الروم ٤٠

اللَّهُ‌ الَّذِي‌ خَلَقَکُمْ‌ ثُمَ‌ رَزَقَکُمْ‌ ثُمَ‌ يُمِيتُکُمْ‌ ثُمَ‌ يُحْيِيکُمْ‌ هَلْ‌ مِنْ‌ شُرَکَائِکُمْ‌ مَنْ‌ يَفْعَلُ‌ مِنْ‌ ذٰلِکُمْ‌ مِنْ‌ شَيْ‌ءٍ سُبْحَانَهُ‌ وَ تَعَالَى‌ عَمَّا يُشْرِکُونَ‌

ترجمه

خداوند همان کسی است که شما را آفرید، سپس روزی داد، بعد می‌میراند، سپس زنده می‌کند؛ آیا هیچ یک از همتایانی که برای خدا قرار داده‌اید چیزی از این کارها را می‌توانند انجام دهند؟! او منزّه و برتر است از آنچه همتای او قرار می‌دهند.

|خدا كسى است كه شما را آفريد، سپس به شما روزى داد، سپس شما را مى‌ميراند و پس از آن زنده مى‌كند. آيا در ميان شريكان شما كسى هست كه كارى از اين [قبيل‌] كند؟ منزّه است او، و فراتر است از آنچه [با وى‌] شريك مى‌كنند

خدا همان كسى است كه شما را آفريد، سپس به شما روزى بخشيد، آنگاه شما را مى‌ميراند و پس از آن زنده مى‌گرداند. آيا در ميان شريكان شما كسى هست كه كارى از اين [قبيل‌] كند؟ منزه است او، و برتر است از آنچه [با وى‌] شريك مى‌گردانند.

خداست آن کسی که شما را خلق کرده و روزی بخشیده سپس بمیراند و باز (در قیامت) زنده گرداند، آیا آنان را که شریک خدا دانید هیچ از این کارها توانند کرد؟ خدا از آنچه به او شریک گیرند پاک و منزه‌تر و بالاتر است.

خداست که شما را آفرید، آن گاه به شما روزی داد، سپس شما را می میراند، و پس از آن شما را زنده می کند؛ آیا از معبودان شما کسی هست که چیزی از این [کارها] را انجام دهد؟ او منزّه و برتر است از اینکه به او شرک ورزند.

خداست آن كه شما را بيافريد، سپس روزى داد، سپس مى‌ميراند، سپس زنده مى‌كند. آيا كسانى كه شريك خدا مى‌سازيد، هيچ از اين كارها توانند؟ منزه است او و از هر چه برايش شريك مى‌آورند برتر است.

خداوند کسی است که شما را آفرید و سپس روزیتان بخشید، سپس شما را می‌میراند، سپس زنده می‌دارد، آیا از شریکانی که قائلید هیچ کدام هست که چیزی از این کارها را انجام دهد؟ او منزه و از آنچه شریکش می‌آورند فراتر است‌

خداست آن كه شما را بيافريد آنگاه روزيتان داد سپس شما را بميراند و باز زنده‌تان مى‌كند. آيا هيچ يك از شريكان شما- كه با خدا انباز مى‌گيريد- چيزى از اين كارها مى‌كند؟ او پاك و منزه است و از آنچه انباز مى‌آرند برتر است.

خدا کسی است که شما را آفریده است، سپس (با عطاء کردن وسائل مادی و معنوی کسب و تهیّه‌ی زمینه‌ی معاش و آماده‌سازی محیط زیست) به شما روزی رسانده است. بعد شما را می‌میراند، سپس دوباره زنده‌تان می‌گرداند. آیا در میان انبازهایتان (که برای خدا گمان می‌برید) کسی هست که چیزی از این (کارهای آفرینش و روزی‌رسانی و میراندن و زنده‌گرداندن) را انجام دهد؟ خدا دورتر و برتر از این است که برای او به انباز معتقد شوند (و او را در کنار بتهای سنگی و معبودهای ساختگی قرار دهند).

خدا که شما را آفرید، سپس به شما روزی داد، سپس شما را می‌میراند، سپس شما را زنده می‌گرداند؛ آیا در میان شریکانتان هرگز کسی هست که هیچ کاری از این (قبیل) کند؟ او منزّه و برتر است از آنچه (با وی) شریک می‌گردانند.

خدا است آنکه آفرید شما را پس روزیتان داد پس بمیراند شما را و سپس زنده سازدتان آیا هست از شریکان شما آنکه بکند از اینها چیزی را او منزّه و برتر است از آنچه شرک می‌ورزند

الروم ٣٩	آیه ٤٠	الروم ٤١
سوره : سوره الروم نزول : ٩ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«هَلْ مِنْ ...»: استفهام انکاری است. چرا که هیچ یک از مشرکان معتقد نبودند که بتها و انبازها می‌توانند بیافرینند، یا روزی برسانند، یا بمیرانند، و یا این که زنده گردانند.

