران شرک به پیروان خویش (و قالت ألیهم لأخریهم فما کان لکم علینا من فضل فذوقوا العذاب)
۳- پیروان شرک و کفر براى رهایى از عذاب مضاعف هیچ مزیتى بر سران خویش ندارند. (فما کان لکم علینا من فضل)
۴- پیروان شرک و کفر، در قیامت، خواهند فهمید که گناهى کمتر از سرانشان بر دوش ندارند. (فما کان لکم علینا من فضل) چون جمله «فما کان ...» نتیجه پاسخ خداوند است که فرمود «لکل ضعف و لکن ...» معلوم مى شود هر دو گروه (سران و پیروان) از آن جمله مى فهمند که به گناهى همسان گرفتار هستند.
۵- کینه توزى و دشمنى دوزخیان نسبت به یکدیگر (فأتهم عذابا ضعفا من النار ... فما کان لکم علینا من فضل)
۶- سران شرک و کفر با دعوت پیروانشان به چشیدن از عذاب مضاعف دوزخ، آنان را سرزنش و ملامت مى کنند. (ربنا هؤلاء أضلونا ... فذوقوا العذاب بما کنتم تکسبون) «ال» در کلمه «العذاب» عهد ذکرى است و اشاره به همان عذاب مضاعف دارد که از «لکل ضعف» استفاده مى شود.
۷- عذاب اخروى پیروان شرک و کفر، سزاى اعمالشان در دنیاست. (فذوقوا العذاب بما کنتم تکسبون)
۸- عذاب آخرت، بازتاب عمل انسان، حتى در باور دوزخیان (قالت ... فذوقوا العذاب بما کنتم تکسبون)
موضوعات مرتبط
- جهنم: سرزنش در جهنم ۶; عذاب جهنم ۶; منازعه در جهنم ۱
- جهنمیان: دشمنى جهنمیان ۵; روابط جهنمیان ۵; عقیده جهنمیان ۸; کینه جهنمیان ۵
- رهبران: دعوت رهبران شرک ۶; دعوت رهبران کفر ۶; رهبران شرک در جهنم ۱; رهبران کفر در جهنم ۱; سرزنشهاى رهبران شرک ۶; سرزنشهاى رهبران کفر ۶; عذاب رهبران شرک ۲; گناه رهبران شرک ۴; گناه رهبران کفر ۴; منازعه رهبران شرک ۱; منازعه رهبران کفر ۱; نجات رهبران شرک ۳; نجات رهبران کفر ۳
- عذاب: مضاعف ۲، ۶، ۷; موجبات عذاب اخروى ۸
- عمل: آثار عمل ۸; کیفر عمل ۷
- کافران: دعوت از کافران پیرو ۶; عذاب کافران ۳; کافران در قیامت ۴; کیفر اخروى کافران ۷; گناه کافران پیرو ۴; منازعه کافران پیرو ۱; نجات کافران پیرو ۳
- مشرکان: دعوت از مشرکان پیرو ۶; عذاب مشرکان ۳; عذاب مشرکان پیرو ۲; کیفر اخروى مشرکان ۷; گناه مشرکان پیرو ۴; مشرکان در قیامت ۴; منازعه مشرکان پیرو ۱; نجات مشرکان پیرو ۳
