المزمل ٦

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۱۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

مسلّماً نماز و عبادت شبانه پابرجاتر و با استقامت‌تر است!

مسلما پديده‌ى شب [خيزى‌] داراى استحكام بيشتر و ذكر و قرائت [در آن‌] استوارتر است
قطعاً برخاستن شب، رنجش بيشتر و گفتار [در آن هنگام‌] راستين‌تر است.
البته نماز شب (و دعا و ناله سحر) بهترین شاهد اخلاص و صفای قلب و دعوی صدق ایمان است.
بی تردید عبادت [ی که در دل] شب [انجام می گیرد] محکم تر و پایدارتر و گفتار در آن استوارتر و درست تر است.
هر آينه شب‌هنگام از بستر برخاستن، موافقت زبان و دل را افزاينده‌تر است و بيان سخن را استواردارنده‌تر.
بی‌گمان شب‌خیزی بیشتر موافقت [دل و زبان‌] در بردارد و از لحاظ سخن استوارتر است‌
همانا ساعتهاى شب- يا قيام و عبادت در شب- استوارتر و پابرجاتر و به گفتار درست‌تر است- از عبادت روز-.
عبادت شبانه، (افعال آن) مؤثّرتر و ماندگارتر، و اقوال (آن) درست‌تر و پابرجاتر است.
بی‌گمان عبادت نشأت‌‌یافته از شب گامی استوارتر و فراتر و گفته‌اش پای‌برجاتر و گرانبارتر است.
همانا پیدایش شب پررنج‌تر است و استوارتر است در گفتار


المزمل ٥ آیه ٦ المزمل ٧
سوره : سوره المزمل
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَاشِئَةَ»: قیام. برخاستن. مراد عبادت شبانه است. مصدر ثلاثی مجرّدی است همچون خَاتِمَة و فَاتِحَة و عَاقِبَة. «وَطْأً»: سنگینی. ثبات. اثر (نگا: أضواءالبیان).


تفسیر

نکات آیه

۱ - شب، بهترین زمان براى برگزارى نماز و انجام دادن عبادت (قم الّیل ... إنّ ناشئة الّیل ... و أقوم قیلاً) «ناشئة» مشتق از «نَشْأ» (حادث شدن، پدید آمدن) و به معناى حادثه و پدیده است (مصباح المنیر). اضافه «ناشئة» به «اللیل»، مى تواند اضافه بیانیه و یا اضافه ظرفیه باشد. گفتنى است که آیه یاد شده تعلیل براى «قم اللیل...» مى باشد; یعنى، شب را به پاخیز چون شب... .

۲ - ایستادن در پیشگاه خدا با گامى استوارتر و گفتوگو در محضر او با سخنانى راست تر و ریشه دارتر، دو امتیاز برجسته نماز و عبادت شبانه (هى أشدّ وطًا و أقوم قیلاً) ضمیر «هى» به «ناشئة» بازمى گردد. «أشدّ» معادل «أثبت» (با ثبات تر، استوارتر) و «وطىء» مرادف «قیام» (ایستادن) است (لسان العرب). «أقوم» نیز به معناى «أسدّ» (محکم تر) و «قیلاً» همتاى «مقال» (سخن گفتن) است; یعنى، آن (پدیده شب) از حیث ایستادن (ایستادن در پیشگاه خدا) استوارتر و از حیث سخن (سخن گفتن در محضر خدا) محکم تر است.

۳ - نماز شب، پدیده اى بس ارزشمند و والا در پیشگاه خداوند (إنّ ناشئة الّیل هى أشدّ) در صورتى که اضافه «ناشئة اللیل» ظرفیه باشد; مقصود از پدیده، عبادت شبانه بوده و معناى «إنّ ناشئة اللیل» چنین خواهد بود: «به راستى پدیده اى (عبادتى) که در شب واقع مى شود...». گفتنى است که آیه شریفه در مقام تمجید و ستایش از عبادت شبانه است.

