الانسان ١١

فَوَقَاهُمُ‌ اللَّهُ‌ شَرَّ ذٰلِکَ‌ الْيَوْمِ‌ وَ لَقَّاهُمْ‌ نَضْرَةً وَ سُرُوراً

ترجمه

(بخاطر این عقیده و عمل) خداوند آنان را از شرّ آن روز نگه می‌دارد و آنها را می‌پذیرد در حالی که غرق شادی و سرورند!

|پس خدا آنها را از شرّ آن روز نگاه دارد و بهجت و سرور به آنها ارزانى دارد

پس خدا [هم‌] آنان را از آسيب آن روز نگاه داشت و شادابى و شادمانى به آنان ارزانى داشت.

خدا هم از شر و فتنه آن روز آنان را محفوظ داشت و به آنها روی خندان و دل شادمان عطا نمود.

پس خدا نگه دار آنان از آسیب و گزند آن روز است و شادابی و شادمانی به آنان عطا می کند.

خدا ايشان را از شر آن روز نگه داشت و آنان را طراوت و شادمانى بخشيد.

سپس خداوند آنان را از شر آن روز در امان دارد و به ایشان تازگی و خرمی بنمایاند

پس خداى ايشان را از بدى و سختى آن روز نگاه دارد و ايشان را تازگى و شادمانى پيش آرد.

به همین خاطر، خداوند آنان را از شرّ و بلای آن روز محفوظ می‌دارد، و ایشان را به خرّمی و شادمانی می‌رساند.

پس خدا (هم) آنان را از آسیب آن روز نگه داشت‌، و شادابی و شادمانی به آنان بسی ارزانی داشت.

پس نگهداشتشان خدا از بدی آن روز و بدیشان ارزانی داشت خرّمی و شادمانی‌

الانسان ١٠	آیه ١١	الانسان ١٢
سوره : سوره الانسان نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٠ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«شَرَّ»: بلایا و شدائد قیامت. مفعولٌ‌به دوم است. «لَقَاهُمْ»: ایشان را می‌رساند به. بدیشان می‌رساند و می‌بخشد. «نَضْرَةً»: سرسبزی و خرّمی. شادی و شادمانی (نگا: مطفّفین / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

لِلَّذِينَ‌ أَحْسَنُوا الْحُسْنَى‌ وَ... (۰) وُجُوهٌ‌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ (۰)

ضَاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ (۰) رِجَالٌ‌ لاَ تُلْهِيهِمْ‌ تِجَارَةٌ وَ... (۱)

تفسیر

• آيات ۱ - ۲۲، سوره دهر
• اشاره به مضامين سوره مباره دهر
• مراد از اينكه انسان شى ء مذكورى نبوده ، و احتجاجى كه اين بيان متضمّن است
• مقصود از ابتلاء انسان (نبتليه ) و آنچه از تفريع ((فجعلناه سميعا بصيرا)) بر آناستفاده مى شود
• معناى شكر و كفر و دو نكته اى كه از آيه : ((انّا هديناهالسبيل امّا شاكرا و كفورا)) استفاده مى شود
• فرق بين هدايت تكوينى و هدايت تشريعى
• بيان اينكه فطرت و خلقت آدمى شاهد بر حقّ و واجب الاتّباع بودن دعوت تشريعى الهىاست
• مراد از ((ابرار))، و صفات ايشان
• توضيحى در مورد تنعّم ابرار و نوشيدنشان از چشمه اى كه ((يشرب بها عباداللّه ...))
• مفاد، سبب و محلّ نزول آيه : ((و يطعمون الطعام على حبّه ...))
• معناى اينكه عملى به خاطر وجه اللّه انجام شود
• وصف نعمت هاى بهشتى ابرار كه در مقابل صبرشان در راه خدا داده شده اند
• مقصود از ((شراب طهور)) كه در بهشت به ابرار نوشانده مى شود
• اشاره به وجه اينكه در شمار نعم بهشتى ابرار، از حورالعين نام برده نشده است
• چند روابت حاكى از مدنى بودن سوره هل اتى
• رواياتى راجع به نزول سوره هل اتى در شاءن اميرالمؤ منين و فاطمه (عليهماالسّلام )
• چند روايت از طرق عامّه دالّ بر جضور مردى سياه نزدرسول اللّه (صلى الله عليه و آله ) و نزول سوره هل اتى
• نقد و بررسى روايات فوق و اثبات نزول سوره در شاءن(اهل بيت (ع ) )
• ردّ سخن يكى از مفسّرين دائر بر اينكه سوره هل اتى مكّى است
• رواياتى در بيان معناى جمله : ((لم يكن شيئا مذكورا))
• رواياتى ديگر در زيل برخى آيات گذشته : ((انا هديناهالسبيل ...))، ((عينا يشرب بها عباد الله ...))، ((و يطعمون الطعام ...)) و...
• رواياتى در تفسير آيات مربوط به وصف بهشت و نعمتهاى آن
• (در ذيل آيه : ((هل اتى على الانسان حين من الدهر لم يكن شيئا مذكورا))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، ابرار را از تمامى شرور و گزندهاى روز قیامت حفظ خواهد کرد. (فوقیهم اللّه شرّ ذلک الیوم)

