۱۷٬۰۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←توضيحى در مورد ارسال پیامبران، به زبان قوم خود
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
همچنين دعوت نوح، كه از قرآن كريم، عموميت دعوت او استفاده مى شود، و همچنين ديگران. | همچنين دعوت نوح، كه از قرآن كريم، عموميت دعوت او استفاده مى شود، و همچنين ديگران. | ||
بنابراين، معناى جملۀ «وَ مَا أرسَلنَا مِن رَسُولٍ إلّا بِلِسَانِ قَومِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُم» (و خدا داناتر است)، اين است كه: خداى تعالى، مسأله ارسال رُسُل و دعوت دينى را بر اساس معجزه و يك امر غيرعادى بنا نگذاشته، و چيزى هم از قدرت و اختيارات خود را در اين باره به انبياى خود واگذار ننموده است، بلكه ايشان را فرستاده تا به زبان عادى، كه با همان زبان در ميان خود گفتگو مى كنند و مقاصد خود را به ديگران مى فهمانند، با قوم خود صحبت كنند و مقاصد وحى را نيز به ايشان برسانند. | بنابراين، معناى جملۀ «وَ مَا أرسَلنَا مِن رَسُولٍ إلّا بِلِسَانِ قَومِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُم» (و خدا داناتر است)، اين است كه: | ||
خداى تعالى، مسأله ارسال رُسُل و دعوت دينى را بر اساس معجزه و يك امر غيرعادى بنا نگذاشته، و چيزى هم از قدرت و اختيارات خود را در اين باره به انبياى خود واگذار ننموده است، بلكه ايشان را فرستاده تا به زبان عادى، كه با همان زبان در ميان خود گفتگو مى كنند و مقاصد خود را به ديگران مى فهمانند، با قوم خود صحبت كنند و مقاصد وحى را نيز به ايشان برسانند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۰ </center> | ||
پس انبياء، غير از بيان، وظيفه ديگرى ندارند. و اما مسأله هدايت و ضلالت افراد، ربطى به انبياء «عليهم السلام» و غير ايشان نداشته، بلكه فقط كار خود خداى تعالى است. | پس انبياء، غير از بيان، وظيفه ديگرى ندارند. و اما مسأله هدايت و ضلالت افراد، ربطى به انبياء «عليهم السلام» و غير ايشان نداشته، بلكه فقط كار خود خداى تعالى است. | ||