۴ - قیام و قرائت، اساسى ترین ارکان عبادت و نماز (هى أشدّ وطًا و أقوم قیلاً) اختصاص به ذکر یافتن دو رکن قیام (أشدّ وطئًا) و قرائت (أقوم قیلاً) از میان ارکان پنجگانه نماز، بیانگر مطلب یاد شده است.

۵ - لزوم پرداختن به تهّجد، پس از استراحت (إنّ ناشئة الّیل هى أشدّ وطًا) برخى از اهل لغت «ناشئة اللیل» را به برخاستن پس از خوابیدن (القومة بعد النومة) معنا کرده اند (قاموس المحیط).

۶ - برگزارى نماز شب، اختصاص به ساعتى مشخص ندارد. (إنّ ناشئة الّیل) «ناشئة اللیل»، به معناى هر ساعتى از شب نیز آمده است (قاموس المحیط).

۷ - بخش نخست شب، زمان مناسب براى عبادت و نماز (إنّ ناشئة الّیل هى أشدّ وطًا) یکى از معانى «ناشئة اللیل»، ساعات اول شب است (قاموس المحیط).

۸ - انسان هاى اهل تهّجد، استوارتر و با صلابت تر از دیگران در کردار و گفتار (إنّ ناشئة الّیل هى أشدّ وطًا) یکى از احتمالات مطرح در آیه شریفه، این است که «ناشئة» صفت براى موصوف محذوف است; یعنى، «إنّ النفس الناشئة فى اللیل». گفتنى است که برداشت یاد شده بر این اساس است که مفضل علیه «أشدّ» و «أقوم»، انسان هاى غیر متهجد باشند; یعنى، «النفس الناشئة فى اللیل هى أشدّ وطئاً... من النفس الغیر الناشئة فیه».

روایات و احادیث

۹ - «عن هِشام بن سالم عن أبى عبداللّه(ع) فى قول اللّه عزّوجلّ: إنّ ناشئة اللیل هى أشدّ وطئاً و أقوم قیلاً» قال: یعنى بقوله: «و أقوم قیلاً» قیامَ الرّجل عن فِراشه یرید به اللّهَ لایرید به غیرَه;[۱] هشام بن سالم از امام صادق(ع) درباره سخن خداى عزّوجلّ: «إنّ ناشئة اللیل هى أشد وطئاً و أقوم قیلاً» روایت نموده که فرمود: مقصود از «و أقوم قیلاً» برخاستن شخص از رختخواب خود است در حالى که قصدش خدا باشد و غیر او را اراده نکند».

۱۰ - «عن أبى جعفر و أبى عبداللّه (علیهماالسلام) إنّهما قالا: هى القیامُ فى آخر اللیل إلى صلاة اللیل;[۲] از امام باقر و امام صادق(علیهماالسلام) روایت شده که فرموده اند: [مراد از] آن [«ناشئة اللیل»] برخاستن در آخر شب براى نماز شب است».

موضوعات مرتبط

  • احکام :۶
  • تهجد: آداب تهجد ۵; اخلاص در تهجد ۹; تهجد پس از استراحت ۵; وقت تهجد ۵
  • خدا: تکلم با خدا ۲
  • شب: فواید اول شب ۷; فواید شب ۱
  • عبادت: ارکان عبادت ۴; بهترین وقت عبادت ۱; عبادت در اول شب ۷; وقت عبادت ۷
  • متهجدان: استقامت متهجدان ۸; فضایل متهجدان ۸
  • نماز: احکام نماز شب ۶; اخلاص در نماز شب ۲; ارکان نماز۴; اهمیت نماز شب ۱۰; بهترین وقت نماز ۱; صداقت در نماز شب ۲; فضیلت نماز شب ۲، ۳; قرائت در نماز ۴; قیام در نماز ۴; قیام در نماز شب ۲; نمازدر اول شب ۷; وقت نماز ۷; وقت نماز شب ۶

منابع

  1. کافى، ج ۳، ص ۴۴۶، ح ۱۷; نورالثقلین، ج ۵، ص ۴۴۸- ، ح ۱۵ و ۱۶.
  2. مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۵۷۰; نورالثقلین، ج ۵- ، ص ۴۴۹، ح ۱۹.