سبإ ١٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۴۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

ولی (این ناسپاس مردم) گفتند: «پروردگارا! میان سفرهای ما دوری بیفکن» (تا بینوایان نتوانند دوش به دوش اغنیا سفر کنند! و به این طریق) آنها به خویشتن ستم کردند! و ما آنان را داستانهایی (برای عبرت دیگران) قرار دادیم و جمعیّتشان را متلاشی ساختیم؛ در این ماجرا، نشانه‌های عبرتی برای هر صابر شکرگزار است.

|ولى [اين مردم ناسپاس‌] گفتند: پروردگارا! ميان سفرهايمان دورى افكن [تا درويش و غنى متمايز شوند]، و بر خويشتن ستم كردند پس آنها را افسانه‌هايى [عبرت‌آموز] گردانيديم، و سخت تار و مارشان كرديم. قطعا در اين [ماجرا] براى هر صبر پيشه‌ى سپاسگزارى عبرت‌هاست
تا گفتند: «پروردگارا، ميان [منزلهاى‌] سفرهايمان فاصله انداز.» و بر خويشتن ستم كردند. پس آنها را [براى آيندگان، موضوع‌] حكايتها گردانيديم، و سخت تارومارشان كرديم؛ قطعاً در اين [ماجرا] براى هر شكيباى سپاسگزارى عبرتهاست.
باز آنها گفتند: بار الها، سفرهای ما را دور و دراز گردان، و (به این تقاضای بی‌جا) بر خویش ستم کردند، ما هم آنها را داستانها و مثلهای عبرت آموز کردیم و به کلی متفرق و پراکنده ساختیم. در این عقوبت برای مردمان پر صبر و شکر آیاتی (از عبرت و حکمت) آشکار است.
پس [این مغرورشدگان به رفاه و خوشی و ناسپاسان در برابر نعمت] گفتند: پروردگارا! میان سفرهای ما، دوری و فاصله انداز. [این را درخواست کردند تا تهیدستان و پا برهنگان نتوانند در کنار آنان سفر کنند]، و [این گونه آنان] بر خودشان ستم کردند، پس ما آنان را داستان هایی [برای عبرت آیندگان] قرار دادیم و جمعشان را به شدت متلاشی و تار و مار کردیم، همانا در این [سرگذشت ها] برای هر صبرکننده سپاس گزاری عبرت هاست
بر خويشتن ستم كردند و گفتند: اى پروردگار ما، منزلگاه‌هاى ما را از هم دور گردان. ما نيز افسانه روزگارشان گردانيديم و سخت پراكنده‌شان ساختيم و در اين عبرتهاست براى شكيبايان سپاسگزار.
پس گفتند پروردگارا بین سفرهای ما فاصله انداز، و بدین‌سان بر خویشتن ستم کردند، آنگاه همچون افسانه‌شان گرداندیم و پاره و پراکنده‌شان ساختیم، بی‌گمان در این برای هر شکیبای شاکری مایه‌های عبرت است‌
ولى گفتند: پروردگارا، ميان شهرهاى ما دورى افكن و بر خويشتن ستم كردند. پس آنان را افسانه‌ها و داستانها كرديم و سخت پراكنده‌شان ساختيم. هر آينه در اين- سرگذشت آنها- براى هر شكيباى سپاسگزارى نشانه‌ها و عبرتهاست.
امّا ایشان (مست و مغرور نعمت و قدرت گشتند و همچون بنی‌اسرائیل از خوشیها سیر شدند و) گفتند: پروردگارا! فاصله‌های (منازل) سفرهای ما را زیاد بفرما (تا فقرای بی‌سروپا نتوانند همچون ما اغنیاء سفر کنند.) و بدین وسیله به خود ستم کردند و (ما چنان زندگانی ایشان را پریشان کردیم و در هم پیچیدیم که) آنان را سخنانی (بر سر زبانها) نمودیم، و سخت متلاشیشان ساختیم (و هر کدام را به گوشه‌ای از جهان پرت کردیم). قطعاً در این سرگذشت، نشانه‌های عبرت برای همه‌ی شکیبایان سپاسگزار است.
پس (از آن) گفتند: «پروردگارمان! میان (جایگاه‌های) سفرهایمان فاصله بینداز.» و بر خویشتن ستم کردند. پس آنها را (برای آیندگان، نمونه‌ی) حکایت‌هایی تازه گردانیدیم و به کلی تار و مارشان کردیم. بی‌چون در این (ماجرا) برای هر شکیبایی بس سپاسگزار نشانه‌هایی است.
پس گفتند پروردگارا دوری افکن میان سفرهای ما و ستم کردند خویش را پس گردانیدیمشان داستانهائی و پریشان (پراکنده) ساختیمشان مُنتهای پریشانی را همانا در این است آیتهائی برای هر شکیبائی سپاسگزار


