روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۹۸
آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة
ابن محبوب عن عمرو بن ابي المقدام عن ابيه قال :
| الکافی جلد ۸ ش ۳۹۷ | حدیث | الکافی جلد ۸ ش ۳۹۹ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۸۷
عمرو بن ابى المقدام از پدرش روايت كند كه گويد: بامام باقر عليه السّلام گفتم: اهل سنت پندارند كه چون همه مردم زير بار بيعت ابو بكر رفتند پس اين كار مورد رضايت خداى عز و جل نيز بود، و خداوند چنان نيست كه امت محمد (ص) را پس از او بفتنه اندازد و گمراه كند!؟ حضرت باقر عليه السّلام فرمود: آيا كتاب خدا (قرآن) را نخواندهاند، آيا خدا نميفرمايد: «و محمد جز فرستادهاى نيست كه پيش از او فرستادگانى درگذشتهاند آيا اگر او بميرد يا كشته شود شما بعقب باز گرديد، و هر كه بعقب باز گردد زيانى بخدا نرساند و خداوند پاداش دهد سپاسگزاران را» (سوره آل عمران آيه ۱۴۴). عرضكردم: آنها اين آيه را جور ديگرى تفسير كنند (يعنى ميگويند اين سخن بطور استفهام ذكر شده و دلالت بر وقوع آن ندارد؟- از مجلسى (ره)-). فرمود: آيا چنان نيست كه خداى عز و جل از امتهاى پيش از ايشان خبر داده كه آنها پس از آمدن دليلهاى قاطع روشن اختلاف كردند در آنجا كه فرمايد: «و بعيسى بن مريم حجتها (و دليلهاى روشن) داديم و او را بروح القدس كمك كرديم، و اگر خدا ميخواست آنها كه پس از پيغمبران آمدند با وجود دليلهائى كه بر ايشان آمده بود با يك ديگر كارزار نميكردند، ولى باز هم اختلاف كردند، از آنها كسانى بودند كه ايمان داشتند و كسانى بودند كه كفر ورزيدند، و اگر خدا ميخواست با هم كارزار نميكردند ولى خدا هر چه خواهد ميكند» (سوره بقره آيه ۲۵۳) و همين آيه دليل است بر اينكه اصحاب محمد (ص) نيز پس از او اختلاف كردند پس برخى ايمان داشتند و برخى كافر شدند. (مقصود امام عليه السّلام اين است كه وقوع اختلاف و ارتداد امتها پس از پيمبرشان مطلبى است كه بصريح قرآن اتفاق افتاده و شده است و چنان نيست كه خداوند امتى را كه پيغمبرشان از دنيا رفت از ارتداد و گمراهيشان جلوگيرى كند).
حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى, ۳۱۷
عمرو بن ابو المقدام از پدرش نقل مىكند كه گفته: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم:اهل سنّت چنين گمان مىبرند كه چون همه مردم در بيعت با ابو بكر همداستان شدند پس اين امر مورد خشنودى پروردگار بوده است و چنين نيست كه خداوند امّت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را پس از او به فتنه افكند. امام باقر عليه السّلام فرمود: آيا ايشان كتاب خدا را نخواندهاند و پروردگار نمىفرمايد كه: وَ ما مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اللَّهُالشَّاكِرِينَ «۱». او مىگويد: به حضرت عرض كردم: آنها اين آيه را به گونهاى ديگر تفسير مىكنند. امام عليه السّلام فرمود: آيا اين گونه نيست كه خداوند عزّ و جلّ، پيرامون امّتهاى پيش از ايشان خبر داده كه پس از آمدن دلايل دندانشكن و روشن، با هم اختلاف يافتند و مىفرمايد: ... وَ آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ وَ لكِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ وَ مِنْهُمْ مَنْ كَفَرَ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَ لكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ ما يُرِيدُ «۲»، و همين آيه، خود دليلى است بر آنكه ياران محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم نيز پس از او با هم اختلاف يافتند و برخى از ايشان ايمان آوردند و پارهاى ديگر كفر ورزيدند. __________________________________________________
(۱) «و محمّد جز فرستادهاى نيست كه پيش از او فرستادگانى درگذشتهاند، آيا اگر او بميرد يا كشته شود شما به عقب بازگرديد؟! و هر كه به عقب بازگردد زيانى بخدا نرساند، و خداوند پاداش دهد سپاسگزاران را» (سوره آل عمران/ آيه ۱۴۴). (۲) «و به عيسى بن مريم حجّتها داديم و او را با روح القدس يارى رسانديم، و اگر خدا مىخواست آنها كه پس از پيامبران آمدند با وجود دليلهايى كه برايشان آمده بود با يك ديگر كارزار نمىكردند، ولى باز هم اختلاف كردند، از آنها كسانى بودند كه ايمان داشتند و كسانى بودند كه كفر ورزيدند، و اگر خدا مىخواست با هم كارزار نمىكردند، ولى خدا هر چه خواهد مىكند» (سوره بقره/ آيه ۲۵۳).
