ریشه فسد
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۵۰(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
تباهى. در لغت آن را ضد صلاح گفتهاند. راغب خروج شىء از اعتدال معنى مىكند خواه كم باشد يا بيشتر. [قصص:83]. در زمين برترى (خودپسندى) و تباهى اراده نمىكنند [انبیاء:22]. اگر در آسمان و زمين خدايانى جز خدا مىبود آنها از اعتدال و نظم خارج شده و تباه مىگشتند. افساد: تباه كردن. [بقره:205]. در زمين تلاش مىكند تا در آن تباهى به بار آورد. مفسد: تباه كننده ضد مصلح [بقره:220].
ریشه‌های نزدیک مکانی
فى ارض لا ل قول اله وله الله هم ف انن ه ب من کون ان ک ما ها صلح الذين کم حبب ى علم موسى على عقب عثو اذا قوم وقى جىء امن اول جعل يا علو لو حقق ربب او کيف الا شىء يوم کتب اهل سعى انس کذب عمل لما وصل نظر قد الى بعض بقى ولى اتى رسل عن قتل کبر امر ظهر نا لکن رود نفس سبح تبع بعد الذى سبل کلم عذب فتن نحن طوع قطع ا کثر فرعون وذر هل قبل نجو صبب ام نن اذ فسد کفر دخل ياجوج قلل شعر کلل
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تُفْسِدُوا | ۴ |
| الْمُفْسِدُونَ | ۱ |
| يُفْسِدُونَ | ۵ |
| يُفْسِدُ | ۱ |
| مُفْسِدِينَ | ۵ |
| لِيُفْسِدَ | ۱ |
| الْفَسَادَ | ۴ |
| الْمُفْسِدَ | ۱ |
| لَفَسَدَتِ | ۲ |
| بِالْمُفْسِدِينَ | ۲ |
| فَسَادٍ | ۱ |
| فَسَاداً | ۳ |
| الْمُفْسِدِينَ | ۱۰ |
| لِيُفْسِدُوا | ۱ |
| فَسَادٌ | ۱ |
| الْفَسَادِ | ۱ |
| لِنُفْسِدَ | ۱ |
| لَتُفْسِدُنَ | ۱ |
| مُفْسِدُونَ | ۱ |
| لَفَسَدَتَا | ۱ |
| أَفْسَدُوهَا | ۱ |
| الْفَسَادُ | ۱ |
| کَالْمُفْسِدِينَ | ۱ |