تفسیر

• آيات ۴۰ - ۴۷، سوره روم
• هيچ شاءنى از شؤ ون عالم از ((خلقت )) جدا نيست و لذا خالق عالم را شريكى نيست
• اشاره به وجود رابطه مستقيم بين اعمال مردم و حوادث عالم
• سخن عجيب مفسرين در ذيل آيه (ظهر الفساد فى البر و البحر...)
• دو دسته شدن مردم در روز قيامت ، كافران به سوى جهنم و نكو كرداران به سوى بهشت
• پاداشى كه خدا به مؤ منان صالح العمل مى دهدفضل او است كه ناشى از محبت خدا به بندگان خود مى باشد
• يادآورى آيت ((باد)) و آثار آن
• بحث روايتى (رواياتى در ذيلآيه : ((ظهر الفساد...)) و برخى ديگر از آيات گذشته )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، آفریننده و روزى رسان انسان ها است. (اللّه الذى خلقکم ثمّ رزقکم)

۲ - عوامل طبیعى، مجارى تحقق اراده خداوندند. (اللّه الذى خلقکم ثمّ رزقکم) بى شک، انسان ها، از طریق طبیعى خلق مى شوند و همین طور، از طریق عوامل طبیعى، تأمین روزى مى شوند. اسناد خلقت و رزق، به صورت مستقیم به خداوند، حکایت از این حقیقت مى کند که عوامل طبیعى، مجارى تحقق اراده خداوندند.

۳ - مرگ انسان ها و حیات مجدد آنها، به دست خداوند است. (ثمّ یمیتکم ثمّ یحییکم)

۴ - هیچ یک از معبودان جعلى مشرکان، هیچ گونه توانایى خلق و روزى رسانى و مرگ و بازآفرینى انسان ها را ندارند.    اللّه الذى خلقکم ثمّ رزقکم ثمّ یمیتکم ثمّ یحییکم هل من شرکائکم من یفعل من ذلکم من شىء استفهام در آیه، انکارى است و آورده شدن «من» در «من شىء» براى استغراق نفى هر یک از موارد یاد شده است. اسم اشاره «ذلکم» به خلق، رزق، اماته و احیاء - مصدرهاى فعل هاى یاد شده در آیه - اشاره دارد.

۵ - توجّه به در دست خداوند بودن روزى انسان ها، عامل انفاق مخلصانه در راه او است.* (و ما ءاتیتم من زکوة تریدون وجه اللّه ... اللّه الذى خلقکم ثمّ رزقکم) یادآورى رازقیت خداوند، پس از بیان این نکته که صدقه دادن، پاداش مضاعف دارد، مى تواند اشعار به حقیقت یاد شده باشد.

۶ - معبودان مشرکان، جعلى و ساخته دست خود آنان بودند. (هل من شرکائکم) اضافه شدن «شرکاء» به ضمیر مخاطب «کم» - که مراد از آن، مشرکان اند - نشان دهنده این است که آنان، خود، چنین شریکانى را براى خداوند مى ساختند و یا تصور مى کردند.

۷ - خدایانِ ناتوان از آفرینش و روزى دهى به انسان، شایسته خدایى نیستند. (هل من شرکائکم من یفعل من ذلکم من شىء) استفهام در آیه، انکارى است و آیه، در صدد بیان این نکته است که خداى یگانه، اوصاف یادشده را دارد، در حالى که خدایان شما، چنین نیستند، پس شایسته خدایى نیستند.

۸ - آفرینش انسان ها و تأمین روزى آنان، از آیات الهى است. (اللّه الذى خلقکم ثمّ رزقکم)

۹ - مرگ انسان ها، از آیات الهى است. (اللّه الذى ... ثمّ یمیتکم)

۱۰ - بینش توحیدى، بر منطق و برهان استوار است. (اللّه الذى خلقکم ... هل من شرکائکم من یفعل من ذلکم من شىء)

۱۱ - خالقیت و رازقیت و سررشته دارى مرگ و حیات، از ویژگى هاى الوهیت اند. (اللّه الذى خلقکم ثمّ رزقکم ثمّ یمیتکم ثمّ یحییکم)

۱۲ - خداوند، منزّه و برتر از تصورهاى شرک آلود مشرکان است. (سبحنه و تعلى عمّا یشرکون)

۱۳ - تصور صحیح از خداوند، از بین برنده هرگونه گرایش به غیر خدا است. (اللّه الذى خلقکم ... سبحنه و تعلى عمّا یشرکون)

موضوعات مرتبط

• آیات خدا :۸، ۹
• انسان: تأمین روزى انسان ۸; خلقت انسان ۸; مرگ انسان ها ۹
• انفاق: زمینه انفاق ۵
• توحید: منطقى بودن توحید ۱۰
• خدا: آثار خدا شناسى صحیح ۱۳; افعال خدا ۳; تنزیه خدا ۱۲; خالقیت خدا ۱; رازقیت خدا ۱; مجارى اراده خدا ۲
• رفتار: پایه هاى رفتار ۵
• روزى: منشأ روزى ۵
• شرک: عوامل اجتناب از شرک ۱۳
• عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۲
• مردگان: احیاى مردگان ۳
• مرگ: منشأ مرگ ۳
• مشرکان: عجز معبودان مشرکان ۴
• معاد: منشأ معاد ۳
• معبودان باطل: مجعول بودن معبودان باطل ۶
• معبودراستین: احیاگرى معبودراستین ۴، ۱۱; خالقیت معبودراستین ۴، ۷، ۱۱; رازقیت معبودراستین ۴، ۷، ۱۱; ملاک معبودراستین ۷، ۱۱; میرانندگى معبودراستین ۴، ۱۱