الزمر ٥٩
ترجمه
الزمر ٥٨ | آیه ٥٩ | الزمر ٦٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«بَلی»: (نگا: بقره / و و آلعمران / ). «إِسْتَکْبَرْتَ وَ کُنتَ»: واژه (نفْس) به صورت مذکّر و مؤنّث به کار میرود. در افعال (تَقُولَ) و (تَری) جنبه مؤنّث و در افعال بعدی جنبه مذکّر مورد نظر بوده است.
تفسیر
- آيات ۵۳ - ۶۱ سوره زمر
- مقصود از عبادى و رحمت الله در آيه قل يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا منرحمة الله
- توضيحاتى در ذيل جمله : ان الله يغفرالذنوب جميعا و اينكه مفاد آن آمرزش همه گناهانحتى شرك است ، به سبب توبه
- مراد از پيروى از بهترين چيزى خدا نازل كرده واتبعوااحسن ماانزل اليكم من ربكم
- زنهار از فوت وقت و دچار حسرت قيامت شدن
- پاسخ خداوند به اين سخن كافر در قيامت كه لؤ ان كرة فاكون من المحسنين
- رواياتى درباره مغفرت الهى و شاءن نزول آيه : يا عباد الذين اسرفوا على انفسهم ...
نکات آیه
۱ - خداوند، پیش از عذاب کردن مردم، آنان را از راه نشان دادن آیات و نشانه هاى خود هدایت کرده و با آنها اتمام حجت مى کند. (لو أنّ اللّه هدینى لکنت من المتّقین ... بلى قد جاءتک ءایتى فکذّبت بها) «بلى » حرف جواب است و در این آیه براى اثبات چیزى مى باشد که مورد انکار قرار گرفته است; زیرا کافران هدایت کردن خدا را منکر شده و مى گفتند: اگر خدا ما را هدایت مى کرد، ما از تقواپیشگان بودیم. خداوند این سخن را رد مى کند و مى فرماید: آرى آیات ما براى هدایتتان آمد; ولى شما آنها را تکذیب کردید.
۲ - با شناخت آیات و نشانه هاى خداوند، هیچ عذرى از کافران و منکران خداوند پذیرفته نیست. (لو أنّ اللّه هدینى لکنت من المتّقین ... بلى قد جاءتک ءایتى فکذّبت بها) آیه شریفه، پاسخى است به ادعاى کافران که مى گفتند: اگر خداوند ما را هدایت مى کرد، ما با تقوا مى شدیم و قهراً گرفتار عذاب نمى گشتیم.
۳ - خداوند براى هدایت مردم، آیات و نشانه هاى ویژه اى ارائه کرده است. (بلى قد جاءتک ءایتى فکذّبت) از تعبیر «قد جاءتک» (آمد تو را) استفاده مى شود که مقصود از «آیاتى» آیات و نشانه هاى ویژه اى به جز آیات و نشانه هاى موجود در عالم طبیعت و در انظار همگان است; زیرا نشانه هاى طبیعت همواره پیش انسان ها است و آمدن آنها معنا ندارد.
۴ - آیات و نشانه هاى خداوند، متعدد و گوناگون است. (ءایتى) برداشت یاد شده از جمع آمدن «آیات» استفاده شده است.
۵ - قابل شناخت بودن خداوند از راه آیات و نشانه هاى او (بلى قد جاءتک ءایتى)
۶ - خود برتربینى و بزرگ منشى، منشأ کفر و حق ناپذیرى و سبب تکذیب آیات الهى (قد جاءتک ءایتى فکذّبت بها و استکبرت و کنت من الکفرین) «إستکبار» (مصدر «استکبرت») به معناى خود را برتر از آنچه هست، دیدن و نشان دادن است.
۷ - کفر برخاسته از خود برتربینى و بزرگ منشى، عامل اصلى عذاب الهى (من قبل أن یأتیکم العذاب ... قد جاءتک ءایتى فکذّبت بها و استکبرت و کنت من الکفرین) از آن جایى که آیه شریفه درصدد بیان احتجاج خداوند با عذاب شدگان مى باشد، در واقع بیانگر دلیل ابتلاى آنان به عذاب الهى است.
۸ - انسان، خود تعیین کننده سرنوشت خویش است. (قد جاءتک ءایتى فکذّبت بها و استکبرت و کنت من الکفرین)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: تنوع آیات خدا ۴; عوامل تکذیب آیات خدا ۶; نقش آیات خدا ۱، ۲، ۳، ۵
- استکبار: آثار استکبار ۶، ۷
- انسان: اختیار انسان ۸; سرنوشت انسان ۸; نقش انسان ۸
- حق: منشأ حق ناپذیرى ۶
- خدا: اتمام حجت بر مکذبان خدا ۲; اتمام حجت خدا ۱; راههاى خدا شناسى ۱، ۲، ۵; قانونمندى عذابهاى خدا ۱; هدایتگرى خدا ۱، ۳
- سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۸
- شناخت: ابزار شناخت ۵
- عُجب: آثار عُجب ۶، ۷
- عذاب: اتمام حجت بر اهل عذاب ۱; موجبات عذاب ۷
- کافران: اتمام حجت بر کافران ۲
- کفر: عوامل کفر ۷; منشأ کفر ۶
- هدایت: ابزار هدایت ۳; راههاى هدایت ۱