الزمر ٦٥
ترجمه
الزمر ٦٤ | آیه ٦٥ | الزمر ٦٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لإِنْ أَشْرَکْتَ ...»: پیغمبران معصومند و شرک نمیورزند. چنین خطابی گوشه زدن به دیگران است. «لَیَحْبَطَنَّ»: قطعاً هیچ و نابود و بیپاداش و بیسود میشود (نگا: بقره / آلعمران / ، مائده / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
ذٰلِکَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ... (۴) وَ مَنْ يَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّي... (۰) ذٰلِکَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ... (۴)
يَا نِسَاءَ النَّبِيِ مَنْ يَأْتِ... (۱) فَاصْبِرْ إِنَ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌ وَ... (۰)
تفسیر
- آيات ۶۲ - ۷۵ سوره زمر
- اشاره به وحدانيت خدا در ربوبيت با بيان اينكه او خالق همه چيز ووكيل بر همه چيز است
- اشاره به عدم منافات عصمت با اختيار و بيان اينكه نهى پيامبر صلى الله عليه و آله ازشرك ورزيدن ،نهى حقيقى است
- معناى اينكه درباره مشركين فرمود: و ما قدروداالله حق قدره
- مراد از اينكه زمين در قيامت در قبضه خداوند است
- توضيحى درباره نفخه صور وصعقه آسمانيان و زمينيان
- مقصود از استثناء الا من شاءالله در آيه و نفس فى الصور...
- نفخه دوم و زنده شدن مردگان در قيامت
- مراد از اشراق زمين به نور پروردگارش در قيامت ، و وجوهى كه در اين باره گفته شدهاست
- كلام صاحب كشاف در معنى روشن شدن زمين به نور پروردگارش در قيامت و دواشكال به آن
- حق به طلب در تفسير و اشرقت الاءرض بنور ربها
- كافران دسته دسته به جهنم و متقين گروه گروه به بهشت هدايت مى شوند
- سخن بهشتيان بعد از ورود به بهشت
- طواف ملائكه گرداگرد عرش الهى در قيامت و تسبيح آنان خداونند را
- رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته
- دو روايت درباره اينكه بهشت و جهنم را درب هايى است
نکات آیه
۱ - هشدار خداوند به یکایک پیامبران در باره گرایش پیدا کردن به شرک و پرستش غیر او (و لقد أُوحى إلیک و إلى الذین من قبلک لئن أشرکت لیحبطنّ عملک) مفرد آمدن خطاب در «أشرکت» و «عملک» - با آن که همه پیامبران مخاطب وحى الهى بودند - مى رساند که این وحى به یکایک پیامبران به طور جداگانه و مستقل، ابلاغ شده است.
۲ - هشدار خداوند به پیامبر(ص)، درباره تن دادن به درخواست مشرکان مبنى بر عبادت غیر او (قل أفغیر اللّه تأمرونّى أعبد ... لئن أشرکت لیحبطنّ عملک) از ارتباط این آیه با آیه قبل - که در آن مشرکان از پیامبر(ص) خواسته بودند که غیرخدا را عبادت کند - برداشت بالا به دست مى آید.
۳ - شرک و عبادت غیرخدا، از سوى هرکس که باشد - حتى پیامبران - در پیشگاه خداوند، گناهى نابخشودنى است. (و لقد أُوحى إلیک و إلى الذین من قبلک لئن أشرکت لیحبطنّ عملک)
۴ - توحید، اساس همه ادیان آسمانى و مبارزه با شرک، سرلوحه مبارزات پیامبران الهى (و لقد أُوحى إلیک و إلى الذین من قبلک لئن أشرکت لیحبطنّ عملک)
۵ - شرک، باعث حبط عمل خوب (بى اثر شدن و به هدر رفتن تلاش هاى پسندیده) مى شود. (لئن أشرکت لیحبطنّ عملک)
۶ - مشرکان، از زیانکاران و خسارت دیدگان اند. (لئن أشرکت ... و لتکوننّ من الخسرین)
۷ - شرک، بى تردید به زیان انسان ها است. (لئن أشرکت ... و لتکوننّ من الخسرین) «نون» در «لتکوننّ» براى تأکید و رفع تردید است.
موضوعات مرتبط
- ادیان آسمانى: تعالیم ادیان آسمانى ۴; مشترکات ادیان آسمانى ۴; هماهنگى ادیان آسمانى ۴
- انبیا: رسالت انبیا ۴; شرک ستیزى انبیا ۴; هشدار به انبیا ۱; هماهنگى انبیا ۴
- انسان: زیان انسان ها ۷
- توحید: اهمیت توحید ۴
- خدا: هشدارهاى خدا ۱، ۲
- زیان: موارد زیان ۷
- زیانکاران: ۶
- شرک: آثار شرک ۵; خط شرک ۱;زیان شرک ۷; گناه شرک ۳
- عبادت: خطر عبادت غیرخدا ۱; دعوت به عبادت غیرخدا ۲; عبادت غیرخدا ۳
- عمل: عوامل حبط عمل ۵
- گناه: گناه نابخشودنى ۳; موارد گناه ۳
- محمد(ص): دعوت از محمد(ص) ۲; هشدار به محمد(ص) ۲
- مشرکان: دعوتهاى مشرکان ۲; زیانکارى مشرکان ۶