سبإ ١٨ آیه ١٩ سبإ ٢٠
سوره : سوره سبإ
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَاعِدْ»: دور کن. فاصله بینداز. «بَاعِدْ بَیْنَ أَسْفَارِنَا»: این درخواست به درخواست بیجای بنی‌اسرائیل می‌ماند که می‌گفتند: کو سیر و پیاز؟!. (نگا: بقره / ). چه بسا مراد از این خواست، توسعه طلبی و گسترش منطقه نفوذ و قدرت، یعنی چیزی نزدیک به مفهوم امپریالیسم امروزی باشد. «أَحَادِیثَ»: مراد سخنانی است که بر سر زبانها و نقل مجالس بوده و به عنوان افسانه عبرت و ضرب‌المثل نابودی قدرت روایت می‌شده است. «مَزَّقْنَاهُمْ ...»: (نگا: سبأ / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - مردم سبا، از خداوند خواستار طولانى شدن بین منزل گاه هاى سفرشان شدند. (و قدّرنا فیها السیر سیروا فیها لیالى و أیّامًا ... فقالوا ربّنا بعد بین أسفارنا)

۲ - مردم سبا، به ربوبیت خداوند معتقد بودند. (فقالوا ربّنا)

۳ - سباییان، نعمت امنیت راه ها و نزدیکى منزل گاه هاى سفر را کفران نموده و به خویش ستم روا داشتند. (فقالوا ربّنا بعد بین أسفارنا و ظلموا أنفسهم)

۴ - برنتابیدن وفور نعمت و امنیت و آسایش، ستم بر خویش است. (و جعلنا بینهم و بین القرى التى برکنا فیها قرًى ظهرة ...سیروا فیها ... ءامنین . فقالوا ربّنا بعد بین أسفارنا و ظلموا أنفسهم)

۵ - قوم سبا، نابود و متلاشى شده و زبانزد و قصه مجالس گردیدند. (و اشکروا له ... فأعرضوا ... ذلک جزینهم بما کفروا ...و ظلموا أنفسهم فجعلنهم أحادیث) «أحادیث» (جمع «اُحدوثة») به معناى خبرى است که مردم براى سرگرمى به همدیگر مى گویند. هم چنین به معناى خبرى است که به عنوان مثل، به کار مى رود (مفردات راغب).

۶ - درخواست و دعا به درگاه خداوند، از شؤون ربوبیت الهى است. (فقالوا ربّنا بعد بین أسفارنا)

۷ - مردم سبأ، به دنبال کفران نعمت هاى خدا و جارى شدن سیل سد مأرب، به طور کلى متلاشى و پراکنده شدند. (فأعرضوا فأرسلنا علیهم سیل العرم ... و مزّقنهم کلّ ممزّق) «مزق» در لغت به معناى پاره کردن و از بین بردن اثر آمده و در آیه پراکندن در اطراف و اکناف بلاد است (مجمع البحرین).

۸ - کفران نعمت هاى الهى، درپى دارنده گسیختگى زمام جامعه و از هم فروپاشى آن (و اشکروا له ... فأعرضوا ... و مزّقنهم کلّ ممزّق)

۹ - سباییان با ظلم به خویش، باعث از هم فروپاشى کامل خود شدند. (و ظلموا أنفسهم فجعلنهم أحادیث و مزّقنهم کلّ ممزّق)

۱۰ - تارومار شدن کامل قوم سبأ در پى کفران آنان، به دست خداوند بود. (لقد کان لسبإ فى مسکنهم ءایة جنّتان ... بلدة طیبة ... فقالوا ربّنا بعد بین أسفارنا ... و مزّقنهم کلّ ممزّق)