۲ - ابرار، داراى رخسارى شاداب و قلبى پرسرور در قیامت (و لقّیهم نضرة و سرورًا) «نضرة»به معناى حسن و زیبایى است و چون ابرار در مقابل کافرانى قرار دارند که چهره آنان بر اثر مشکلات قیامت عبوس و در هم کشیده است; مقصود از «نضرة» تابناکى چهره ابرار از نعمت هاى الهى خواهد بود; چنان که در آیه ۲۲ سوره قبل (قیامت) چنین آمده است: «وجوه یومئذ ناضرة».

۳ - مصونیت ابرار از شرور و گزندهاى قیامت و شادابى رخسار و سرور دل آنان، به دلیل ایمان آنان به قیامت و خوف آنان از آن روز است. (إنّا نخاف من ربّنا یومًا ... فوقیهم اللّه شرّ ذلک الیوم) «فا» در «فوقاهم» براى تفریع این آیه بر آیه قبل است; یعنى، مصونیت ابرار از شرور قیامت، به این دلیل است که آنان، از احوال آن روز در هراس بودند; روزى که چهره هاى کافران عبوس و دل هاى آنان محزون است.

۴ - ایمان به قیامت و خوف از احوال آن روز، موجب مصونیت از شرور روز قیامت و خرّمى رخسار و شادمانى دل (إنّا نخاف من ربّنا یومًا ... فوقیهم اللّه شرّ ذلک الیوم و لقّیهم نضرة و سرورًا)

۵ - وفاى به نذر، ایثار و انفاق خالصانه به نیازمندان و بیم از روز قیامت، موجب مصونیت از سختى هاى قیامت و شادمانى در آخرت است.    یوفون بالنذر و یخافون یومًا ... إنّما نطعمکم لوجه اللّه ... فوقیهم اللّه ... و لقّیهم نضرة و سرورًا برداشت یاد شده، مبتنى بر این احتمال است که آیه شریفه ناظر به مجموع آیات مربوط به ابرار و ویژگى هاى آنان باشد.

موضوعات مرتبط

• ابرار: ایمان ابرار ۳; سرور اخروى ابرار ۲، ۳; سیماى اخروى ابرار ۲; مصونیت اخروى ابرار ۱، ۳
• انفاق: آثار انفاق ۵; اخلاص در انفاق ۵
• ایمان: آثار اخروى ایمان ۳; آثار ایمان به قیامت ۳، ۴
• ترس: آثار ترس از قیامت ۳، ۴، ۵
• سرور: عوامل سرور اخروى ۴، ۵
• قیامت: مصونیت از شرور قیامت ۱، ۳
• مساکین: انفاق به مساکین ۵
• نذر: آثار وفاى به نذر ۵
• نشاط: عوامل نشاط اخروى ۴، ۵