المؤمنون ٣٢
ترجمه
| المؤمنون ٣١ | آیه ٣٢ | المؤمنون ٣٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«رَسُولاً مِّنْهُمْ»: پیغمبری از خودشان. مراد هود (علیه السلام) است.
تفسیر
- آيات ۲۳ - ۵۴، سوره مؤ منون
- اشاره به عقيده بت پرستان درباره عبادت آلهه و معناى خطاب نوح عليه السلام به قوم خود: ((اعبدوا الله ...))
- افترائات و احتجاجات قوم نوح عليه السّلام در مقام انكار رسالت آنحضرت .
- و دورى گزيدن از قوم خود كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند
- اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند.
- نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى
- يادآورى سنت الهى : هدايت امم با ارسال رسل ، تكذيب امتها آنان را و عذاب الهى و...
- اشاره اى به رسالت موسى و هارون
- خطابى از خداوند به عموم پيامبران
- بحث روايتى (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - اقدام خداوند به فرستادن رسول، پس از شکل گیرى جامعه جدید بشرى، بعد از طوفان نوح (فأرسلنا فیهم رسولاً منهم) عبارت «فأرسلنا فیهم رسولاً...» عطف است، بر «أنشأنا». ضمیر «فیهم» و «منهم» نیز به «قرن» بازمى گردد.
۲ - سنت الهى، بر فرستادن رسولانى از جنس بشر و برخاسته از میان همان مردم بود. (فأرسلنا فیهم رسولاً منهم) قید «منهم» بیانگر این است که آن پیامبر (پیامبرى که براى جامعه شکل گرفته پس از طوفان نوح، مبعوث شد)، از جاى دیگرى فرستاده نشده بود; بلکه فردى بود برخاسته از میان همان مردم، تربیت شده در میان ایشان و شناخته شده براى همه آنان بود. هم چنین قید «منهم» بیانگر این معنا است که آن پیامبر، از جنس خود مردم بود، نه از غیر بشر.
۳ - شناخته بودن رسول براى مردم و آشنا بودن او با مسائل آنان، از ویژگى هاى پیامبران الهى (فأرسلنا فیهم رسولاً منهم)
۴ - دعوت به توحید و پرستش خداى یگانه، اولین و مهم ترین پیام نخستین پیامبر پس از نوح (هود یا صالح) (أن اعبدوا اللّه ما لکم من إله غیره) «أن» براى تفسیر پیامى است که پیامبر (پیامبرى که براى جامعه پس از طوفان نوح برانگیخته شده بود)، مأمور ابلاغ آن به مردم بود.
۵ - تجدید انحراف و پیدایش شرک و بت پرستى، پس از نوح(ع) (ثمّ أنشأنا من بعدهم ... فأرسلنا ... رسولاً منهم أن اعبدوا اللّه)
۶ - خدا، تنها معبود سزاوار پرستش (ما لکم من إله غیره)
۷ - پرستش خداى یگانه و پرهیز از شرک ورزى به او، زیربنایى ترین اصل عقیدتى و پایه هر تحول معنوى (فأرسلنا فیهم رسولاً منهم أن اعبدوا اللّه ما لکم من إله غیره)
۸ - بشر، بدون هدایت وحى، در معرض انحراف از توحید و یکتاپرستى است. (ثمّ أنشأنا من بعدهم قرنًا ... أن اعبدوا اللّه ما لکم من إله غیره)
۹ - عذاب قهر الهى، پیامد شرک ورزى و انحراف از توحید است. (ان اعبدوا اللّه ... أفلاتتّقون) «إتقاء» (مصدر «تتّقون») به معناى ترسیدن است. متعلق «تتّقون» حذف شده و تقدیر چنین است: «أفلاتتّقون أن یعذبکم اللّه; آیا نمى ترسید که خدا شما را عذاب نماید؟».
۱۰ - پیامبر پس از نوح (هود یا صالح)، قوم خود را به عواقب شوم شرک ور زى هشدار داد. (ما لکم من إله غیره أفلاتتّقون)
۱۱ - گرایش به توحید، نیازمند داشتن تقوا و بیم از خداوند (ما لکم من إله غیره أفلاتتّقون)
۱۲ - «آگاهى دادن» و «انذار کردن»، دو رکن اساسى در دعوت پیامبران (اعبدوا اللّه ما لکم من إله غیره أفلاتتّقون)
موضوعات مرتبط
- انبیا: انبیاى پس از نوح(ع) ۱، ۴; انذارهاى انبیا ۱۲; بشر بودن انبیا ۲; بعثت انبیا ۲;تاریخ انبیا ۱; خاستگاه انبیا۲; روش تبلیغ انبیا ۱۲; مردمى بودن انبیا ۲; ویژگیهاى انبیا ۳; هدایتهاى انبیا۱۲
- انذار: انذار از فرجام شرک ۱۰
- بت پرستى: بت پرستى پس از نوح(ع) ۵; تاریخ بت پرستى ۵
- تحولات: منشأ تحولات معنوى ۷
- ترس: آثار ترس از خدا ۱۱
- تقوا: آثار تقوا ۱۱
- توحید: آثار توحید عبادى ۷; توحید عبادى ۶; دعوت به توحید عبادى ۴; زمینه انحراف از توحید ۸; زمینه توحید ۱۱
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۶
- خدا: اختصاصات خدا ۶; سنتهاى خدا ۲
- دین: اصول دین ۷
- رسولان خدا: ویژگیهاى رسولان خدا ۳
- شرک: آثار اجتناب از شرک ۷; آثار شرک ۹; تاریخ شرک ۵
- صالح(ع): انذارهاى صالح(ع) ۱۰; مهمترین دعوت صالح(ع) ۴
- عذاب: موجبات عذاب ۹
- عقیده: مبانى عقیده ۷
- قوم ثمود: انذار قوم ثمود ۱۰
- قوم عاد: انذار قوم عاد ۱۰
- نوح(ع): شرک پس از نوح(ع) ۵; طوفان نوح(ع) ۱
- وحى: نقش وحى ۸
- هود(ع): انذارهاى هود(ع) ۱۰; مهمترین دعوت هود(ع) ۴
