ریشه نصر
تکرار در قرآن: ۱۴۳(بار)
قاموس قرآن
يارى. «نَصَرَ الْمَظْلُومَ نَصْراً: اَعانَهُ». [بقره:214]. آگاه باشيد كه يارى خدانزديك است نصرت نيز مانند نصر است و به قول قاموس نصور نيز مصدر است . و چون با «على» و «من» به مفعول دوم متعدى شود معناى نجات، خلاص كردن و غلبه مىدهد [بقره:250]. يعنى ما را بر قوم كافر پيروز گردان و از آنهاخلاصمان كن. در اقرب الموارد آمده: [هود:30]. به معنى نجات و خلاص است يعنى: اى قوم كى مرا از عذاب خدانجات مى دهد اگر آنها را طرد كنم. انتصار: انتقام. در صورتيكه با «مِن» متعدى شود «اِنْتَصَرَمِنْهُ: اِنْتَقَمَ» چنانكه در صحاح و اقرب و قاموس گفته است. در مفردات آن را طلب نصر گفته در اقرب آن را درصورت تعديه به «على» گفته است [شورى:41]. و آنكه بعد از مظلوم بودن انتقام بكشد راهى بر او نيست [شعراء:93]. آيا شما را يارى مىكنند و يا انتقام مىكشيد؟ [قمر:10]. نوح «عليهالسلام» خدايش را خواند كه من مغلوبم از دشمنانم انتقام بكش (و مرا يارى كن). * [رحمن:35]. بر شما شعلهاى از آتش و دود فرستاده شود و دفع آن نتوانيد. شايد نحاس فلزمذاب باشد. *** تناصر: بين الاثنين است [صافات:25]. چه شده يكديگر را يارى نمىكنيد؟ استنصار: طلب يارى است [قصص:18]. آنگاه آن كه ديروز از او كمك خواست او را به يارى مىطلبد. ناصر: يارى كننده. [طارق:10]. جمع آن در قرآن مجيد ناصرون و انصار است. [آل عمران:22]. [بقره:270]. ستمگران را يارانى نيست . نصير: به معنى ناصر است. به چند محل كه مراجعه شد مبالغه بودن آن بدست نيامد، لابد صفت مشبهه مىباشد [بقره:107]. شما را جز خدا نه سرپرستى است و نه يارى. *** مراد از انصار در [توبه:100]. ايضا آيه 117، اهل مدينهاند كه رسول خدا«صلى الله عليه واله» را يارى كردند، جانب اسميّت بر وصفيّت آن غلبه يافته و در مقابل مهاجرين قرار گرفته است. *** يارى خدا به مردم روشن و آشكار است و يارى مردم بخدا آن است كه دين خدا را يارى كنند و رواج بدهند [حج:40-41]. حتماً حتماً خدا يارى مىكند كسى را كه خدا را يارى كند خدا توانا و عزيز است، ياران خدا كسانىاند كه اگر در زمين به آنها قدرت دهيم نماز برپا مىدارند، زكوة مىدهند، امربه معروف و نهى از منكر مىكنند و آخر كارها براى خدا است. پس ياران خدا را دانستيم خوشا به حالشان از اينجا معنى آيات زير روشن مىشود [صف:14].
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| يُنْصَرُونَ | ۱۱ |
| نَصِيرٍ | ۹ |
| نَصْرُ | ۳ |
| نَصْرَ | ۲ |
| انْصُرْنَا | ۲ |
| أَنْصَارٍ | ۳ |
| فَانْصُرْنَا | ۱ |
| بِنَصْرِهِ | ۳ |
| نَاصِرِينَ | ۷ |
| أَنْصَارِي | ۲ |
| أَنْصَارُ | ۲ |
| لَتَنْصُرُنَّهُ | ۱ |
| نَصَرَکُمُ | ۲ |
| النَّصْرُ | ۳ |
| النَّاصِرِينَ | ۱ |
| يَنْصُرْکُمُ | ۱ |
| يَنْصُرُکُمْ | ۲ |
| نَصِيراً | ۱۳ |
| نَصْرُنَا | ۲ |
| نَصَرُوهُ | ۱ |
| نَصْراً | ۳ |
| يَنْصُرُونَ | ۳ |
| نَصْرَکُمْ | ۱ |
| النَّصِيرُ | ۲ |
| نَصَرُوا | ۲ |
| اسْتَنْصَرُوکُمْ | ۱ |
| يَنْصُرْکُمْ | ۲ |
| تَنْصُرُوهُ | ۱ |
| نَصَرَهُ | ۱ |
| الْأَنْصَارِ | ۲ |
| يَنْصُرُنِي | ۲ |
| تُنْصَرُونَ | ۳ |
| مَنْصُوراً | ۱ |
| يَنْصُرُونَهُ | ۲ |
| مُنْتَصِراً | ۱ |
| انْصُرُوا | ۱ |
| نَصَرْنَاهُ | ۱ |
| يَنْصُرَهُ | ۱ |
| نَصْرِهِمْ | ۱ |
| لَيَنْصُرَنَ | ۱ |
| يَنْصُرُهُ | ۲ |
| لَيَنْصُرَنَّهُ | ۱ |
| انْصُرْنِي | ۳ |
| يَنْصُرُونَکُمْ | ۱ |
| يَنْتَصِرُونَ | ۲ |
| انْتَصَرُوا | ۱ |
| اسْتَنْصَرَهُ | ۱ |
| المُنْتَصِرِينَ | ۱ |
| نَصْرٌ | ۲ |
| بِنَصْرِ | ۱ |
| يَنْصُرُ | ۱ |
| نَصْرَهُمْ | ۱ |
| تَنَاصَرُونَ | ۱ |
| نَصَرْنَاهُمْ | ۱ |
| الْمَنْصُورُونَ | ۱ |
| يَنْصُرُنَا | ۱ |
| لَنَنْصُرُ | ۱ |
| انْتَصَرَ | ۱ |
| يَنْصُرُونَهُمْ | ۲ |
| نَصَرَهُمُ | ۱ |
| لاَنْتَصَرَ | ۱ |
| تَنْصُرُوا | ۱ |
| نَاصِرَ | ۱ |
| يَنْصُرَکَ | ۱ |
| مُنْتَصِرِينَ | ۱ |
| فَانْتَصِرْ | ۱ |
| مُنْتَصِرٌ | ۱ |
| تَنْتَصِرَانِ | ۱ |
| لَنَنْصُرَنَّکُمْ | ۱ |
| نَصَرُوهُمْ | ۱ |
| أَنْصَارَ | ۱ |
| أَنْصَاراً | ۱ |
| نَاصِراً | ۱ |
| نَاصِرٍ | ۱ |
