الأنبياء ١١٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۵۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

(و پیامبر) گفت: «پروردگارا! بحق داوری فرما (و این طغیانگران را کیفر ده)! و پروردگار ما (خداوند) رحمان است که در برابر نسبتهای ناروای شما، از او استمداد می‌طلبم!»


الأنبياء ١١١ آیه ١١٢ الأنبياء ١١٣
سوره : سوره الأنبياء
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«اُحْکُمْ»: داوری فرما و کار را یکسره کن. «الْمُسْتَعَانُ»: کسی که از او استمداد خواسته می‌شود و طلب یاری و کمک می‌گردد. «تَصِفُونَ»: بیان می‌دارید (نگا: یوسف / و ، انبیاء / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- درخواست پیامبر(ص) از پروردگار در باره داورى به حق، بین خود و مشرکان و کافران حق ناپذیر (قل ربّ احکم بالحقّ )

۲- داورى هاى خدا، بر اساس و محور حق است. (ربّ احکم بالحقّ ) برداشت یاد شده بنابراین است که قید «بالحقّ» توضیحى باشد.

۳- پیامبر(ص) مواجه با اوج عناد و روى گردانى مشرکان و کافران بود. (قل ربّ احکم بالحقّ ) از این که رسول اکرم(ص) - با آن که پیامبرى بسیار مهربان و صبور بود - متوسل به دعا علیه مشرکان و کافران شده است، برداشت یاد شده قابل استفاده است.

۴- داورى عادلانه و برحق خداوند، از شؤون ربوبیت او است. (ربّ احکم بالحقّ )

۵- قضاوت و داورى برحق خداوند، برخاسته از علم و آگاهى همه جانبه او است. (إنّه یعلم الجهر من القول و یعلم ماتکتمون ... قل ربّ احکم)

۶- ربوبیت خداوند، مقتضى رحمت بى کران و یارى بخشى بندگان است. (و ربّنا الرحمن المستعان )

۷- پروردگار، داراى رحمت گسترده و کمک دهنده و مددکار است. (و ربّنا الرحمن المستعان ) «الرحمان» (صیغه مبالغه) به معناى کسى است که رحمت او بسیار است و «المستعان» اسم مفعول به معناى کسى است که از او طلبِ کمک شود. گفتنى است که هر دو خبر براى «ربّنا» مى باشند.

۸- مؤمنان، حتى پیامبران، نیازمند امداد خدا در تنگناها (قل ربّ احکم بالحقّ و ربّنا الرحمن المستعان)

۹- اتکا و اتکال پیامبر(ص) به پروردگار بخشنده در برابر تهدیدها، رجزخوانى ها و نسبت هاى نارواى مشرکان و کافران حق ستیز (و ربّنا الرحمن المستعان على ماتصفون) مقصود از توصیف در «ماتصفون»، ممکن است دوچیز باشد: ۱- تهدیدهایى که مشرکان و کافران داشته اند و خود را پیروز و مسلمانان را شکست خورده مى شمردند. ۲- نسبت هاى ناروایى که به پیامبر(ص) و قرآن مى دادند.

۱۰- شرک ورزى و انحراف از توحید، محور و اساس اختلاف پیامبر(ص) با مشرکان و کافران (قل ربّ ... على ماتصفون )

موضوعات مرتبط

  • استمداد: استمداد از مربى ۷
  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۳
  • انبیا: نیازهاى معنوى انبیا ۸
  • توکل: توکل بر خدا ۹
  • حق: اذیتهاى حق ناپذیران ۹; نقش حق ۲
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۶; آثار علم خدا ۵; حقانیت قضاوت خدا ۲، ۴; درخواست قضاوت خدا ۱; زمینه امدادهاى خدا ۶; زمینه رحمت خدا ۶; شؤون ربوبیت خدا ۴; عدالت خدا ۴; ملاک قضاوت خدا ۲، ۵; ویژگیهاى قضاوت خدا ۵
  • ربوبیت: شرایط ربوبیت ۷
  • کافران: اذیتهاى کافران ۹; دشمنى کافران ۳
  • مؤمنان: نیازهاى معنوى مؤمنان ۸
  • محمد(ص): اختلاف محمد(ص) با کافران ۱۰; اختلاف محمد(ص) با مشرکان ۱۰; اذیت محمد(ص) ۹; توکل محمد(ص) ۹; دشمنان محمد(ص) ۳; دعاى محمد(ص) ۱; قضاوت بین محمد(ص) و حق ناپذیران ۱; قضاوت بین محمد(ص) و کافران ۱; قضاوت بین محمد(ص) و مشرکان ۱
  • مشرکان: اذیتهاى مشرکان ۹; دشمنى مشرکان ۳
  • نیازها: نیاز به امدادهاى خدا ۸

منابع