الممتحنة ١٣
ترجمه
الممتحنة ١٢ | آیه ١٣ | الممتحنة ١٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«قَوْماً»: مراد از چنین مردمانی کسانیند با دو صفت عمده: الف - خدا بر آنان خشمگین است. ب - به آخرت ایمان ندارند، بدان گونه که به برگشتن مردگان به پیش خود ایمان ندارند. «الْکُفَّارُ»: مراد همان قوم مغضوب و نومید از آخرت است. ذکر اسم ظاهر بجای ضمیر برای مسجّل کردن کفرشان و اشاره به خشم فراوان خدا بر آنان است. برخی هم آیه را چنین معنی کردهاند: ای مؤمنان! مردمانی را به دوستی نگیرید که خدا بر آنان خشمگین است. مردمانی که همچون کفار که از مردگان قطع امید کردهاند، آنان از آخرت قطع امید کردهاند. یا این که حرف (مِنْ) را بیانیه دانسته و گفتهاند: ای مؤمنان! مردمانی را به دوستی نگیرید که خدا از آنان خشمگین است. مردمانی که از آخرت ناامیدند، همان گونه که کافران مرده و مدفون در گورستانها قبلاً بر این باور بودند.
تفسیر
- آيات ۱۰ - ۱۳، سوره ممتحنه
- حكم زنانى كه ايمان آورده به سوى پيامبر(ص ) هجرت مى كردند ازدواج با آنها و...
- معناى آيه شريفه :((و ان فاتكم شى ء من ازواجكم ...))
- حكم بيعت زنان مؤ من با رسول خدا(ص ) و شرايط آن
- ياد آورى شقاوت و هلاكت ابدى يهود (مغضوب عليهم ) و نهى از دوستى با آنان
- رواياتى درباره زنان مهاجر، امتحان ايمان آنها، بيعتشان با پيامبر(ص )، حكم ازدواج باآنها و...
- چند روايت درباره ازدواج با زنان كافر
- چند روايت درباره ازدواج با زنان كافر
- توضيحى درباره جمع بين آيه :((و لا تمسكوا بعصم الكوافر)) و آيه ((و المحصناتمن الذين و اوتوا الكتاب ...))
- رواياتى درباره بيعت زنان با پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و بيان شروط آن
نکات آیه
۱ - مؤمنان، موظّف به دوستى نکردن با گروه ها و جوامع مورد غضب الهى (یأیّها الذین ءامنوا لاتتولّوا قومًا غضب اللّه علیهم)
۲ - ایمان راستین، ناسازگار با دوستى نسبت به کافران و خداستیزان (یأیّها الذین ءامنوا لاتتولّوا) از آن جا که خطاب متوجه مؤمنان است; استفاده مى شود که وصف ایمان، در حکم (دوستى نکردن) نقش دارد.
۳ - نهى الهى از رابطه مودّت آمیز مؤمنان با یهودیان معاند و مورد خشم خداوند (یأیّها الذین ءامنوا لاتتولّوا قومًا غضب اللّه علیهم) مفسران در تفسیر «قوماً غضب اللّه»، یهود را یاد کرده اند.
۴ - روابط دوستانه برخى از مسلمانان صدراسلام با یهودیان (یأیّها الذین ءامنوا لاتتولّوا قومًا غضب اللّه علیهم) چنان که در بعضى شأن نزول ها آمده است، آیه شریفه ناظر به جریان خارجى مى باشد.
۵ - یأس از رحمت الهى و ثواب اخروى، نشانه انسان هاى مورد غضب خداوند (یهودیان) (قومًا غضب اللّه علیهم قد یئسوا من الأخرة) شاید منظور از «یأس از آخرت» ایمان نداشتن به قیامت نباشد; بلکه مقصود یأس از رحمت الهى در آخرت است. چه این که یهود به عنوان مصداق «مغضوب علیهم» اصل قیامت را قبول داشتند; ولى در ویژگى هاى آن مردد بودند.
۶ - مأیوسان از رحمت حق و ثواب اخروى، غیرقابل اعتماد و ناشایست براى دوستى و مودّت (یأیّها الذین ءامنوا لاتتولّوا قومًا ... قد یئسوا من الأخرة) جمله «قد یئسوا» به منزله تعلیل براى «لاتتولّوا» مى باشد.
۷ - یأس از رحمت خدا و ثواب اخروى، گناهى است بزرگ. (قومًا غضب اللّه علیهم قد یئسوا من الأخرة) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که «قد یئسوا...»، به عنوان بارزترین ویژگى مغضوبین یاد شده است.
۸ - مرگ، پایان همه چیز در بینش کافران (کما یئس الکفّار من أصحب القبور ) «من» در آیه شریفه مى تواند براى ابتداى غایت و یا بیانیه باشد. برداشت یاد شده بر پایه احتمال اول است.
۹ - معتقدان به آخرت - اما مأیوس از ثواب اخروى - مانند کافران، بى اعتقاد به رستاخیزاند. (قد یئسوا من الأخرة کما یئس الکفّار من أصحب القبور ) در صورتى که مقدر آیه چنین باشد: «قد یئسوا من ثواب الآخرة...»; استفاده مى شود که معتقدان به معاد - ولى ناامید از ثواب اخروى - همچون کافرانى اند که اصولاً از زنده شدن دوباره مأیوس اند.
۱۰ - باورهاى دینى و اعتقادات، ملاکى تعیین کننده در روابط و دوستى هاى مؤمنان (یأیّها الذین ءامنوا لاتتولّوا ... قد یئسوا من الأخرة)
موضوعات مرتبط
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۴
- ایمان: آثار ایمان ۲
- پاداش: دوستى با مأیوسان از پاداش اخروى ۶
- خدا: دوستى با مأیوسان از رحمت خدا ۶; نواهى خدا ۳
- دوستى: ملاکهاى دوستى ۶، ۱۰
- عقیده: آثار عقیده ۱۰
- قیامت: مکذبان قیامت ۹
- کافران: بینش کافران ۸; موانع دوستى با کافران ۲
- گناهان کبیره :۷
- مؤمنان: تکلیف مؤمنان ۱
- مرگ: حقیقت مرگ ۸
- مسلمانان: دوستى مسلمانان صدراسلام با یهود ۴
- مغضوبان خدا: دوستى با مغضوبان خدا ۱، ۳; صفات مغضوبان خدا ۵
- یأس: آثار یأس از پاداش اخروى ۹; گناه یأس از آخرت ۷; گناه یأس از رحمت ۷; یأس از پاداش اخروى ۵، ۷; یأس از رحمت خدا ۵
- یهود: صفات یهود ۵; نهى از دوستى با یهود ۳