فَلَن
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
حرف نصب و نفى واستقبال است [بقره:120]. يهود ونصارى هرگز از تو راضى نباشند تا مگر از دينشان پيروى كنى. در قاموس مىگويد: آن براى نفى ابد است نه تاكيد نفى: چنانكه زمخشرى گفته، اگر براى ابد بود لفظ «اليوم» در آيه [مريم:26]. نمىآمد و اگر براى تأكيد بود لفظ «ابد» در [بقره:95]. تكرار مىشد و اصل عدم تكرار است. در اقرب الموارد چيزى در اين باره نفياً و اثباتاً نقل نكرده است ولى طبرسى ذيل [اعراف:143]. فرموده لن نفى ابد است چنانكه فرموده «وَلَنْ يَتَمَنَّوْهُ اَبَداً» «لَنْ يَخْلُقُوا ذُباباً»، به نظر مىآيد قول قاموس ضعيف است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ اللّه مَن تَجِد لَه مِن إِن لَهُم يُضْلِل فِي الّذِين إِلاّ شَيْئا يُقْبَل يَغْفِر کُفّار هُم عَلَى إِلَى کَفَرُوا سَبِيلا مَا عَنْهُم أَو أَم الْأَرْض الْمُهْتَد مَاتُوا فَأَصْبَح سَبِيل لِسُنّة فَهُو يَضُرّوک فِتْنَتَه تَمْلِک يُوسُف مَرّة تَسْتَغْفِر غَوْرا الْأَوّلِين أَکُون يُضِل فَذُوقُوا نَزِيدَکُم کِتَابا عَلَي أُکَلّم تَسْتَطِيع يَضُرّ الْهُدَى يَهْتَدُوا صَوْما الْغَفُور عَهْدا أَبْرَح أُولٰئِک يُکْفَرُوه دِينا يُخْلِف هُو لا عَقِبَيْه خَيْر يَلْعَن سُنّة تُعْرِض أَعْمَالَهُم الْإِسْلاَم سَيَهْدِيهِم لَو إِذا الْيَوْم مَاؤُهَا مِنْه ظَهِيرا لِلرّحْمٰن يُرِد سَبْعِين حَتّى أَحَدِهِم عَهْدَه عِنْد أَوْلِيَاء نَصِيرا غَيْر يُصْبِح نَذَرْت أَبَدا وَلِيّا فَأَتَت إِنْسِيّا لِلْمُجْرِمِين فَرّطْتُم يَنْقَلِب عَذَابا يَا وَدّوا تَدْعُهُم يَفْعَلُوا فَلا