۱۱ - تحولات تاریخ، به دست خداوند است. (فأعرضوا فأرسلنا علیهم سیل العرم و بدلّنهم ... فجعلنهم أحادیث و مزّقنهم کلّ ممزّق)

۱۲ - قصه مردم سبا و فروپاشى کامل آنان در پى کفران نعمت هاى الهى، دربردارنده آیات خدا براى صبرپیشگان شکرگزار است. (إنّ فى ذلک لأیت لکلّ صبّار شکور)

۱۳ - ماجراى برخوردارى اهل سبأ از نعمت هاى فراوان و امنیت و جارى شدن سیل در میان آنان و پراکندگى و متلاشى شدنشان، آیات متعددى از خدا در خود دارد. (لقد کان لسبإ فى مسکنهم ءایة جنّتان ... بلدة طیبة و ربّ غفور ... فأرسلنا علیهم سیل العرم ... و مزّقنهم کلّ ممزّق إنّ فى ذلک لأیت)

۱۴ - حوادث تاریخى، درس آموز و آیه خداوند است. (إنّ فى ذلک لأیت)

۱۵ - بهرهورى از آیات الهى براى کسانى میسر است که در سختى فهم آنها، صبر پیشه کنند. (إنّ فى ذلک لأیت لکلّ صبّار) این که در این آیه، آیات متعدد ماجراى اهل سبأ، براى صبرپیشگان و شکرگزاران دانسته شده است; مى تواند بیانگر این نکته باشد که قبول آیت بودن آنها، نیاز به فهم و معرفتى درخور دارد. به تناسب ذکر صفت صبر، استفاده مى شود که فهم و قبول آیات خداوندى، احتیاج به صبر دارد.

۱۶ - استفاده از آیات الهى براى کسانى میسر است که از روحیه شکرگزارى برخوردار باشند. (إنّ فى ذلک لإیت لکلّ ... شکور)

موضوعات مرتبط

  • آیات خدا :۱۴ زمینه استفاده از آیات خدا ۱۴ ۱۵، ۱۶; سختى فهم آیات خدا ۱۴ ۱۵; صبر در فهم آیات خدا ۱۴ ۱۵
  • تاریخ: عبرت از تاریخ ۱۴; منشأ تحولات تاریخ ۱۱
  • جامعه: آسیب شناسى اجتماعى ۸; عوامل انقراض جامعه ۸
  • خدا: افعال خدا ۱۱; شؤون ربوبیت خدا ۶
  • خود: آثار ظلم به خود ۹; ظلم به خود ۳، ۴
  • دعا: زمینه دعا ۶
  • سدم آرب: تخریب سدم آرب ۷
  • سرزمینها: منزلگاههاى سرزمین سبا ۱، ۳
  • سیل: سیل عرم ۷، ۱۳
  • شاکران: شاکران و قصه قوم سبا ۱۲
  • شکر: آثار شکر نعمت ۱۶
  • صابران: صابران و قصه قوم سبا ۱۲
  • صبر: آثار صبر ۱۵
  • عبرت: عوامل عبرت ۱۴
  • عقیده: عقیده به ربوبیت خدا ۲
  • قوم سبا: آثار ظلم قوم سبا ۹; آثار کفران قوم سبا ۱۲; آیات خدا در قصه قوم سبا ۱۲، ۱۳; اشتهار هلاکت قوم سبا ۵; امنیت قوم سبا ۱۳; انقراض قوم سبا ۱۳; تاریخ قوم سبا ۱، ۵، ۷، ۹; دعاى قوم سبا ۱; راههاى قوم سبا ۳; ظلم قوم سبا ۳; عقیده قوم سبا ۲; عوامل انقراض قوم سبا ۷، ۹; کفران قوم سبا ۳، ۷، ۱۰; مسافرت قوم سبا ۳; منشأ انقراض قوم سبا ۱۰; نعمتهاى قوم سبا ۱۳
  • کفران: آثار اجتماعى کفران نعمت ۸; آثار کفران نعمت ۴، ۱۰، ۱۲; کیفر کفران نعمت ۷
  • مسافرت: درخواست دورى منزلگاههاى مسافرت ۱; نزدیکى منزلگاههاى مسافرت ۳
  • نعمت: نعمت امنیت راهها ۳

منابع